Nee, dat urineverlies na de bevalling is niet normaal (en er is iets aan te doen)

Handen omhoog. Wie heeft er nog last van urineverlies, ruim een jaar na de bevalling? Ik. En ik gok dat ik niet de enige ben.

Ik weet dat ik niet de enige ben. Want als ik mijn vriendinnen met kinderen vraag hoe de situatie nu bij hun is, krijg ik hetzelfde te horen.

Een beetje in je broek plassen bij het niezen. Hardlopen zonder urineverlies lukt nog niet. Tennissen ook niet, en bij bootcamp wordt het ook lastig. Springen op de trampoline? Nope, lukt niet meer zonder natte broek.

Grappige Instagram post

En ik weet het omdat ik de vele honderden reacties lees bij grappig bedoelde Insta-posts over herstellen na de bevalling. Iets over blessures als kind (van je fiets vallen en je knie kapot) en blessures als moeder (niet meer kunnen springen zonder urineverlies). Het probleem van die ‘grappige’ berichten vind ik dat ze wel herkenbaar zijn, maar geen oplossing geven. En vooral niet duidelijk maken dat urineverlies een probleem is waar iets aan gedaan kan worden.

En dan bedoel ik niet: TENA Lady kopen en dragen. Of hopen dat het beter wordt.

Keer op keer drukken bekkenbodemfysiotherapeuten in het How About Mom expert-team ons op het hart: nee, urineverlies is niet normaal. het ‘hoort’ er niet bij als je een kind hebt gekregen. En er is iets aan te doen.

Naar de bekkenfysio

Inmiddels ben ik zelf ook weer naar de bekkenbodemfysiotherapeut. Want ruim 1 jaar na mijn bevalling heb ik – heel af en toe – ook nog last van ongewild urineverlies. En daar wil ik vanaf. Ik wil weer kunnen hardlopen, springen en bootcampen zonder me daar zorgen over te maken. En het fijne is: met de gerichte oefeningen die zij me gaf, heb ik snel weer meer controle en coördinatie.

Het is zeker niet te laat

Besef je: het is niet te laat. Ik ging uit voorzorg een week of 6 na mijn bevalling voor het eerst naar een bekkenbodemfysiotherapeut. En nu mijn zoontje bij anderhalf jaar is, loop ik er weer.

Mijn bekkenbodemfysiotherapeut Inge vertelde over de cliënten die ze ziet – die inmiddels in de overgang zitten en de 50 gepasseerd zijn – en die verzuchten: ik wou dat ik eerder was gekomen, dan had ik nu misschien minder klachten. 

Dus ik hoop dat deze blog jou over de streep kan trekken. Er voor kan zorgen dat je een afspraak maakt (dat kun je gewoon zelf doen, geen verwijzing van een huisarts nodig) bij een geregistreerde bekkenbodem fysiotherapeut bij jou in de buurt.

Kunnen we alsnog lachen over urineverlies en elkaar een high five geven, als vrouwen onder elkaar. Maar vooral zorgen dat we geen levenslange klachten overhouden.