Een liefdesbrief aan de baby in mijn buik

De uren, dagen, weken en maanden verstrijken. Halverwege zijn we allang gepasseerd en het einde is in zicht. Het begin van het einde. Ik voel je bewegen. Ik zucht, ik kreun, ik puf en ik hijg. Pijn met lopen, pijn met opstaan, pijn met liggen. Het voelt strak, te strak en te klein. De ruimte waar jij in huist begint krapper en krapper te worden. Nadat jij je hebt omgedraaid vindt eten zijn weg terug omhoog. Een schrapend gevoel langs mijn ribben. Een blauwe plek of bloeduitstorting na een harde trap. Mijn blaas voelt alsof deze meermaals per dag wordt fijngeknepen en een drukkend gevoel op mijn bekken maakt zich van mij eigen. 

Ik ben moe, moe van het tillen van je broer en het moeilijk kunnen opstaan. Ik ben moe van het slecht slapen omdat mijn rug zoveel pijn doet en ik ben moe van de angst en de zorgen. Waar ik niet moe van ben is het fantaseren over hoe jij er uit ziet. Hoe jouw broer straks zal kirren van plezier wanneer hij eindelijk een echte baby mag vasthouden. Ik lig samen met hem in het grote bed terwijl we filmpjes kijken van hem een paar minuten, uren en dagen oud. Hij lacht, hij roept ‘baby, baby’ en ik kan niet wachten om jullie samen te zien. Soms vraagt hij naar jou. Dan trekt hij mijn shirt omhoog en aait over mijn buik. Hij geeft kusjes, legt zijn oor op mijn navel en knuffelt jou. Laatst trapte je terug. ‘Baby boem boem’ was zijn antwoord en hij lachte. 

Het ongemak maakt plaats voor een overdaad aan liefde welke zich manifesteert in mijn buik, samen met jou. Want ook jij bent een klein wezentje dat in mij groeit zoals jouw broer daar ook een mensje is geworden. 

Wij zullen je welkom heten, je broer, je nóg veel grotere broers en je vader. Het getrappel zal vervagen, mijn buik zal leeg aanvoelen en de herinneringen zullen slechts te vinden zijn in mijn geschreven woorden. 

Jij gaat jouw eigen weg vinden in ons gezin, er is plek voor wie jij bent en voor wie je zal worden. Wie dat is mag je zelf  bepalen. We houden nu al van je zoals je bent. Soms zullen we ruzie maken, er zullen zelfs momenten zijn dat je ons als ouders niet leuk vindt. Dat is ok en dat mag. Je hebt drie broers bij wie je terecht kunt en een hele rits aan tantes die soms leuker zullen zijn dan ik. 

Zolang je maar onthoudt dat er niemand meer van jou houdt dan jouw eigen ouders. Dat is een liefde die je pas écht kunt begrijpen zodra jij jouw eigen kinderen krijgt. Ook dat is ok. Ik wens je de wereld toe. Een ideale wereld, een Utopia, maar ik weet ook dat dat onmogelijk is. Je zult leren dat de wereld niet altijd mooi is, hoe graag ik ook zou willen dat dat het enige is. Wees lief en aardig voor de mensen om jou heen. Wees open voor de mensen die van jou houden en vertrouw op jouw gevoel en je instincten. Je zult nooit alleen zijn, ook al zul je je soms alleen voelen. Zonder donker is er geen licht, het een kan niet bestaan zonder het ander. Weet dat wat er ook gebeurt er altijd liefde is. Liefde voor jou stroomt door mijn aderen zoals dat ook voor jouw broers stroomt. Hoewel ik je er het liefste voor zou beschermen, wens ik je -wanneer de tijd rijp is- een gebroken hart toe, zodat je kunt ervaren hoe het is om jezelf uit de put te trekken. Om te helen en je te realiseren dat jij genoeg bent. In mijn ogen ben je nu al genoeg en zul je dat ook altijd zijn. Ik ga mijn best doen om jou een warm thuis te geven. Waar liefde en plezier overheerst. Soms zal ik tekortschieten en zal ik boos worden, mijn geduld verliezen en zelfs tegen je schreeuwen. Weet dat ik daar zelf harder van baal dan wie dan ook. Ik wil van je houden en je pijn wegkussen, je vasthouden en wiegen totdat je te groot bent om gewiegd te worden. En zelfs dan zou ik je het liefste eeuwig bij mij dragen. Loslaten hoort bij het leven en dat gaan we rustig aan doen. Samen, jij en ik, stapje voor stapje de wijde wereld in. Ik sta in dienst van jou en je broer totdat jullie groot genoeg zijn om het zelf te doen. 

Lief klein zoontje, lief klein broertje, lief klein wezentje, we wachten op je.

Liefs, 

Mama

Hannah Swart is naast schrijfster (stief)moeder van bijna 4 kinderen. Drie lopen er rond en een groeit in de buik. Meer lezen over Hannah?