Eva van der Mei
01/08/2022

Momtalk: Eva

Eva van der Mei is de moeder van Lewis (‘20) en Jules (‘21). Ze is de eigenaresse EVDM Agency en woont samen met haar gezin onder de rook van Amsterdam. “Er zijn duizend wegen naar Rome, laat moeders toch zelf lekker ondervinden wat voor hen werkt en wat niet.”

Een moeder van twee kids, zag jij het ‘vroeger’ zo voor je?

“Totaal niet, haha. Ik heb jarenlang gedacht dat ik zelf geen kinderen wilde. Ik vond ze wel grappig of schattig, maar had er verder niet zoveel mee. Mijn leven voelde ook te druk voor het moederschap door mijn eigen bedrijf en volle sociale leven. Ik zag mezelf niet als moeder. Misschien was ik daar ook een beetje te egoïstisch voor destijds. Alles veranderde toen mijn beste vriendin een baby kreeg. Ineens voelde ik liefde voor dat mini-mensje en dat zette me aan het nadenken. Inmiddels was ik dertig en weer vrijgezel na een relatie van zeven jaar. Binnen deze relatie was samen kinderen krijgen nooit een optie geweest. Toen leerde ik Nick kennen. Met hem voelde het direct anders en zag ik het plaatje van samen een gezin wel voor me.”

En toen?

“Het ging bij ons vrij snel allemaal. We waren nog geen jaar samen toen ik stopte met de pil zodat mijn lichaam de tijd kon krijgen om te ontpillen. We hadden het idee om rustig te bekijken hoe het allemaal zou lopen, maar tegen onze verwachtingen in was ik binnen een maand in verwachting. Natuurlijk waren we blij, maar we waren ook allebei wel even in shock. Gelukkig verliep mijn zwangerschap goed. Na iedere echo besefte we ons dat we veel geluk hebben dat alles in orde is met je kindje. Je realiseert je dan pas hoeveel dingen er ook fout kunnen gaan en dat een gezond kindje in je buik geen vanzelfsprekendheid is.

De eerste paar weken was ik erg moe, maar al snel kreeg ik mijn energie terug. Verder had ik weinig kwalen. Gelukkig had ik dus niets te klagen, al kan ik ook niet zeggen dat ik echt genoot van het zwanger zijn. Ik hou van lekker eten en van een drankje en had het idee dat ik van alles vooral niet mocht. Ik wilde gewoon heel graag het kindje in mijn buik gaan ontmoeten en vond die negen maanden veel te lang duren, haha.”

Hoe vond je het om je lichaam te zien veranderen?

“Aan de ene kant heel erg mooi, maar ook uitdagend. Ik ben een control freak en moest écht leren loslaten. Je lichaam groeit of je nu wilt of niet. 

Wat ik ook lastig vond waren alle meningen en ongevraagde adviezen. Ik had bij mijn eerste zwangerschap een klein buikje en kreeg daar zoveel vragen en oordelen over. Sowieso is dat een aspect van het moeder worden waar ik geen fan van ben: al die verschillende meningen. Er zijn duizend wegen naar Rome, laat moeders toch zelf lekker ondervinden wat voor hen werkt en wat niet.”

Hoe ging jou dat af, zelf zoeken naar de juiste weg voor jullie?

“Toen Lewis net was geboren vond ik dat ook uitdagend. Ik had veel last van hormonen. Er vloeiden veel kraamtranen en ik voelde me vaak onzeker. Ik had van alles gelezen, maar uiteindelijk moet je gaan ontdekken wat bij jouw kindje werkt en wat niet. Oftewel: ik moest weer leren loslaten en vertrouwen hebben op mezelf en op mijn kindje. Dat vond ik wel heftig. Ik wilde het zo graag goed doen. Bij de tweede was dat weer compleet anders. Dan ben je die onzekerheid kwijt en weet je gewoon dat je het goed doet als moeder.”

Hoe vond jij de overgang van één naar twee kinderen?

“Doordat ik zelf relaxter was en meer vertrouwen had, vond ik nog een kindje erbij eigenlijk eenvoudiger dan ik had verwacht. We hebben geluk met twee makkelijke kinderen, dat scheelt natuurlijk veel. Je wordt zelf als ouder ook makkelijker. Was ik bij Lewis nog druk met ‘zo laat moet ze slapen anders is ze straks chagrijnig of slaapt ze daarna niet meer’, denk ik bij Jules sneller van we zien het wel, je slaapt wel als je moe wordt.

