Anne beviel thuis met een doula
19/02/2024

Mijn bevallingsverhaal: ‘Ik beviel thuis met een doula’

Geen enkele bevalling is hetzelfde. In deze bevallingsverhalen vertellen moeders over hun eigen ervaringen. Deze week deelt Anne haar ervaring met bevallen met een doula. “Door de steun en liefde van Philip en de geruststelling van doula Marlies heb ik mij geen moment onveilig gevoeld en kon ik goed ontspannen. Ook toen het bevalbad lek ging, haha!”

Een doula bij de bevalling

“Al vrij snel in mijn zwangerschap wist ik dat ik graag gebruik wilde maken van een doula. Ik ben iemand die zich graag goed voorbereid en van een bevalling wist ik eigenlijk niet zo veel, behalve dat ik soms hele heftige verhalen hoorde. Dus ik ging op zoek en kwam via internet terecht bij Marlies.

Marlies nam ons gedurende mijn zwangerschap mee in onze voorbereiding op de bevalling. We praten over bevallen en ze gaf mij onder andere tips, oefeningen en massages. Ze hielp ook om mijzelf te leren kennen en hoe ik omga met pijn en onverwachte situaties, bijvoorbeeld door een oefening met ijsblokjes om te kijken hoe goed ik kon ontspannen ondanks pijn. Voor ons was het al vrij snel duidelijk dat ik graag thuis wilde bevallen en het liefst in bad. De verhalen hierover klonken prachtig en de ervaring daarmee extra speciaal in zo een wonderlijk moment. 

Slijmprop verliezen

Precies op 40 weken na een bezoekje bij de verloskundige verloor ik ‘s avonds de slijmprop. Ik ging weer in bed liggen, PLOP voelde ik. Eenmaal op de wc aangekomen voelde ik iets stromen. Gelijk even wat opgevangen en eigenlijk wist ik gelijk dat mijn vliezen waren gebroken. Ik belde met Marlies en daarna de verloskundige. Ik had op dat moment nog geen weeën dus het advies van beiden was om weer lekker in bed te gaan liggen. De verloskundige was wat kortaf en aan haar stem te horen had ik haar wakker gebeld. Heb je al weeën? Nee zei ik, alleen wat krampjes. Oké, dit kan wel 48 uur duren dus we spreken elkaar wel in de ochtend, dan kom ik even langs. Het was toen rond 1 uur in de nacht.

Heftige steken in mijn buik

Nog geen 10 minuten later voelde ik heftige steken onderin mijn buik. Heel gek maar ik dacht dit kunnen geen weeën zijn. Ze komen om de 2 minuten dus dit zijn vast vóórweeën en dan trekt dit straks wel weg. Inmiddels kroop ik een beetje de slaapkamer rond en kon ik niet echt mijn modus vinden, het overviel mij een beetje, het was gelijk zo heftig. Pas toen ik na een poosje met 2 kruiken in bed heel stilletjes ging liggen, lukte het me om de rust wat meer te bewaren. Ik vertelde mijn vriend dat hij maar gewoon lekker moest gaan slapen, de weeën trekken misschien toch wel weg en ik wilde Marlies en de verloskundige niet nogmaals storen. Zo ging het 2 uurtjes door.

Rond 6 uur ‘s ochtends belde Marlies mij op. ‘Goedemorgen! Heb je inmiddels al weeën?’ Ja zei ik, maar ze komen snel en blijven soms geen hele minuut, misschien zijn het wel voorweeën joh. Marlies bleef even aan de telefoon om nog een wee af te wachten en toen besloot ze toch maar onze kant op te komen. 

Hangen op de bevalbal

Toen Marlies rond 7 uur aankwam, lag ik voorover over een bevalbal te hangen. Ze riep verrast, Hé, maar jij bent keihard aan het bevallen meid, jullie kindje wordt vandaag geboren!  Philip en ik keken elkaar lachend aan, dit is het dus. We worden straks gewoon ouders!  Alles wat we hadden geleerd in de voorbereiding kwam gelijk naar boven.

