Momtalk: Shanna

Toen Shanna Proost drie jaar geleden voor het eerst moeder werd, merkte ze hoe uitdagend en complex opvoeding eigenlijk is. Nu ze moeder is van twee kinderen – zoons Senna (3 jaar) en Louca (bijna 1 jaar) – durft ze te zeggen dat ze haar draai heeft gevonden. De reden? Een eigen opvoedmethode die haar en haar gezin rust en ruimte geven. Voor Momtalk spreken we haar over het ontdekken van je rol als moeder, de uitdagingen van het opvoeden en omgaan met schuldgevoelens en boosheid.

Je bent nu bijna een jaar moeder van twee kinderen. Hoe vond je de overgang?

‘De overgang van een naar twee kinderen vond ik echt duizend keer zo makkelijk als van nul naar één kind. Toen Senna net werd geboren, voelde ik me gelijk echt moeder. Wel vond ik het lastig hoe ik me moest verhouden als moeder ten opzichte van mijn omgeving. Ik had duidelijke ideeën, wensen en dingen die ik wel en niet wilde voor mijn kind. Het voelde alsof ik daarvoor moest vechten om het op die manier te doen. Dat was vermoeiend.  

Toen Louca werd geboren ervaarde ik dat niet. Ik was vooral gefocust op mijn aandacht evenredig verdelen tussen mijn kinderen. Verder ging alles heel gemakkelijk en natuurlijk, ik voelde me zo veel zekerder en krachtiger. Waar ik niet op had gerekend was dat Dave en ik samen ook weer een nieuwe taakverdeling moesten vinden samen. We raakten elkaar even helemaal kwijt en vonden elkaar gelukkig ook weer, beter dan ooit. Maar dat was wel hard werken samen.

Je geeft aan dat je soms het gevoel had dat je moest vechten tegenover je omgeving en de samenleving. Kun je daar wat over vertellen?  

De ideeën over hoe ik met een kind en situaties moet om gaan, waren in die tijd vrij nieuw. Dat kende nog niet veel mensen waardoor ik me daar vaak alleen in voelde. Om daar dan onze eigen koers in te blijven varen voelde niet altijd makkelijk, maar dat was wel wat we wilden doen. Ik merkte vooral een kloof tussen de oude en nieuwe generatie en voelde dat ik me vaak moest verdedigen. Dat was niet prettig.

Gentle Parenting is iets wat juist heel erg heeft gewerkt en nog steeds werkt alleen het is iets waarin ook een heel groot gedeelte wordt vergeten. Namelijk dat je zelf als ouder ook triggers hebt. Wanneer je die niet van jezelf kent, kun je daar volledig in verstrikt raken. Zo merkte ik dat ik boosheid een moeilijke emotie vond om te uitten. Ik voelde me nooit echt boos, ik kon gewoon niet bij dat gevoel terwijl het af en toe best terecht zou zijn geweest. Of juist dat ik ineens dan heel erg uit mijn slof schoot een enkele keer en me daar dan schuldig over voelde. Ik dacht dat gentle parenting voor kids werkt geweldig maar voor ouders is het lastig. Is het mogelijk om meer oog voor allebei te hebben, kinderen én ouders?

Uiteindelijk besluit je om een eigen draai te geven aan ‘gentle parenting’. Hoe ziet dat eruit?

Klopt, uiteindelijk heb ik m’n eigen draai eraan gegeven. Ik voelde dat er een belangrijk onderdeel miste waardoor je als ouder continu gestuurd wordt, namelijk: je eigen triggers en emoties. Wanneer je die als ouder niet onder controle krijgt of oude triggers en emoties oplost, dan zal je tegen dezelfde dingen in je opvoeding aan blijven lopen.

Ik besloot met alles wat ik weet vanuit met werk als trauma-, mind- en lichaamsbewustzijnscoach me te verdiepen in de brein-lichaam-ontwikkeling van jonge kinderen. Die kennis combineerde ik en zo ontstond Empowerment Parenting. Een manier van opvoeden waarin zowel kind als ouder centraal staan. Het gaat om het reguleren van beide emotionele binnenwerelden, zo kun je elkaar werkelijk versterken.

De opvoeding van je kinderen – en zeker in het begin – is dus een grote spiegel voor je geweest. Hoe ging je daarmee om?

Ja, absoluut. Ik was er heilig van overtuigd dat ik het moederschap helemaal zou rocken. Zeker gezien mijn kennis als therapeut en coach. Ik voel(de) me zeker en ik weet wat ik doe in mijn opvoeding. Waar ik alleen niet op had gerekend is dat al je eigen jeugdtrauma’s en oude onzekerheden weer naar boven zouden komen. Het moederschap maakt je kwetsbaar en zacht en alles wat ik wist kwam in een nieuw daglicht te staan.

Destijds ben ik om die reden in gesprek gegaan met een coach. Ik wilde mezelf nog beter kennen en nog vrijer kunnen kiezen in hoe ik m’n kinderen wil opvoeden en emotioneel wil benaderen. Door je kinderen op te voeden ga je onbewust weer door je hele eigen kindertijd heen en ik kwam erachter dat ik daar nog meer in te helen had dan ik al had gedaan.

Zo vind ik het nu bijvoorbeeld nog heel lastig om op een gezonde manier uiting te geven aan m’n boosheid. Senna kreeg lange tijd veel ruimte om door te drammen, omdat ik niet goed wist hoe ik mijn grens aan moest geven. Ik ging dan vaak lachen, waardoor Senna zich weer onbegrepen en verdrietig voelt. Hartstikke begrijpelijk natuurlijk, maar dan is het een taak voor mij als moeder om een manier te ontwikkelen waarop ik die boosheid op een goede manier kan uiten.

