Blog: ‘Een jaar waarin ik moest leren omgaan met eenzaamheid, want mama zijn is soms verdomd alleen’

Luciëna, moeder van Otis, deelt een herkenbare blog over haar eerste jaar als moeder. ‘Het is het jaar waarin ik moest leren omgaan met een bepaalde eenzaamheid, want mama zijn is soms verdomd alleen.’

‘Dinsdag 22 februari 2022, het is precies een jaar geleden dat mijn leven compleet veranderde. Precies een jaar geleden gingen we van 2 naar 3. Het is het jaar geweest waarin ik na 5 dagen in het ziekenhuis, eindelijk thuis was. Het jaar waarin ik controle moest leren loslaten en me volledig over moest geven aan herstel (lees: bedrust). Voor een bezige bij zoals mij, is dat best een uitdaging. 

Het is het jaar geweest waarin ik kennis maakte met hormonen, veel kraamtranen, buikkrampjes, te korte tongriem, spruw, sprongetjes en slaapregressies. Het was het jaar van de 3 R’en, rust, ritme en reinheid. En het jaar van “moet ik nou bij mijn linkse of rechtse borst beginnen?” Het is het jaar geweest van van kolven en kloven.

Op zoek naar balans

Het jaar waarin ik sinds lange tijd weer intens genoot van mijn eerste broodje zalm, carpaccio en wijn. En met name dat laatste was een feest! Het was het jaar waarin ik mijn lichaam opnieuw moest leren kennen, van binnen en buiten. 

Het is jaar geweest waarin ik mezelf enorm tegenkwam en op zoek ging naar de juiste balans tussen mezelf en mama zijn. En het jaar waarin dit nog steeds een work in progress is. Het is het jaar waarin ik moest leren omgaan met een bepaalde eenzaamheid, want mama zijn is soms verdomd alleen. Het jaar waarin ik mijn eigen pad koos en nog meer vertrouwde op mijn intuïtie. 

Ups en downs

Het is het jaar geweest waarin ik regelmatig mijn mommy vriendinnen in tranen opbelde en zij mij vertelde “ik begrijp je helemaal” en dat de woorden waren die mij rust gaven. Het is ook het jaar geweest waarin ik besefte wat voor fijne sociale kring wij hebben en dat het niet gaat om kwantiteit maar om kwaliteit van de vriendschap. Otis is one lucky bastard met al die (surrogaat) tantes en ooms.

Het is ook het jaar geweest waarin mijn relatie een dieptepunt bereikte, we elkaar echt niet begrepen, veel tranen hebben gelaten en het echt kantje boord was. Maar lieve Ramon, we did it and we’ve made it! Je bent de beste papa voor Otis en ik zou dit avontuur met niemand anders willen delen als met jou. 

En ondanks dat het een bewogen jaar is geweest met veel ups en downs, is het met name het jaar geweest waarin mijn hart over is gaan lopen met liefde voor een mini man.’

Meer lezen?

De eenzaamheid van moederschap
Dit heeft jullie het meest verbaasd over moeder worden
Het moederschap: nog nooit zo gebroken geweest, maar toch ook nog nooit zo compleet

Fotocredits: @marcellatenlimafotografie