Zo hou je het samen fijn als je ouders bent geworden

We hebben elf jaar verkering, waarvan inmiddels twee jaar verloofd. We kochten samen een huis en reisden met elkaar de wereld over. Ik ken hem door en door – en hij mij ook -, we kunnen in de auto uren achter elkaar kletsen (of kibbelen) en aan aantrekkingskracht na twaalf jaar nog steeds geen gebrek. Kortom: een solide basis voor het ouderschap. Toch? 

Papa en mama worden is magisch, dat kan ik niet ontkennen. Maar het is ook complex. Twee individuen krijgen een nieuwe identiteit aangemeten – die van vader en moeder – en moeten elkaar weer vinden. Om het samen goed te doen als ouders is het niet alleen voldoende om een goed koppel te zijn. Je kunt nog zo gelukkig zijn en elkaar nog steeds de mooiste op aarde vinden, ouders worden schudt de boel flink op en zorgt ervoor dat je het leven samen echt even opnieuw moet uitvinden. 

Hoeveel liefde je ook voor je kinderen voelt, hoeveel liefde je ook voor je geliefde voelt, het is niet vanzelfsprekend dat jullie twee zonder slag of stoot het eerste jaar (of de eerste jaren) als ouders doorstaan. Ik moet denken aan wat psycholoog Frederike Dillingh ons vertelde. “Bijna alle ouders ervaren rond een week of zes een moment waarop je naar elkaar kijkt en denkt: waarom heb ik ooit met jou een kind gekregen?!” 

Het hoort erbij…

Je zult je aan elkaar storen en het niet met elkaar eens zijn over de manier waarop hij de baby vasthoudt of waarop jij het flesje verwarmt. Je zult moe zijn en dat op elkaar afreageren: tegen wie kan dat anders in het holst van de nacht? Je zult het elkaar kwalijk nemen dat jullie bepaalde dingen moeten laten. Je zult het soms oneerlijk vinden dat de ander ‘weer’ op pad gaat en jij thuiszit met de baby. Je zult jaloers zijn als hij wint in de wedstrijd ‘wie kan het beste doen alsof ‘ie diep in slaap is en de huilende baby niet hoort’. Het is niet leuk natuurlijk, maar wel volkomen normaal. Het hoort er allemaal bij. 

We zijn inmiddels ruim 3.5 jaar ouders van twee kindjes. Jacob, onze jongste, is bijna één jaar. Van balans en de boel onder controle is er hier thuis nog niet enorm sprake. Ons ouderschap gaat met pieken en dalen. We zijn soms een week een perfect team dat voor elkaar zorgt en op elkaar inspeelt. We botsen ook regelmatig, omdat we in de knoop zitten met onze eigen wensen en verlangen en die moeilijk weten te combineren met onze gezamenlijke behoeften. Maar er is niemand met wie ik dit chaotische gezinsleven liever samen zou willen doen dan met hem, dat staat buiten kijf.

Zes tips of adviezen van mij

Het blijft een zoektocht, een ingewikkelde dans die we onder de knie proberen te krijgen. Maar ik besef wel dat er bepaalde dingen zijn die we kunnen doen of laten, die een positief effect hebben op ons gezamenlijke ouderschap. Misschien zit jij er net middenin, die nieuwe rolverdeling zoeken. Misschien heb je, net als wij, al een paar jaar ervaring en is het fijn om bevestiging te krijgen: bij ons is het ook een zoektocht.

Hou elkaar in de gaten
Dit geldt met name voor de eerste weken of maanden. Als de adrenaline is uitgewerkt, als de drukte op werk toeneemt of de gebroken nachten zijn tol beginnen te eisen, hou elkaar dan in de gaten. Geef jouw grenzen aan en vraag expliciet of jouw partner (of iemand anders) iets voor je wilt doen als het nodig is, maar let ook op elkaar – en dus niet alleen op de baby. Er is altijd iemand die de slaap net iets harder nodig heeft of wiens emmer net wat voller is, dus neem als het nodig is een extra nachtshift over (ook al is het eigenlijk ‘zijn beurt’). Deze zorg en oplettendheid komt jullie echt ten goede.

