© 2024 // How About Mom
Door: Evelien Docherty
Zwangere of pas bevallen vrouwen hebben meer last van stress, angst en spanningen door de coronapandemie. Onzekerheid over besmetting door het virus, op een andere manier moeten bevallen en het niet kunnen ontvangen van kraamvisite spelen hierbij een rol. Hoe ga je met deze emoties om? Tips van je mede-moms.
Van een ver-van-je-bed-show in China, naar terugkerende vakantiegangers uit Noord-Italië, naar de overheid die de deuren sluit van horeca, scholen en kinderopvang. In een rap tempo ziet de wereld er in maart anders uit. Voor veel vrouwen wordt de verlofperiode gekenmerkt door spanning in plaats van ontspanning. Sam (36) beviel op 25 maart van haar zoon Midas: “Ik was bang om ziek te worden. Wat als ik of mijn partner corona zou krijgen, moest ik dan alleen bevallen? Zou iedereen van die pakken aan moeten?” Veel vrouwen zijn de afgelopen maanden extra voorzichtig geweest. Kathryn (38) kreeg op 18 maart haar tweede kindje, Rosa. Ze ging uit voorzorg in quarantaine, zoekend naar geruststelling. Die bleef uit: “Mijn man en zoontje van 2,5 gingen nog wel naar buiten. Dat gaf elke keer stress bij mij – worden ze nu blootgesteld, brengen ze het mee naar huis, word ik (en de baby) daardoor misschien ziek, hebben ze hun handen wel goed gewassen?”
Niet alleen onzekerheid over de verspreiding van het virus geeft spanning. Ook maatregelen rondom controles en opnames zijn emotioneel belastend. “Ik had een controle in het ziekenhuis met 8 weken. Mijn partner moest buiten wachten. Ik werd eerst in een tent opgevangen waar vragen werden gesteld over mijn gezondheid. Daarna in het ziekenhuis was het leeg en steriel. Ik was enorm zenuwachtig om alleen te gaan. Het was een spannend moment”, vertelt Myrte (26) die eind oktober is uitgerekend van haar eerste. Mila (33) werd opgenomen bij 32 weken en 6 dagen zwangerschap vanwege een dreigende vroeggeboorte: “De opname was natuurlijk medisch spannend: als onze zoon geboren zou worden zou een traject van enkele weken volgen op de kinderafdeling wegens prematuriteit. Maar het was ook eenzaam. Er was geen bezoek toegestaan. Mijn partner mocht gelukkig wel bij mij blijven mits hij geen klachten had. Ik ben 5 dagen de kamer niet af geweest, dat vond ik erg lastig. Heel graag was ik even naar buiten gegaan of had ik mijn familie willen knuffelen.”
De coronamaatregelen hebben uiteraard niet alleen invloed op de gang van zaken tijdens de zwangerschap. Sofie (35) werd op 27 april moeder van Arthur, haar tweede kindje: “Ik wilde graag thuis bevallen maar vanwege Groep-B-streptokokken moest ik naar het ziekenhuis. Dat maakte al dat het anders liep dan ik had gewild. Ik vond het dan ook erg jammer dat ik mijn doula moest afzeggen in verband met de toen geldende maatregelen.” Gelukkig bleek de man van Sofie een uitstekende doula tijdens de bevalling. Ook Laura (32 en op 24 maart bevallen van een dochter) moest onverwachts naar het ziekenhuis en zag daar erg tegenop. “Ik vond het verre van prettig. Het was niet een plek waar ik wilde bevallen nu, maar gelukkig krijg je op de afdeling helemaal niets mee van de coronasituatie. Ik heb een heel positieve ervaring over gehouden aan mijn bevalling. De zusters en verloskundigen waren zo lief en ik heb geen seconde meer gedacht aan het virus of dat ik bang was voor besmetting.”
Anderhalvemetersamenleving en raambezoek. Goede kanshebbers voor het Van Dale-Woord van het jaar 2020. Woorden waarin ons maatschappelijke offer doorschemert: afstand houden. Een immense opoffering als je nu in de kraamperiode zit. Sam: “Dat er niet elke dag bezoek op de stoep stond vonden we niet heel erg. Maar dat de opa’s en oma’s niet binnen konden komen om hun kleinzoon te knuffelen was hartverscheurend. Mijn ouders wonen op anderhalf uur rijden. Ze zaten drie uur in de auto om in een ijskoude wind voor het raam Midas te bewonderen. Toen heb ik wel erg hard gehuild.” Laura: “Wij hebben een extreem gekke kraamweek gehad omdat mijn schoonvader in die week overleed. Een uitvaart in deze periode loopt ook anders dan normaal. En wie vraag je om op te passen in deze tijd? Mijn ouders hebben met onze dochter in de kinderwagen gewandeld tijdens de crematie. Met mondkapje voor en handschoenen aan hield mijn moeder haar kleindochter toen voor het eerst vast. En ik was daar dus niet bij.”
Sam: “Maak je geen zorgen over de zorg in het ziekenhuis of kraamzorg. Er wordt alles aan gedaan jou de beste zorg van de wereld te geven! Probeer je te focussen op jezelf en je gezin. De rest van de wereld doet er nu even niet toe.”
Kathryn: “Waak ervoor dat je in een isolement raakt door zelfisolatie. Praat met je vrienden, zoek steun bij ze. Een praatje via het raam of op gepaste afstand maakt een wereld van verschil. Zoek andere moeders op bij wie je je ei kwijt kunt en die begrijpen waar je doorheen gaat. Dit is altijd al belangrijk, maar in deze gekke tijd helemaal!”
Myrte: “Geniet er van dat je deze tijd meer thuis bent met je partner en gezin, dat je stiekem de luxe hebt om een beetje afstand te nemen van het gesjeesde leven. Je kunt nu iets meer dan normaal toegeven aan kwaaltjes zoals vermoeidheid.”
Mila: “Probeer nuchter te blijven. Bespreek je angsten met een verloskundige of gynaecoloog.”
Sofie: “Omdat mensen de baby graag willen zien, gooien ze soms alle social distancing-regels overboord. Helemaal nu de maatregelen worden versoepeld. Als mensen dan bij je zijn is het erg lastig om hier wat van te zeggen. Verzin daarom voor de kraamperiode goede regels voor jezelf waar je je aan wilt houden. En verlang dit van je kraambezoek. Wat kan helpen is om dit van tevoren goed te communiceren.”
Laura: “Het is misschien ongezellig dat er geen of weinig bezoek langskomt, maar het biedt veel rust en tijd om je draai te vinden met elkaar. Gebruik de mogelijkheden om iedereen toch mee te laten genieten (foto’s, filmpjes en videobellen). En een voordeel van raambezoek is dat de visite niet vervelend lang blijft plakken!”
How About Mom nieuwsbrief: korting, tips en de beste gelezen verhalen
© 2024 // How About Mom