Rebozo doek

Marlies deed wat met de Rebozo-doek en we hebben wat spinning baby oefeningen gedaan. Vanaf dat moment werden de weeën steeds een stukje heftiger en ik verdween in mijn bubbel. Marlies vroeg wanneer de verloskundige zou komen. Ohja dacht ik, die zou ergens in de ochtend komen ofzo. Marlies zag aan me dat ik al wat verder was en liet Philip bellen naar de verloskundigenpraktijk. Ze zouden strakjes even terug bellen. Na 20 minuten hoorde ik Marlies zeggen dat hij toch echt nog een keertje moest bellen hoor, want het schiet al op. De verloskundige kon daar niet weg en stuurde iemand van hun andere locatie uit Utrecht. 

In het warme bevalbad

Ik had alle verloskundige van mijn praktijk goed leren kennen en was eigenlijk niet voorbereid dat een onbekende zou langskomen. Maar het grappige is dat het op dat moment helemaal niet uitmaakte. Het was toen rond 10 uur. Inmiddels was het bevalbad gevuld en wilde ik heel graag in het warme water. Ik mocht in bad en dat was heerlijk warm. Door de ontspanning kwamen de weeën heftiger en ik hing wat over de rand, terwijl ik een soort van dierengeluiden aan het maken was.

Het bad was lek

Tot ik ineens ‘ssssssssssssssst’ hoorde. De middelste ring van het bad was lek gegaan en het bad begon langzaam scheef te staan. Mijn vriend en de doula probeerde de lek te dichten met ducttape, maar elke keer sprong het gat weer open. Ik hoorde ze druk heen en weer met emmertjes en het enige wat ik dacht was je krijgt me niet uit dit bad! 

De persweeën waren inmiddels begonnen en dit was zo’n gekke ervaring. Je hele lijf duwt letterlijk naar beneden. Met zijn 3e stonden ze aan het bad, Anne je moet er echt uit, dit is niet veilig. Oké, snel op het bed gaan liggen. Het enige wat ik op dat moment kon denken: hij moet eruit! 

Op mijn zij liggen

Marlies hielp mij op mijn zij en toen heb ik alles gegeven wat ik had. De laatste 10 minuten kwam de kraamhulp nog even assisteren, ik hoorde alleen haar stem. Na 40 minuten persen werd om 11.53uur onze gezonde zoon Noah geboren. De placenta volgde snel, zonder moeite en ik had weinig bloedverlies. Hoe ziet het eruit daar onder, vroeg ik snel? Geen hechtingen nodig hoor, alleen een scheurtje. In de weken voor mijn bevalling heb ik dadels gegeten, perineum massage gedaan en rozenbladthee gedronken, zou dat dan echt gewerkt hebben?

Ervaring met een doula

Het gevoel van dankbaarheid was enorm groot. Het eerste kwartier heb ik alleen maar met mijn ogen dicht gelegen, blij dat alles gelukt was, maar ook ontzettend aan het bijkomen. Ik voelde een enorm gevoel van blijdschap en trots.

Het eerste uur, dat gouden uur, hebben we met zijn drietjes doorgebracht. Helemaal verliefd op ons mannetje en op elkaar. Gelijk dacht ik, dit wil ik nog een keer ervaren! Mijn bevalling was toch heel anders gelopen dan ik had verwacht. Maar ik kijk er zo goed op terug!

Mijn net niet bad bevalling waar ik nu lachend op terug kijk. Je kan niet alles van tevoren plannen maar een goede voorbereiding kan zeker helpen. Door de steun en liefde van Philip en de geruststelling van doula Marlies heb ik mij geen moment onveilig gevoeld en kon ik tussendoor ook goed ontspannen. Aan alle toekomstige moeders wil ik meegeven: vertrouw op je lichaam, die is hier voor gemaakt. Thuisbevalling of ziekenhuis, kies wat het beste bij jou past en waar je je veilig bij voelt. Bevallen is de krachtigste ervaring die ik heb gehad in mijn leven, dat gevoel gun ik iedereen!”

Gratis een wekelijkse update?

How About Mom nieuwsbrief: korting, tips en de beste gelezen verhalen