Je oudste kind mee laten helpen of voornamelijk alles zelf laten doen is volkomen begrijpelijk wanneer je meerdere kinderen hebt en dus je handen meer dan vol hebt. Toch is het goed om je bewust te zijn van het feit dat je oudste kind ook af en toe klein wil of mag zijn. Marloes schrijft een ode aan het oudste kind.
Oudste kinderen vinden het ergens ook erg leuk om al ‘groot’ te zijn en dingen te kunnen die hun jongere broer(s) of zus(sen) nog niet kan of kunnen.
Tegelijkertijd is het goed om bewust te blijven van het feit dat ook je oudste nog een klein kind is, met evenveel behoefte aan aandacht. Ook een oudste kind van bijvoorbeeld 6 jaar kan nog moeite hebben met zelf tandenpoetsen of alleen in bed slapen.
Soms lijkt het of de oudste zich trager ontwikkelt in zelfredzaamheid en dat je jongste bepaalde dingen veel sneller oppikt. Dit is echter vrij logisch wanneer je je bedenkt dat de oudste steeds ‘als eerste’ in een nieuwe ontwikkelingsfase komt. De oudste in het gezin moet als het ware steeds opnieuw het wiel uitvinden en de weg plaveien.
De jongere kinderen in het gezin kunnen veel kopiëren van hun oudere broer of zus en als het ware ‘uit de wind’ fietsen.
Omdat de oudste geen ‘kind-voorbeeld’ boven zich heeft, kan het juist evengoed nog een steuntje in de rug gebruiken.
Probeer niet te vergelijken
Daarom is het niet aan te raden om je eigen kinderen met elkaar (óf met die van andere ouders) te vergelijken. Echt ieder kind is uniek.
Net als je jongste mag ook je oudste nog ervaren om klein te mogen zijn.
Ook als oudste mag je (en moet je zelfs) ‘fouten’ maken, zodat je kunt leren.
Ook als oudste mag je wegkruipen achter je mama als je iets spannend vindt.
Ook als oudste mag je een emotionele bui hebben en het uitschreeuwen, omdat alles even teveel is.
Ook als oudste mag je nog in je broek plassen.
Ook als oudste mag je ’s nachts tussen papa en mama in kruipen als je bang bent.
Ook als oudste mag je kind zijn.
Een oudste hoeft het niet beter te doen, het sneller te kunnen of meer te weten. Een oudste hoeft niet meer te helpen en niet meer verantwoordelijkheid te dragen.
Ook een oudste is een kind is ontwikkeling; een kind dat zijn papa en mama evenveel nodig heeft.
Hoe kijk je naar je oudste?
Het is overduidelijk dat je als ouder niet bij al je kinderen tegelijk kunt zijn en dat je soms handen en ogen tekortkomt. Bewustzijn op dit onderwerp kan echter wel helpen voor de manier waarop je kijkt en spreekt naar je oudste.
Wat tot slot een mooie tip is, is om bewust regelmatig 1-op-1 momenten en activiteiten in te plannen met je oudste. Creëer momenten met onverdeelde aandacht voor je kind… het kind dat jou vader of moeder maakte; het kind dat de eerste paar maanden of jaar jullie voor zichzelf had; het kind dat jouw eerste (en eens jouw enige) kleintje was. Natuurlijk is het ook mooi om die 1-op-1 momenten ook met je jongste(n) in te plannen. Ieder kind vindt onverdeelde aandacht van zijn of haar ouder geweldig.
Je oudste evengoed ‘klein’ en kind laten zijn én regelmatig een 1-op-1 moment met je oudste hebben zal hem of haar én jullie relatie ontzettend goed doen.