Eerst zijn het een paar woorden waar ik niet snel op kan komen. Daarna zijn het complete zinnen die warrig uit mijn mond komen terwijl ik in een belangrijke afspraak zit. Hersenen die zich maar op één ding lijken te kunnen focussen. Ook ik moet eraan geloven vanaf week 36.
Bij de research voor ons boek vond ik het fascinerend om te leren dat de hersenen van (aanstaande) moeders door de overgang naar het moederschap een verandering ondergaan, waarbij de focus op je kindje komt te liggen.
Tijdens de zwangerschap verandert de structuur van je hersenen, vooral in gebieden met sociale functies, ontdekte hersenwetenschapper Elseline Hoekzema van het Leids Universitair Medisch Centrum. Eigenlijk weten we nog maar heel weinig over de effecten van een zwangerschap op het brein. Wat Elseline aantoonde is dat de veranderingen in je hersenstructuur – die optreden als gevolg van de ongekende hormoonveranderingen tijdens een zwangerschap – kunnen blijven bestaan tot minstens twee jaar na de geboorte. Je kunt het merken aan vergeetachtigheid, maar de verandering in jouw hersenen kunnen de overgang naar het moederschap juist ook gemakkelijker maken, doordat je beter in staat bent om de behoeften van je kind te herkennen of alert bent wanneer je baby huilt.
Warrig
Nu het einde van mijn zwangerschap nadert, wordt me duidelijk hoe dat ‘zwangerschapsbrein’ aanvoelt. Vanaf week 36 begin ik het te merken, en dat is ook een mooi moment om rustiger aan te gaan doen met werk. Die warrigheid en moeite met focussen hebben ook nog een ander doel. Ik focus me nu nog meer op mijn lichaam, de baby in mijn buik en rustig aan doen. Zeker, er zijn nog genoeg scherpe momenten (thank god) om werk-beslissingen te kunnen maken, maar tegelijkertijd is het ook een heel duidelijk signaal.
Naar binnen gekeerd
Mijn wereld wordt letterlijk kleiner. Ik ben meer thuis. Op sommige momenten lijkt de buitenwereld – een drukke straat bijvoorbeeld – overweldigend en blijf ik liever binnen. Ik keer meer ‘in mezelf’. Doe een stapje terug. Doe het rustig aan, en maak het mezelf comfortabel. En dat vind ik mooi om te merken.
Als ondernemer is het lastig om een stap terug te doen uit je bedrijf, zeker op het moment dat er veel aan de gang. Je wilt graag bij alles betrokken blijven, maar dat kan niet meer. Juist het laatste trimester is voor mij een periode om lichamelijke en geestelijke grenzen aan te voelen. En te respecteren. Ik merk nog duidelijker wanneer ik te veel hooi op mijn vork heb genomen op een dag, te lang heb gewandeld of te veel heb gedaan. De dag erna ben ik extra moe. Wat mij betreft is het geen teken van zwakte, maar juist een teken van kracht om te luisteren naar wat mijn lichaam zegt. En wat mijn zwangere brein me vertelt.
Herkenbaar? Merkte jij dat je hersenen anders werkten tijdens of na je zwangerschap?