Pas als het je overkomen is weet je echt wat het is. Een miskraam. Je probeert je wel in te leven als iemand haar verhaal aan jou vertelt, maar de intensiteit ervaar je pas echt als je het zelf meemaakt. Voor iedereen is het verdriet anders. In de loop van de jaren verandert je verdriet. Zo was ik de eerste periode echt ontdaan. Een ‘leeg’ gevoel. De gedachte dat het gewenste leven zomaar door de wc zou spoelen was vreselijk.
De miskraam overkwam mij echt. Ik wist dat het eraan zat te komen, ik had een zogenoemde missed abortion. Maar dat het zó zou zijn, met zoveel bloed en krampen, daar had ik me totaal op verkeken. We zijn zelfs nog twee weken op vakantie geweest, dat kon prima zei de gynaecoloog. Een ‘heftige menstruatie’ zou het zijn. Wat was ik blij dat mijn lichaam aanvoelde dat het nog maar beter even binnen kon blijven tot we weer thuis waren. Uiteindelijk zat alles er nog bij de controle, dus moest er alsnog een curettage gebeuren. Dan heb je helemaal niks meer zelf in de hand.
Later werd ik veel rustiger over het geheel. Daarbij maakt het zeker uit dat wij gezegend werden met een nieuwe zwangerschap. Bepaalde dingen zou ik misschien anders doen, maar veel gaat in de waan van het moment. Elk jaar wanneer we op vakantie zijn, steek ik een kaarsje aan voor mijn verlies. In een klein kerkje, waar zo weinig mogelijk toerisme is. Even een momentje stil staan. Zo heb ik mijn miskraam een plek gegeven in mijn hart. Diegene die niet kwam, heeft mijn liefde wel gekregen.
Voor sommigen is het moeilijk om de miskraam een plek te geven. Helemaal als een nieuwe zwangerschap op zich laat wachten. Als coach en ervaringsdeskundige houd ik mij onder andere bezig met het begeleiden van vrouwen die een miskraam doorgemaakt hebben. Niet bij iedere miskraam (23 miljoen per jaar wereldwijd) is er ondersteuning nodig. Iedere vrouw heeft haar eigen gevoelens en gedachten hierbij. Toch wordt er weinig gesproken over het doormaken van een miskraam. Aandacht voor het verdriet ontbreekt vaak: even doorbijten en opnieuw proberen is de tendens.
Mijn eigen miskraam heeft geleid tot het ontwerpen van de “Verwerkingskaart Miskraam”. Ik heb gemerkt hoe belangrijk het is om je verwachting een plekje te geven in je hart. Je verwachting, want dat is het. Zodra je zwanger bent kijk je vooruit naar de toekomst. Een toekomst mét baby. Dit geven van een plek kost tijd. In mijn praktijk werk ik veel met levensvragen. Vragen waar je alleen een persoonlijk antwoord op kunt geven. Deze zijn verwerkt in de kaart. De verhelderende en inspirerende vragen maken dat je bewust bezig bent met je verlies. Het concreet opschrijven ervan zorgt ervoor dat je denkproces in gang wordt gezet en draagt bij aan de verwerking. De kaart zorgt ervoor dat je een tastbaar aandenken hebt waar je nog eens op terug kan kijken.
Zelf denk ik regelmatig terug aan mijn miskraam. In de tuin heb ik een mooie plant geplant (en meegenomen bij de verhuizing). Ik kreeg hem van mijn moeder. Een “heavenly blue”, verwijzend naar het hemelse blauw, het hogere. Super mooie symboliek wat mij betreft
Aafke Tadema is getrouwd, moeder van 4 dochters en eigenaresse van coachingspraktijk Mama Mind, gericht op vrouwen in de vruchtbare fase in hun leven. Ze volgde de opleiding Social Work, met specialisatie verlieskunde. ‘Ik ben ervaringsdeskundige geworden op de gebieden die je meemaakt tijdens het opbouwen van een gezin. Denk aan thema’s zoals miskraam, een zorgenzwangerschap en de combinatie van werk en moederschap. Dit zorgt dat ik mij goed kan inleven in de ‘mind’ van (wens-)moeders.’
How About Mom publiceert regelmatig gastblogs vanuit onze community van experts, (zorg)professionals en mede moms. Heb je ook interesse of wil je een bijdrage leveren? We horen graag van je via app@howaboutmom.nl.
