Ask Tilda: ‘Is het normaal om me schuldig te voelen naar mijn eerste als er een tweede komt? 

In de rubriek Ask Tilda geeft postpartumtherapeut Tilda Klumpenaar antwoord op jullie vragen en zorgen over het moederschap. Deze week: is het normaal enorm te moeten wennen en schuld te voelen naar de eerste als er een tweede komt?

‘Bij je eerste zwangerschap ben je als mama vaak vrij onbevangen. Er is nog weinig sprake van schuldgevoel of schaamte. Je bent voor het eerst zwanger, je hebt geen idee wat je te wachten staat en je hebt nul ervaring met zwanger zijn of bevallen. Dat is bij een tweede zwangerschap vaak anders.

De ene mama vindt het fijn dat ze al weet wat er komen gaat. De andere moeder vindt het juist minder fijn, omdat ze bijvoorbeeld geen prettige eerste zwangerschap of bevalling had en bang is voor herhaling of dat dit keer nog erger wordt. Beiden is heel normaal en komt vaker voor dan je denkt.

Als je voor de tweede keer zwanger bent, heb je er al eentje (of misschien wel twee) rondlopen. Veel mama’s voelen zich bij voorbaat al schuldig over hoe ze straks de aandacht moeten gaan verdelen tussen de kindjes. Bij andere moeders komt dit schuldgevoel pas na de bevalling.

Dag powernapjes

Vaak is er bij een tweede zwangerschap of kraamperiode weinig tijd om even je rust pakken. Met name in het eerste en laatste trimester zorgt dit vaak voor uitdagingen in je zwangerschap. Omdat je moe bent, je misselijk voelt of gewoon even met je beentjes omhoog wil. Dat lukt niet altijd, omdat je andere kindje(s) je aandacht nodig hebben. Dat vond ik zelf ook een enorm verschil met m’n eerste zwangerschap. Toen waren de powernapjes niet van de lucht. Maar de tweede keer had ik amper tijd om aan mezelf toe te komen.

Als je kindje er dan eenmaal is, is de tweede kraamweek vaak ook anders. Net als in je zwangerschap, kan je na de bevalling niet de hele tijd gaan liggen, omdat je al een kleintje in huis hebt die ook tijd, liefde en aandacht nodig heeft. Daar komt het schuldgevoel ook weer om de hoek kijken. Vaak gaat het in de kraamweek nog wel, omdat je partner thuis is en je kraamverzorgster een hoop zorg uit handen neemt. Maar zodra je de kraamverzorgster hebt uitgezwaaid en je partner weer aan het werk is, komt het meeste toch op jou neer tijdens de verlof periode. Daarom is het belangrijk dat je om hulp vraagt als moeder. It takes a village to raise a child, laat staan twee. Dus vraag je inner circle om hulp, bakjes eten, oppas, even wasje draaien. You name it. Je hoeft het niet allemaal allen te doen. De overgang van een naar twee kindjes is groot, dus wees lief voor jezelf.

De glorieuze chaos

Ik zie mezelf nog alleen in dat avondritueel heen en weer rennen tussen m’n overkokende pannen op het fornuis en m’n huilende baby boven. Uiteindelijk zette ik mijn huilende baby in de wipper naast me, m’n jengelende peuter voor een tekenfilm en vloog ik bij tijd en wijlen oppas in, zodat ik het niet allemaal alleen hoefde te doen. Ook therapeuten hebben soms hulp nodig en dat is helemaal oké.

Omarm het feit dat je moet wennen aan de overgang van een naar twee kindjes en dat je het soms niet alleen kan. Want, dat hoeft ook helemaal niet, lieve mama. Vraag om hulp en accepteer de glorieuze chaos called motherhood. Het hoort er allemaal bij. Je huis mag rommelig zijn. Je mag soms in huilen uitbarsten, omdat het je teveel wordt. Je mag je schuldig voelen, maar het hoeft niet. Je doet het goed. Echt!

Merk je dat je de tweede keer niet op een roze wolk zit in je zwagerschap of daarna? Stuur mij dan een mail, ik ga je hiermee helpen.’

Meer lezen?
Blog: mijn vijf tips voor de kraamtijd met de tweede
Hoe kun je je voorbereiden op een tweede kindje?