Eline Pesser woont met haar man en zoon Flip (2024) in Alkmaar. Ze blikt terug op een kraamtijd die het begin was van een postpartum depressie. ‘Tegen een andere moeder die nu worstelt, wil ik zeggen: het komt goed. Je gaat eruit komen en je gaat je beter voelen.’
‘Ik vond kinderen altijd al geweldig en zag mezelf als geboren moeder. Maar toen Flip er eenmaal was, voelde ik heel weinig connectie met hem. Het bleek het begin van een postpartum depressie.’
‘Haal mijn baby maar weg’
‘Na een fijne zwangerschap vond ik de kraamtijd pittig. Ik ging me steeds slechter voelen na de geboorte van Flip. ‘Ze mogen hem wel weghalen van mij’, ging door mijn hoofd. Nu weet ik dat die gedachten niets over de band met mijn baby zeggen, maar een teken waren van de depressie. Maar ik dacht dat een postpartum depressie mij nooit zou overkomen. Ik ben een vrolijk en optimistisch persoon.’
‘Steeds meer begon ik me af te zonderen. Ik hield iedereen buiten de deur, maar een vriendin had heel directief gezegd dat ze langs zou komen om een kop thee te drinken. ‘Volgens mij gaat het niet goed met je’ zei mijn vriendin, die ook psycholoog is. Daardoor durfde ik te delen welke donkere gedachtes ik had.’
Geen zonlicht binnen
‘Een postpartum depressie kan zich op zoveel manieren uiten. Zoals die keer dat mijn ouders op bezoek kwamen, en ik met dichte gordijnen in de woonkamer zat. Ik werd zó boos op mijn vader toen hij de gordijnen opendeed en het licht naar binnen stroomde. Ik wilde de buitenwereld ver op afstand houden.’
‘Ook heel verwarrend vond ik de gevoelens naar familie en mijn geliefden. Ik heb met mijn zusje zo lang gefantaseerd hoe het zou zijn, een nichtje of neefje erbij in de familie. Maar toen Flip eenmaal was, wilde ik mijn zusje niet in mijn buurt hebben. Dat vind ik nog steeds zo verdrietig.’
‘Het is niet mijn schuld’
‘Ik heb geen schuld aan de depressie. Dit is me overkomen. Het starten met antidepressiva, zo’n zeven maanden na de geboorte van Flip, bracht ook meer licht en luchtigheid. Ik had dat weekend daarvoor een terugval en realiseerde me: ik gun mezelf om me fijner te voelen, niet meer zo te voelen. En ik gun het Flip en mijn man Koen ook om een vrolijke mama en partner in huis te hebben.’
‘Aan de moeder die dit leest en worstelt: deel je gevoelens. Praat erover. Ik weet zelf ook hoe lastig het is maar het is wel de eerste stap.’
‘Iedereen appt je: als ik iets voor je kan doen, app je maar. Maar dat doe je natuurlijk niet. Daarom was het ook zo belangrijk dat mijn vriendin langskwam en het gesprek aanging. Ik doe nu op mijn beurt iets terug met mijn praktijk Mama Mentaal, en door Centering Pregnancy-bijeenkomsten te begeleiden over mentale klachten.’
Meer eerlijke verhalen
In de serie MamaTalk van Lansinoh en How About Mom vertellen moeders openhartig over hun postpartum periode. Geen perfecte plaatjes, maar de echte verhalen.
