In mijn pre-baby periode schreef ik dit artikel: hoeveel last heb jij van mentale last? Mentale last is een ander woord voor alle zorgtaken en taken in en rondom huis.
Misschien herken je dit wel. Vrouwen nemen regelmatig tot wel een uur per dag extra niet-werk gerelateerde taken op zich wanneer er kinderen komen.
Nu – inmiddels moeder van een dreumes van bijna anderhalf – ervaar ik pas echt wat mentale last inhoudt. En welk effect het heeft op mijn brein, mijn humeur, mijn relatie.
Ik heb het dan over praktische zorg- en regeltaken, zoals:
- Een zwembroek of ondergeplast pakje te drogen leggen zodat het niet nat blijft
- Drie wassen die nog gedraaid moeten worden (en opgevouwen en ingeruimd)
- De traktaties op de crèche
- Het cadeautje voor een familielid, en bloemen voor onze ouders
- Nieuwe schoentjes bestellen voor Sam
- De luiervoorraad die bijna op is
- De tuin die we willen gaan aanpakken
- Nieuwe lenzen bestellen
- De 4 verhuisdozen babykleertjes op zolder die uitgezocht moeten worden
Boos om worden
Schrijver Niña Weijers verwoorde het laatst mooi in een uitzending die ik bekeek, over moeder worden in de huidige tijd. Ze zei: die mentale last is iets waar ze ‘echt boos om kan worden’. “De mentale last van moederschap. Dat was misschien ook een verrassing voor mij die ik niet had aan zien komen bij het krijgen van een kind. Al die dingen eromheen. Van die onzichtbare taken.”
Bam. Die kwam binnen bij mij.
En ze vervolgde: “Ik kan zelfs aan mijn partner niet communiceren wat het allemaal is waar ik aan denk. Omdat ik er voor zorg dat het er is. Ik plan het, ik ben bezig met vooruitkijken, opvang regelen.”
Het punt van mentale last, is dat het merendeel van wat je doet, niet door anderen wordt gezien. De logistiek. Het geregel. Het feit dat de voorraadkast aangevuld is en de was opgevouwen in de kast ligt.
Goede relatie
Ik heb een goede relatie en een geweldige partner. Een man die zorgzaam is, attent en veel regelt. En toch bekruipt mij ook – regelmatig – dat gevoel. Soms zie ik ook mijn hersenen voor me, en dan vind ik het vervelend dat een deel van mijn brein wordt ingenomen door dit soort beslommeringen. Dat mijn hersenen non-stop bezig zijn, bewust en onderbewust. De hele tijd. Met logistiek en zorg en geregel.
Mentale last afschudden
Wat helpt mij, om de mentale last van me af te schudden? Regelmatig zitten met elkaar om de logistieke zaken en agenda te bespreken. Ohja, nog een tip: mijn vriend gewoon vragen (of beter: de opdracht geven iets te doen). Kan het uit mijn hoofd en systeem.
Een paar dagen – of een middag – weg gaan. Iets voor mezelf doen. Een weekendje met vriendinnen weg. Een vakantie. Een mindfulness oefening doen.
En met wat mildheid naar deze situatie kijken. Want ja, ons kind heeft nu veel nodig en dit zijn de tropenjaren. Dus probeer ik mijzelf er ook niet te druk om te maken.
Meer lezen?
Daarom ben je moe: moeder zijn staat gelijk aan 2,5 fulltime banen
Meer dan af en toe een dagje sauna: alles over de psychologische vorm van zelfzorg als moeder