Momtalk: Ernestine

Ernestine Numan is moeder van twee dochters en gecertificeerd meditatietrainer. Ze organiseert met haar eigen onderneming onder andere Mumtreats, een weekend vol yoga, meditatie en massages voor moeders, gebaseerd op haar eigen ervaringen en behoeften in het dagelijks moederschap. “Je staat continue ‘aan’, daar moet je af en toe even van herstellen.”

Hoe verliep jouw zwangerschapstraject?

De zwangerschapswens verliep heel intuïtief: op een bepaald moment voelde het goed om te beginnen. Maar goed, dan moet de natuur natuurlijk ook mee werken. Het lukte niet direct om zwanger te raken, dus ik kreeg een na een klein jaar wat hulp in de vorm van Clomid. Dat is een middel om je eisprong te stimuleren. Daarna was ik gelukkig snel zwanger. De tweede zwangerschap kwam onverwacht snel toen mijn oudste pas zeven maanden oud was. Het klinkt cliché, dat weet ik, maar toch had ik nooit verwacht dat dat mij zou gebeuren. Ondanks dat ze direct enorm welkom was, verbaasde ik me over de gemengde gevoelens en gedachtes die ik had. ‘Wat zielig dat er zo snel een einde komt aan de quality time met mijn oudste dochter’ bijvoorbeeld. Ik besloot om me niet te druk te maken om die gevoelens en ze er maar gewoon te laten zijn. Uiteindelijk overheerste de blijdschap.

En hoe waren de zwangerschappen?

Tijdens de eerste zwangerschap voelde ik me elke dag jarig: vol verwachting, blij en verwonderd over het proces in mijn buik. Ik nam er alle tijd voor om ervan te genieten. Ik werkte niet te veel, enerzijds omdat dit ‘toevallig’ (al geloof ik niet zo in toeval) zo liep qua werk, anderzijds was dit een bewuste keuze omdat ik dit proces met zoveel mogelijk aandacht wilde beleven. Ik besef me goed dat het een voorrecht was dat ik me die rust kon veroorloven.

Bij mijn tweede zwangerschap was ik af en toe somber. Dat vond ik gek, want ik was er wel heel blij mee. Ik leerde, door eigen ervaring, wat hormonen met je kunnen doen. Toch probeerde ik hier niet teveel mee te zitten en het te accepteren. Dat had ook een praktische reden: ik had simpelweg minder tijd om met mijn zwangerschap bezig te zijn omdat nummer één nog zo klein was. Ik zocht wel manieren om af en toe bewust met het proces in mijn buik bezig te zijn, door stil te zitten en contact met haar te maken, in bad te gaan en een mindfulness cursus voor zwangeren te volgen.

Hoe kijk je terug op het eerste jaar als moeder?

 Ik vond laatst een notitieboekje van de eerste weken als moeder, met alle voedingstijden en millimeters per voeding. Ik was weer vergeten hoe onzeker ik me heb gevoeld over of ze wel genoeg binnenkreeg. Ik weet dat ik me vanaf begin af aan goed voelde in de rol als moeder, maar het bewijst dat je in die fase echt beïnvloed kunt worden door onzekerheden. Door die enorme kwetsbaarheid die je ineens hebt in de zorg voor dat allerdierbaarste wezentje, plus de cocktail aan hormonen in je lijf. Achteraf gezien had ik meer kleine zelfzorg momentjes willen inlassen. Je bent ineens lichamelijk en mentaal zo overgenomen, af en toe zo’n oplaadmoment doet wonderen om de rust en balans weer terug te vinden.

Wat zijn voor jou onverwachte uitdagingen van het moederschap?

Ik had niet verwacht dat het zo’n belasting voor je hele systeem zou zijn. Mijn zintuigen waren altijd al sensitief en dat werd alleen maar verdubbeld met de komst van een kindje. Je staat nu al helemaal constant ‘aan’. Ik merk dat het echt belangrijk is daar bewust van te zijn en af en toe hersteltijd te creëren.

En wat voor moeder ben jij?

Ik besef vaak dat ik niet echt een ‘speel-moeder’ ben, het geeft me niet zo veel energie om op de grond te zitten en te spelen met de kinderen. Dingen verzinnen, knutselen, maken, fantaseren, het zijn niet mijn natuurlijke talenten. Dat vind ik soms jammer, het maakt me zelfs verdrietig. Gelukkig weet ik ook wat ik wel bied: veel liefde, zorg en een sterke intuïtie, waardoor ik mijn dochters volgens mij goed kan ‘lezen’ en begeleiden.

Soms motiveer ik mezelf om mijn best te doen voor zo’n spelmoment, en soms juist niet. Inmiddels vind ik het allemaal OK, ik ‘ben er’. Niet altijd honderd procent hoor, ook mijn telefoon vraagt soms aandacht terwijl ik dat eigenlijk niet wil. Ik kies er vaak voor om samen de natuur in of naar peuterdans te gaan. We lezen boekjes en er is altijd veel muziek bij ons thuis. Daarbij heb ik ook gemerkt dat, misschien wel mede doordat ik niet altijd iets aanreik, de meisjes zelf over een enorme fantasie bezitten, waardoor ze hele toneelstukken spelen tegenwoordig haha!

Dit bericht bekijken op Instagram

Een bericht gedeeld door Ernestine Numan Creations (@ernestinenuman) op 10 Jan 2019 om 1:47 (PST)

Hoe zorg je voor jouw #howaboutmomtime?

Ik zorg gedurende de week voor kleine en grote ‘terugtrek-momenten’. Even mediteren onder de douche bijvoorbeeld, of wandelen in de natuur. Of ik ga naar yoga, naar de sauna, zwemmen of met mijn man uit eten.

Welke superpower ontdekte jij door het moederschap?

We are superwomen! Ons vermogen leven te creëren, te dragen, voort te brengen en verzorgen is zo waanzinnig bijzonder en tegelijkertijd doodgewoon natuurlijk.

Wat zou jij andere (aanstaande) moeders willen meegeven?

Ik zou iedere bewuste, moderne aanstaande moeder willen aanraden om een bevalling voor te bereiden, maar vervolgens alle ideeën los te laten en vooral in het moment mee te bewegen vanuit je hart. Ik zie zo vaak dat we ons best doen om een zo mooi mogelijk, liefst natuurlijke, bevalling te hebben, dat we het moeilijk vinden om pijnstilling te kiezen of om trots te zijn op onszelf als het anders liep dan je had gewild. We mogen allemaal, hoe het ook verliep, trots zijn op onszelf en ons lichaam en vieren dat het een kindje heeft gedragen en gebaard. ‘Hoe’, dat maakt niet uit.