Het mooie is nu ook dat Senna ook meegaat in deze reis. De afgelopen tijd heb ik best wel eens gezegd: ‘Ik word er even helemaal gek van’. Toen Senna onlangs geen snoepjes mocht uitkiezen bij de Kruidvat, hoorde ik hem zeggen: ‘Mama, ik word er even helemaal gek van.’ Heerlijk om te zien hoe kinderen zo’n spiegel zijn.

Je bent heel bewust bezig met de opvoeding van je kinderen. Wat vind je momenteel de grootste uitdaging?

‘Het moederschap is een grote reis met de hoogste pieken en de grootste leermomenten. Het betekent dan ook niet dat doordat ik zo bewust ben met de opvoeding, alles precies gaat zoals ik zou willen dat het gaat. Zo hebben wij meer dan twee jaar lang veel frustratie gevoeld omdat Senna zijn inslaap-ritueel uren duurde en hij (tot op de dag vandaag) nog niet doorslaapt. We hebben van alles geprobeerd. Van zachte manieren tot slaaptraining. Niks hielp.

Bij opa en oma sliep hij wel door en ging alles gemakkelijk. Dat was frustrerend en confronterend. Blijkbaar was het dus echt iets in de relatie en manier met ons die voor de moeilijkheid zorgde. Op een moment besloten we er niet meer tegen te vechten, het niet ‘beter’ te willen maken maar hem gewoon te volgen in zijn behoefte aan contact, nabijheid en hechting. Sindsdien is alles makkelijker, duurt alles lekker kort en kruipt hij elke nacht op een moment bij ons in bed.

Wat levert de manier waarop jij je kinderen opvoedt, jou op?

Vooral rust en plezier! Ik geniet echt ontzettend van mijn kinderen, van moeder zijn en van met mijn kinderen zijn. Daar waar ik het in het begin ook zwaar kon vinden voel ik dat nu helemaal niet meer zo. Ik vind het, ondanks de hectiek soms, echt een feest! Er is daardoor ook veel lichtheid en relaxedheid in huis en in de kids. Door empowerment parenting kunnen Dave en ik veel beter omgaan met intense situaties waardoor we onze kinderen gemakkelijker kunnen ondersteunen in het reguleren van hun emoties en dat geldt ook voor onszelf. We zijn er allemaal veerkrachtiger en flexibeler door geworden. Het zorgt dus voor rust en veel verbinding binnen ons gezin.

Hoe vind jij de balans tussen moederschap, ondernemerschap en je relatie?

Dat vond ik in het begin van het moederschap best een uitdaging. Ik zou nu ook willen zeggen dat ik vooral m’n balans heb gevonden in het leren balanceren. Er zijn weken dat ik denk: ‘Hoe ga ik dit allemaal doen?’ en weken dat alles heel soepel verloopt. Het ligt er ook een beetje aan hoe druk het is met m’n werk, of de kinderen voldoende slapen en welke andere activiteiten er op de planning staan.

Voordat Louca werd geboren hadden m’n verloofde en ik standaard een avond in de maand date night. Nu is dat een beetje verwaterd, en dat is jammer. We moeten dat echt bewust plannen, omdat het er anders bij inschiet. Dat we minder tijd voor elkaar hebben sinds we ouders zijn, is nou eenmaal zo. Het is kiezen of delen, maar bewust tijd inplannen is belangrijk.

En belangrijk: focus! Ik merk dat wanneer er weken zijn wanneer onze agenda’s bomvol zijn met werk of sociale activiteiten, ik altijd gefocust ben op verbinding. Wanneer het ergens niet meer lekker stroomt, dan onderneem ik actie en is verbinding het eerste waar ik voor kies. Verbinding met m’n werk, Dave, het gezin of individueel met de kids. Maar quality time avondjes tussen mij en Dave zijn toch vaak wel het eerste die verwateren in de agenda’s en dat vinden we beide jammer. Soms hebben we dus even een periode dat we denken: ‘we missen elkaar!’. Dan moeten we daar even doorheen werken om vervolgens die tijd weer bewust in te plannen. Zo is het nu eenmaal in de tropenjaren denk ik.

Als je een advies zou mogen geven aan (aanstaande) moeders, hoe zou die dan luiden?

‘Ik zou andere moeders vooral willen adviseren om in hun achterhoofd te houden dat er achter het gedrag dat je aan de buitenkant waarneemt bij jezelf of je kind, iets zit. Het is nooit wat er werkelijk aan de hand is, dus vraag jezelf altijd af: ‘Hoe kan het dat dit gedrag tot stand is gekomen?’

Als je merkt dat je sneller boos bent, is dat eigenlijk vaak een signaal dat je wat overprikkeld bent. Ik hoop dat moeders zich op zo’n moment gunnen om even een stapje terug te nemen en rust te nemen. Zolang je je eigen emotionele behoeftes van jezelf en je kind leert te vervullen, zal er veel ruimte en rust ontstaan.’

Meer weten over Shanna’s Empowerement Parenting? Dat kan hier. Nog leuker is dat je met deze code MOMTALK €10,00 korting krijgt op de cursus. 

Meer lezen?
Momtalk: Julia
Momtalk: Daphne
Momtalk: Elise