Meltdown bij jouw kind? Zorg eerst voor jouw eigen emoties

Daar zat ik dan in het vliegtuig, heel hard mijn eigen opvoedkennis en skills te toetsen. Althans, mijn dochter dan onbewust. Het was de klassieke, gevreesde meltdown en mijn man en ik zagen hem langzaam aankomen.

We hadden de kinderen die nacht moeten wakker maken om te vertrekken naar het vliegveld. Dat ging goed en ook de reis tot het instappen in het vliegtuig was vlekkeloos verlopen. Maar waar onze oudste dochter in de busrit nog lekker een slaapje had gepakt, was de jongste (4) de hele rit klaarwakker. Eenmaal in het vliegtuig mochten ze hun favoriete serie op de iPad kijken. Na een tijdje klikte dochterlief (4) het weg. Ze wilde iets anders, maar ze wist niet goed wat en raakte gefrustreerd. Als wij iets vroegen of wilde helpen was dat alleen maar olie op het vuur. En toen dacht ik al: “Oei… de vermoeidheid kickt in”. Gegil, ge’nee’, gehuil, om haar heen slaan. Al onze pogingen om haar tot rede te brengen, maakte het alleen maar erger.

Meltdown in het vliegtuig

Ineens zag ik de theorie uit mijn webinars zich live voor me afspelen. Het “logische” gedeelte van mijn dochters brein was offline, er was even geen redelijkheid. In de overleefstand, want een basisbehoefte (slaap) werd te lang niet vervuld, dus te veel taal en oplossingen gingen nu niet binnenkomen. Ze was te ver heen. Ik wist dat er maar één ding op zat: haar uit de situatie halen en veiligheid “laten voelen”. Ik pakte haar (met enige tegenzin vanuit haar) op en liep met mijn dochter door het gangpad naar de achterste ruimte van het vliegtuig.

Even kroelen en met een kalme stem (fake it ’till you make it) wat begrip en warmte overbrengen. “Oh lieverd, kom hier. Was het even niet meer leuk.” Ze huilde even uit, maar ik hoorde dat de intensiteit afnam. Na een tijdje kon ik de focus verleggen: “Kijk nou wat een haakjes en knopjes hier allemaal. Wauw. En huh, wat ligt hier nou?” We ontdekten een zakje ketchup op een gekke plek en mijn dochter vroeg zich af wat het daar deed. Hey, haar logische brein was weer online! Een grapje, nog meer knuffels en toen een poging tot terugleiden: “Kom je zo even een slaapje doen? In je eigen stoeltje of bij mama?”. Ze koos (thank the stars) het laatste. We gingen zitten… en 2 seconde later… zzz.

Het eerste jaar met twee kinderen: een rollercoaster aan emoties

Eerst jouw eigen emoties

Het herinnerde mij weer aan de moeilijkheid van zelfregulatie. Ik had er net een vakantie op zitten én begreep de behoefte achter mijn dochters gedrag en tóch moest ik de neiging onderdrukken om boos op haar te worden. Wat ik nog meer voelde en dacht in mijn hoofd kon ik gelukkig onderdrukken, namelijk stress en irritatie, misschien sociale druk. De impuls om dan in je macht te gaan staan ligt als oerdrift op de loer. Helaas leren kinderen daar weinig van.

Om daar als ouder goed mee om te kunnen gaan, is zelfkennis en zelfzorg een vereiste. Ouderschap = non-stop. Ook op vakantie! Je kinderen door emoties heen coachen is allereerst jezelf door de emoties heen coachen. Zie het ouderschap als een uitnodiging om te groeien in emotionele volwassenheid. Terwijl jij hierin je weg baant, ben je een voorbeeld voor je kind.

“Mama is even verdrietig”: hoe kinderen leren van jouw emoties

Emotie-coaching

In een wereld waarin het veelal draait om de (online) perfecte plaatjes, is het extra nodig om in de opvoeding bewust aandacht te besteden aan de binnenwereld. Emotionele vaardigheid is namelijk een belangrijke factor voor mentale gezondheid. Wil jij een stevige basis leggen voor je kind? Begin dan met emotie-coaching. Emotie-coaching, ook wel emotie-educatie genoemd, is een manier van opvoeden die uitgaat van verbinding en het expliciet leren (praten) over gevoelens. Je kijkt naar achterliggende behoeften van gedrag en richt je op het aanleren van vaardigheden. Kinderen hebben veel profijt van deze manier van opvoeden. Ze krijgen meer zelfinzicht, meer zelfvertrouwen, raken beter bestand tegen een stootje, worden communicatief redzamer en socialer in de omgang.

Ik geef regelmatig webinars over dit onderwerp. In 1,5 uur deel ik mijn kennis en ervaring op dit gebied. Eerst duik ik in de theorie, bekeken vanuit de hersenontwikkeling en daarna vertaal ik dit middels concrete stappen naar herkenbare praktijksituaties. Benieuwd? Je kunt hier meer lezen.