Blog Kubra: mama’s walk of shame

Mijn kinderen zijn vroeg wakker. Echt heel vroeg. Zo vroeg dat je je afvraagt of je het ontbijt al “lunch” mag noemen. Dat betekent ook nog ruim voldoende speeltijd voordat ze ‘eindelijk’ naar de crèche gebracht kunnen worden.

Deze specifieke ochtend begon normaal. Sura, mijn driejarige dochter, riep enthousiast dat ik een prinses was. “Mama, jij bent nu een échte koningin!” Voordat ik kon protesteren, drukte ze een plastic kroontje op mijn hoofd.

Tijd om te genieten van mijn “status” had ik niet, want Ilias besloot dat zijn sokken ook prima door konden voor handschoenen, en de klok tikte verder. We moesten nú naar de crèche. Koffie? Geen tijd. Spiegelcheck? Helemaal vergeten. Gewoon gaan.

Blog Kubra: van lief naar kwaad in 60 seconden

Prinsessenmama

Bij de deur van de crèche begroette de leidster ons met een brede glimlach: “Heee, heb jij een prinsessenmama?” Ik keek haar even verward aan, mentaal scannend of ik ergens glitter had gemorst. “Je kroontje,” zei ze, terwijl ze vriendelijk naar mijn hoofd wees. En ja hoor, daar zat het. Ik, compleet met plastic kroon, als wandelende mom-variant van Disney royalty.

Even dacht ik eraan om een grap te maken over hoe ik tegenwoordig alleen nog prinses ben in een drama-comedy, maar eerlijk? Ik besloot het te ownen. “Dat klopt,” zei ik, “ik regeer tegenwoordig over een rijk van ontbijtchaos en mismatched sokken.”

Walk of shame of een symbool van overleven?

En terwijl ik naar huis liep, dacht ik: dit is het moederschap in een notendop. Kronen, chaos en heel veel improvisatie. Misschien is dat plastic kroontje geen walk of shame, maar een symbool van overleven. En als ik straks op het schoolplein sta, kunnen we misschien met z’n allen afspreken om elkaar als moeders wat vaker te kronen. Want laten we eerlijk zijn: een beetje erkenning hebben we allemaal wel verdiend.

Meer lezen van Kubra?