Mijn verhaal: ‘geduld’ is het toverwoord, maar dat is wel een struggle

“Bijna 7 maanden geleden ben ik bevallen van mijn zoontje. De bevalling is opgewekt ivm een te hoge bloeddruk. Na heel wat uren zwoegen bleef ik steken op zo’n 7 cm ontsluiting. Ik kon niet meer en heb uiteindelijk gekozen voor een keizersnede. Er is hier heel veel angst en paniek bijgekomen omdat ik écht pijn heb ervaren, misschien door het meermaals verkeerd zetten van de ruggenprik, daarom ben ik onder narcose gebracht. Een ervaring waar ik EMDR-therapie voor heb gehad. Een tijd ging het beter, maar ik hield klachten en ben daarom toch maar eens naar de fysio gegaan. Daar is geconstateerd dat het gebied rondom mijn litteken heel gespannen is en daar veel klachten uit voortkomen. Ik ben nu in behandeling voor mijn litteken.

Los van het feit dat dit een hele pijnlijke ingreep is, roept het ook weer de nodige emoties op. Er is veel ‘mis’ gegaan tijdens mijn bevalling. Door de verkeerd gezette ruggenprik heb ik drie dagen met enorme hoofdpijn alleen maar plat in het ziekenhuis kunnen liggen. Dit is uiteindelijk met een bloodpatch hersteld. Voor mijn gevoel heb ik veel fijne eerste momenten met mijn kleintje moeten missen. Het voelt soms cru dat ik nog dagelijks klachten ervaar aan mijn lijf. Het lijf waar ik aan moet wennen en wat nog zeker tijd nodig heeft om te herstellen. ‘Geduld’ is het toverwoord, maar dat is wel een struggle. Ook omdat je het gevoel hebt al snel weer van alles te moeten. Ik probeer in de goede/positieve vibe te blijven, want mijn zoontje doet het super. Maar dat het zo pittig en intens is had ik me van te voren niet kunnen voorstellen. Ik hoop dat ik met het delen van mijn foto en verhaal anderen weer kan helpen.”

Wil jij ook jouw foto of verhaal delen met How About Mom? Dat kan hier.