Van te voren dacht ik erover na hoe het zou zijn voor Lewis en maakte ik me zorgen hoe zij het verdelen van onze aandacht zou ervaren. In de praktijk vond ik het zelf vooral lastig dat ik minder tijd voor haar had dan voorheen. Ik zorgde in het begin meer voor Jules en mijn vriend voor Lewis, onder andere omdat ik borstvoeding gaf en aan het herstellen was van de bevalling. Ik had daar best moeite mee. Onze kraamverzorgster gaf me een mooi advies daarover. Ze zei: probeer het niet te zien als tijd die ze mist met jou, maar extra tijd met haar papa.

Natuurlijk komt er praktisch meer op je af als je ineens twee kinderen hebt om voor te zorgen. Ik wil altijd alles zelf doen, maar heb snel geleerd dat je echt om hulp mag vragen. Je hoeft het niet allemaal alleen te doen. Plus: mensen vinden het vaak fijn om je te kunnen helpen, net zoals jij het fijn vindt om iets voor een ander te kunnen doen.

Overigens: dat de overgang van 1 naar 2 me mee viel betekent niet dat het hier altijd allemaal goed gaat. Soms sta ik ook in een ontploft huis met een huilende baby op mijn arm en een boze peuter baby aan mijn been omdat ik de banaan verkeerd geschild heb.”

Wat vind jij het meest wennen als moeder van twee?

“Tegenwoordig splitsen we ons vaker op, ieder een kind. Op vakantie gingen we soms om de beurt met de oudste naar het strand, zodat de jongste even goed kon slapen. Het is een praktische oplossing, maar ik vind het zó ongezellig.”

Wat vind jij de grootste uitdaging in het moederschap?

“De balans vinden tussen alles wat je wilt en moet doen. Vooral in combinatie met eigen baas zijn. Toen alleen Lewis er nog was, had ik ook nog personeel. Destijds voelde ik me constant schuldig. Tegenover Lewis als ik op kantoor was, tegenover mijn team als ik thuis was. Inmiddels ben ik gestopt met mijn personeel en ben ik een stuk flexibeler geworden. In deze fase van mijn leven past dit veel beter.”

Zorg jij goed voor jezelf?

“Ik wil de allerbeste moeder zijn, maar ik wil me ook goed blijven voelen als vrouw, vriendin en partner. Om dat te kunnen voelen heb ik af en toe tijd voor mezelf nodig. Die tijd voor mezelf is voor mij met name tijd doorbrengen met mensen van wie ik energie krijg. Ik laad op van gezellige etentjes met vrienden en vriendinnen. Mijn vriend en ik proberen één keer in de maand een date night te hebben. Ook dat is iets waar ik echt naar kan uitkijken.”

Hoe combineer jij het werk en moederschap nu?

“Vroeger dacht ik: als je succesvol wilt zijn, dan moet je zeventig uur per week werken. Dat hoort. In de afgelopen twee jaar is dat beeld, mede door covid en door het moederschap, verandert. Tegenwoordig vind ik het veel waardevoller als jij werkt op een manier die voor jou efficiënt en succesvol is op jouw manier. Of zich dat nu uit in geld, werktijden, voldoening, noem maar op. Dat non-stop zwoegen is niks meer voor mij. Doordat ik al jaren in deze branche werk en veel ervaring en connecties heb, kan ik mijn eigen werk efficiënter uitvoeren dan voorheen. Ik heb veel moeten zwoegen, rennen en vliegen om hier nu te staan, maar daar pluk ik nu de vruchten van.”

Hoe heeft moederschap jou veranderd?

“Mijn hele kijk op het moederschap is veranderd sinds ik zelf moeder ben. Vrouwen die alleen maar moeder waren, dat begreep ik niet. Nu wel. Het is de belangrijkste rol in mijn leven en de meest mooie, maar ook zware functie die er is.

Toen Lew eenmaal was geboren, besefte ik ook dat ik meer had kunnen doen voor vrienden die kinderen kregen. Destijds had ik geen idee. Nu sta ik in de kraamtijd bij anderen op de stoep met eten. Vrienden die vroeger niet konden afspreken omdat hun kinderen moesten slapen, daar had ik nul begrip voor. Nu wel. Als jouw kids een schema nodig hebben, dan moet je dat gewoon doen. Ik ben minder hard geworden en vooral veel begripvoller naar andere ouders.”

Nog een gouden tip voor andere (aanstaande) moeders?

“Jij bent gelukkig als jouw kinderen dat zijn, maar het werkt ook andersom. Je mag ook keuzes maken waar jij blij van wordt. Nodig op een kinderverjaardag ook jullie vrienden uit en maak er een gezellige borrel van. Kies een vakantieplek waar jullie ook kunnen ontspannen. Cijfer jezelf niet weg als moeder. De kinderen mogen leidend zijn, maar hoeven je niet te beperken.”

Gratis een wekelijkse update?

How About Mom nieuwsbrief: korting, tips en de beste gelezen verhalen