Blijven praten
Het is zo ontzettend makkelijk om in een vicieuze cirkel te belanden waarin jij stom doe omdat hij stom doet omdat jij stom doet. Die cirkel moet je zien te doorbreken. Blijf met elkaar praten, bespreek waar je mee zit. Je vriend/vriendin/partner kan niet zien wat er in jouw hoofd omgaat. Kom je er niet uit of heb je moeite om het direct met elkaar te bespreken, zet het dan eerst eens voor jezelf op papier (of in de notities van je telefoon). Je kunt het sturen of je aantekeningen voorlezen. Hoe dan ook: laat geen dingen versloffen en verergeren. Je bent het aan jezelf, aan elkaar en aan jullie kinderen verschuldigd om de lucht te klaren als dit nodig is.

Hou vast aan de dingen die jullie jullie maken
Je bent moe, je bent druk, je ervaart stress: een samenvatting van het leven. Ik kan zo makkelijk in een rol schieten waarin ik Dirk als collega of zakelijk partner zie, niet als liefdespartner. We delen een digitale kalender (daarin communiceren we zelfs met elkaar…), ons leven is doorspekt van digitale bezorgdiensten- en services en we zijn altijd bezig met de planning. Af en toe moet je daar los van komen en weer even terug naar wie jullie waren voordat er kids kwamen, voordat je met een luiertas door het leven ging en je elke activiteit afstemt op slaapjes en voedingen van iemand anders. Ga een dag, een nacht – of nog liever, een weekend – weg. Zorg dat je kids in goede handen zijn, maak geen plannen en voel hoe heerlijk het is om weer even (soort van) onbezorgd samen te zijn.

Zorg voor intimiteit
Dat je seksleven een deukje op kan lopen door een zwangerschap en kind, is zacht uitgedrukt. Maar: juist in deze fase van jullie leven is dat eigenlijk heel onhandig, want intiem met elkaar zijn geeft ontspanning en haalt de kou uit de lucht. Een tijdje wat minder seks is prima natuurlijk, maar hou het wel een beetje in de gaten. Het is altijd verbazingwekkend hoeveel narrigheid er ineens voorbij is als er een goede vrijpartij heeft plaatsgevonden… Wat bij ons helpt: ga samen naar bed. Dat klinkt als een open deur, maar ik merk dat we soms ook een week lang op andere tijden gaan slapen en dat er dan dus eh… niets gebeurt. Dat ik soms daarna nog even uit bed sneak om toch nog een verhaaltje te tikken is mijn probleem 😉

Zorg voor een (voor jullie) eerlijke verdeling van zorgtaken en (mentale) lasten
Als er iets goed kan gaan wrikken in een relatie, dan is het het gevoel dat een van de twee (veel) meer verantwoordelijkheden, taken of zorg op z’n bordje heeft. Dit heb je al zonder kids, laat staan als er een baby bij komt. Wat voor jullie een ‘eerlijke’ verdeling is, is persoonlijk. Ook hiervoor geldt dat praten erover key is. Bespreek jouw wensen en behoeften en vul niet voor de ander in wat hij wel of niet denkt, voelt of nodig heeft. Realiseer je ook dat dit een veranderend iets is: zolang jij nog met verlof bent, is het misschien makkelijker om bepaalde dingen in huis te doen, maar wanneer bij jou ook het werkleven start of je het om een andere reden drukker krijgt, zul je opnieuw de balans moeten opmaken. Ga er niet vanuit dat de ander wel kan raden wat jij nodig hebt, maar deel dit met elkaar.

Geniet van je gezin
Dit klinkt ook als een open deur, maar in de drukte van de week kan de tijd zo aan me voorbij vliegen. De to do list is eindeloos en ik voel me continu onrustig. De beste remedie is een rustmoment inlassen en gewoon even kijken naar mijn kindjes en gezin. Hun lieve stemmetjes in me op te nemen, van een afstandje te kijken naar een ochtendritueel, in alle rust onze baby een flesje geven en in bed leggen. Als ik naar hen kijk, kan ik niet anders dan me gelukkig en gezegend voelen. Dat helpt enorm om andere (onnodige) negatieve gevoelens de kop in te drukken en je ook als ouders (weer) meer verbonden met elkaar te voelen.