Blog: het eerste jaar als moeder

Tijdens de nachtvoedingen – die ik af en toe vervloekte – en de baby huil-uurtjes had ik niet gedacht dat dit moment zo snel aan zou breken. Mijn zoontje is sinds een paar dagen één. Mijn eerste jaar als moeder zit erop. Van alle ouderschap clichés staat deze voor mij vooraan: de tijd gaat zo snel. Of een variant daarop over moederschap: de dagen zijn lang, de jaren zijn kort.

In één jaar tijd groeit een mini baby’tje van 3,5 kilo uit tot een dreumes van 10 kilo, die kan kletsen, spelen, lopen, eten, krijsen en knuffelen. Het eerste levensjaar van mijn kind vond ik geweldig om mee te maken.

In het eerste jaar als moeder kreeg ik nog meer waardering, liefde en begrip voor mijn eigen moeder. En vader. En hun vaders en moeders. Want ouderschap is een prachtige, maar soms ook zware taak. Het besef dat mijn vader en moeder ook eindeloos rondjes in de babykamer hebben gelopen, mij in slaap wiegend en sussend, maakt me dankbaar en tegelijkertijd weemoedig.

In Sam’s eerste jaar leerde ik mezelf ook beter kennen. Ik leerde tijd meer waarderen. Tijd heeft een andere lading gekregen. Een uurtje uit eten met mijn vriend voelt als een complete avond uit. Als moeder waardeer je 10 minuten om te kunnen douchen en aankleden zo veel meer. Als moeder moet je glimlachen wanneer een vriendin zegt dat we ‘wel over een half uurtje moeten vertrekken’ tijdens vriendinnen-weekend. Half uur? Ha, dan ben ik zéker klaar om te gaan.

In dit eerste jaar als moeder werden sommige vriendschappen nauwer, en anderen wat minder nauw. Niet vreemd: een kind krijgen geeft je leven een nogal ander ritme. Een ritme van borstvoedingen, van om 6.30 aan de dag begonnen, om 21.30 half-slapend op de bank liggen. Een ritme van op stap met een kleine baby (en volle luiertassen) en iets minder op je gemak koffie drinken als je baby alles grijpt wat hij in zijn vizier krijgt in het huis van familie of vrienden.

Het afgelopen jaar leerde me ook om zo veel geluksmomenten te zien. Gelukkig zag ik die altijd al wel, maar het mooie van een kind zien opgroeien is dat je iedere dag dankbaar en blij kunt zijn. Blij met een stralende lach van je kind. Dolgelukkig om je partner en baby samen te zien. Dankbaar voor de momenten waarop je eigen kindje samen met je zusje, nichtjes of neefjes speelt, of troost vind in de armen van zijn opa of oma.

Het eerste jaar als moeder zit erop. Saai? Soms. Heerlijk in alle rust genieten van een nieuws gezinsleven, met alle kleine en grote hoogtepunten die daarbij horen? Hell yeah! Reken maar.

Meer lezen?

Lieve zoon, morgen ben je jarig