Laila had zwangerschap anders verwacht: ‘Het is niet alleen maar magisch’

Laila Rijzinga (’92) wilde altijd al moeder worden en fantaseerde regelmatig over hoe het zou zijn als er een kindje in haar buik zou groeien. Nu dat eenmaal zo is, beseft ze zich dat ze een zwangerschap heeft geromantiseerd. Een besef dat ze in eerste instantie lastig vind om te accepteren, want… Zwanger zijn is toch alleen maar heel mooi en magisch?

Aan How About Mom vertelt Laila waarom ze zwanger zijn niet enkel magisch vindt.

Zwangerschap anders dan verwacht

Al heel haar leven wil Laila moeder worden en dus had ze verwacht dat ze bij een positieve zwangerschapstest enkel blijdschap en geluk zou voelen. Ze vertelt daarover: ‘Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, ging er zoveel door me heen. Niet alleen blije gevoelens, maar ook gevoelens van onzekerheid, twijfel en paniek. Ik moest ook gelijk huilen, niet per se van verdriet, maar meer omdat ik me van alles afvroeg: ‘Kan ik dit wel? Wat nou als het misgaat? Wat staat me te wachten?’

Dat Laila niet door de kamer aan het springen is met een positieve zwangerschapstest, is iets wat ze niet van zichzelf had verwacht. ‘Ik had een beeld in m’n hoofd dat je gelijk in zo’n roze bubbel zou zitten’, vertelt ze daarover. ‘Maar de realiteit blijkt anders, omdat het ook gepaard gaat met twijfels en onzekerheden. Iets wat ik totaal niet had verwacht, waardoor ik juist nog meer aan mezelf ging twijfelen.’

Twijfels en onzekerheden

Dat Laila haar zwangerschap niet alleen magisch vindt, komt ook omdat ze een zwangerschap veel praktischer vindt dan verwacht. ‘Er komt zoveel informatie op je af, je moet zoveel regelen. De kraamzorg, spullen voor de baby en noem maar op’, vertelt ze daarover. ‘En dat terwijl je hele leven, dus ook je werk en vriendschappen, gewoon doorgaan en je dus vanzelfsprekend ook niet altijd de tijd hebt om stil te staan bij deze bijzondere periode.’

Dat Laila niet continu stilstaat bij haar zwangerschap en het kindje in haar buik, zorgt er ook voor dat ze zich soms schuldig voelt. Dan vraag ik me af of ik niet nu al te weinig aandacht aan m’n kindje geef en twijfel ik of ik het wel goed doe en of die sterke band er wel is’, aldus Laila. ‘Ik heb me op een gegeven moment dan ook afgevraagd of het wel goed met me ging en of ik er niet goed aan zou doen om hulp te zoeken. Juist omdat ik me zo anders voelde dan ik me had voorgesteld.’

Acceptatie

Als Laila steeds meer twijfelt of haar gevoelens wel ‘normaal’ zijn, heeft ze een gesprek met een vrouw waarin ze haar gevoelens deelde. ‘Dat vond ik best lastig, omdat ik merk dat er een taboe ligt op het niet enkel blij zijn tijdens je zwangerschap’, vertelt ze. ‘Maar juist door het gesprek aan te gaan, merkte ik dat ik niet de enige was. Zo gaf de vrouw met wie ik het gesprek af aan dat ze me begreep en dat ze zich ook zo had gevoeld tijdens haar zwangerschap. Juist die bevestiging zorgde ervoor dat ik het beter kan accepteren dat ik goede en slechte dagen heb.’

Inmiddels is Laila 24 weken zwanger en kan ze haar twijfels en onzekerheden steeds beter accepteren en loslaten. ‘Af en toe moet ik mezelf er nog aan helpen herinneren dat het oké is dat ik mindere dagen heb en dat het niet erg is dat ook onzekerheden en twijfels onderdeel zijn van mijn zwangerschap’, vertelt ze. ‘Maar dat doet niks af an de liefde die ik voor het kindje in mijn buik voel.’

In gesprek

Met haar verhaal hoopt Laila andere vrouwen mee te geven dat al hun gevoelens – of die nou positief of negatief zijn – er moge zijn. ‘En dat praten over je mindere dagen, je onzekerheden en je twijfelende gedachtes, heel erg helpt om het te accepteren en los te laten. Sinds ik meer praat over wat ik voel, merk ik dat ik ook een stuk rustiger ben. Ik voel me niet meer schuldig als ik m’n zwangere buik even zat ben, maar kan juist veel meer denken: ‘Het is wat het is, morgen weer een dag.”

Meer lezen?
Niet (altijd) gelukkig tijdens je zwangerschap
Hekel aan zwanger zijn: Chloé vertelt over haar ‘horror-zwangerschap’