Momtalk: Sharon

Sharon Doorson is zangeres, maar bovenal moeder van twee dochters: Maliya (’18) en Avalyn (’24). Ze is pas een paar weken geleden bevallen als wij haar spreken voor een Momtalk. Midden in haar kraamtijd vertelt Sharon ons van alles over het moederschap, grote lessen en de overgang van één naar meerdere kinderen.

Vier weken geleden beviel je van Avalyn. Hoe gaat het nu met je?

‘Nou, eigenlijk gaat het wel heel goed! Zowel fysiek als mentaal. Gisteren heb ik zelfs alweer een dagje gewerkt. Dat merk ik nu wel hoor, aan m’n lijf, maar toch… Het was heerlijk om te doen, om weer even het huis uit te zijn. Maar nu zo weer thuis lekker in m’n cocon is ook geweldig. Dat ik me nu al zo goed voel, komt vooral omdat ik een hele fijne bevalling heb gehad. Tuurlijk was het pittig, maar ik ben niet helemaal toegetakeld. Daar ben ik onwijs dankbaar voor.’

Je zit midden in je kraamtijd en bent weer een beetje aan het werk. Is dat bewust?

‘Ja, dat klopt. Ik was van plan om pas weer na de zomervakantie wat te doen, maar ik merk dat ik het gewoon heel erg prettig vind om tussen de mensen te zijn. Om m’n eigen ding te doen. Begrijp me niet verkeerd: de hele dag met mijn kinderen zijn vind ik ook heerlijk, maar ik merk wel dat ik écht energie krijg als ik even de hort op ga. Dus dat doe ik dan ook. Gelukkig laat mijn vriend me daar ook vrij in: hij weet dat ik dat soort dingen nodig heb om me goed te blijven voelen.’

‘Terugkijkend op de kraamperiode met Maliya, is deze wel echt heel anders hoor haha. Toen zat ik totaal in de babybubbel, dat heb ik nu niet echt. Enerzijds dus omdat ik gisteren dus alweer de hort op was voor werk, anderzijds omdat we ook niet echt een keuze hebben. Maliya moet gewoon naar school en de twee zoons van m’n vriend uit een andere relatie zijn ook de helft van de week bij ons. Hun leventje gaat door en wij gaan daar vanzelfsprekend in mee. Het mooie daaraan is wel dat ik extra bewust geniet van de momenten met Avalyn.’

Hoe kijk je terug op je zwangerschap en bevalling?

‘Op zich kijk ik heel goed terug op m’n zwangerschap. Het enige wat heel pittig was, was dat ik aan het einde van de zwangerschap een longontsteking kreeg. Door het vele hoesten raakten m’n ribben gekneusd, waardoor ik echt heel veel pijn had. Daardoor was ik ook wel bang voor de bevalling: m’n lijf was zo zwak. Gelukkig vertelde de dokter mij dat een lichaam echt pas gaat baren als het er klaar voor is. Dat bleek ook zo te zijn.’

‘Tijdens de bevalling heb ik eigenlijk geen last gehad van dat ik de weken daarvoor nog zo zwak was. Het duurt natuurlijk ontzettend pijn, maar de bevalling is wel heel fijn verlopen. Ik zat in een goede flow en liet alles een beetje op me afkomen. Ik had ook geen bevalplan of iets, hoogstens wat wensen. Dat is achteraf wel heel goed geweest, want daardoor kon ik alles goed van me af laten glijden en gewoon in het moment zijn.’  

Jij en je vriend waren vroeger jeugdliefdes. Nu zijn jullie alweer drie samen en vormen jullie een gezin van zes. Hoe is dat?

‘Als er iets is wat ik nooit had verwacht is het natuurlijk wel dat wij samen een samengesteld gezin zouden hebben. Maar soms loopt het leven zo en ik kan je vertellen: ik vind het een groot rijkdom om zo’n groot gezin te hebben. Mét mijn jeugdliefde. Avalyn voelt daarbij echt als kers op de taart. Zij brengt ons gezin nog dichter bij elkaar dan we al waren.’

‘Avalyn voelt dus echt als een cadeautje voor ons allemaal en ik ben blij dat we bewust de keuze hebben gemaakt om nog samen voor een kindje te gaan. Als je beiden kind(eren) hebt uit een vorige relatie, ben je toch een stuk voorzichtiger met zulke grote beslissingen.’

Hoe vond je de overgang van één naar twee – of eigenlijk – meerdere kinderen?

‘Nou, die vond ik best wel spannend. En dan met name ook de praktische kant. Dat het goed zou komen met de kinderen, heb ik altijd wel geweten, maar hoe pak je sommige dingen aan? Ik kan nu al wakker liggen over de vraag hoe ik Maliya naar school ga brengen als Avalyn er ook is. Ga ik met de auto? Fiets? Lopen? Haha, dat soort vragen spoken dan door m’n hoofd. Gelukkig is m’n vriend heel nuchter en geeft hij me het vertrouwen dat het allemaal wel losloopt.’

‘Ik vond het van tevoren overigens ook wel spannend hoe het zou zijn met de liefde voor de tweede. Kan je echt zoveel houden van je tweede kindje als je eerste? Die zorg verdween echt als sneeuw voor de zon toen Avalyn werd geboren. Toen besefte ik: je kan gewoon nóg meer liefde voelen.’  

Wat is de grootste les die je hebt geleerd sinds het moederschap?

‘Pfoe, dat zijn er best wel veel denk ik. Maar wat ik wel heb ervaren door het moederschap, is hoe belangrijk het is om consequent te zijn. Ik ben van mezelf een rustig en zacht persoon en sta niet zo snel op m’n strepen. Toch hebben kinderen wel ook duidelijke kaders nodig en dat vind ik soms best een uitdaging. Ik ben me er bewust van en heb echt al grote stappen gemaakt de afgelopen jaren, maar toch weten de kids nog steeds aan wie ze in ons huis het beste een snoepje kunnen vragen haha. Ik zeg gewoon het liefst op alles ‘ja’.’

‘Een andere les die ik heb geleerd is hoe krachtig ik ben. Veel meer dan ik van tevoren had verwacht. De bevalling van Avalyn is daar een goed voorbeeld van: ik was zwak, maar tóch is het me gelukt en ben ik nu alweer goed ter been. Dat geeft vertrouwen en kracht in mezelf.’

Je noemt net een uitdaging, maar wat vind je het mooiste aan het moederschap?

‘Dat ik die oneindige liefde mag voelen. Iedere dag weer, dat is ontzettend bijzonder. Voordat ik moeder werd, was het in mijn leven m’n doel om carrière te maken. Nu weet ik dat het leven veel meer is dan dat. Uiteindelijk gaat geluk om liefde voelen. En die voor en van je kinderen is met geen pen te beschrijven.’

Welk advies wil je andere (nieuwe) moeders meegeven?

‘Ga niet over je eigen grenzen en ben je bewust van wat jou gelukkig maakt. Ik weet dat dat een zoektocht is die misschien nooit helemaal overgaat, maar zolang jij gelukkig bent is je kind dat ook.’