Sanne Menger
29/11/2022

‘Even een lief berichtje geeft mij het gevoel dat ik gezien en gesteund wordt’

Sanne Menger (‘97) is de moeder van Morris (‘21). Sanne heeft ernstige astma en haar vriend werkt off shore. Dat is een baan waarbij je iedere maand twee weken weg bent van huis. Hoe krijgt Sanne thuis alles voor elkaar en wat betekent hulp krijgen én geven voor haar?

Als we Sanne spreken is ze aan het inpakken. Ze gaat binnenkort voor twee maanden naar Zwitserland om daar een intensieve revalidatie te volgen. “Ik hoopte pas na de feestdagen te vertrekken, maar het is niet langer vol te houden. Ik moet er nog niet teveel aan denken dat ik Morris straks zo’n langere periode moet missen. Door het werk van zijn vader is hij gelukkig al wel gewend aan beeldbellen, zo kan ik hem toch dagelijks even zien en spreken. Juist doordat ik thuis veel moet missen in deze periode, ben ik extra gemotiveerd om alles uit mijn revalidatietraject te halen. Dan kan ik straks hopelijk thuis komen als de fitte moeder die ik heel graag wil zijn.”

Op wat voor manier krijg jij hulp of steun van mensen om je heen?

“Ik ben geboren met een chronische ziekte: astma. De afgelopen jaren is mijn lichamelijke toestand verslechterd. Dat heeft ook impact op het moederschap. Op dit moment kost het me teveel energie om de hele dag voor Morris te zorgen, dus val ik terug op mijn familie. In de weken dat Merijn niet thuis is, woon ik bij mijn ouders en gaat Morris een dag extra naar de gastouder. Mijn ouders en zusje nemen heel veel zorgtaken op zich. Ze doen echt hun best om mij te ontzorgen. Dat geldt ook voor Merijn als hij thuis is. Ik ben daar heel erg dankbaar voor.

Al mijn energie gaat op dit moment naar Morris, waardoor ander sociaal contact er volledig bij inschiet. Dat is soms best isolerend. Gelukkig checken vrienden wel regelmatig hoe het met mij gaat. Ik gebruik mijn Instagram om in één keer een update te sturen, zodat ik niet allemaal losse berichten hoef te sturen.”

Wat betekent die hulp voor jou?

Als ik op Instagram open deel tegen welke uitdagingen ik aan loop, dan ben ik altijd verbaasd over de hoeveelheid lieve berichtjes die ik ontvang. Dat geeft zo’n goed gevoel. Als is het alleen maar even een ❤️, het geeft mij het gevoel dat ik wordt gezien en gesteund en dat is zo waardevol als moeder. Om mij heen zijn er nog weinig mensen met kinderen, maar via Instagram heb ik inmiddels een mama-groepje met vrouwen hier uit de buurt. Bij elkaar kunnen we ons ei kwijt. 

Omdat ik weet hoe is om te moeten vragen om hulp, zie ik het ook sneller als andere hulp nodig hebben. Ik vind het dan ook veel makkelijker om zelf hulp te geven, dan om dit te ontvangen. Ik probeer altijd voor mijn vriendinnen klaar te staan, ook al vraagt het veel van me. Ik moet twee dagen bijkomen van een babyshower bijvoorbeeld, maar geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om zo’n bijzonder moment in het leven van een vriendin niet bij te wonen.” 

Ben jij goed in hulp aannemen?

“Zeker niet. Hulp vragen vind ik nog lastiger. Ik heb al mijn hele leven een chronische ziekte, maar ik probeer alles zoveel mogelijk zelf te doen. De drang om te bewijzen dat ik het zelf wel kan is sterk aanwezig. Mensen zien vaak ook niet aan me als het slechter met me gaat, dus dat maakt het ook lastig om in te schatten wanneer ik echt hulp nodig heb. Inmiddels weten ze dat als ik om hulp vraag, het echt nodig is. Inmiddels kan ik de situatie beter accepteren en vind ik het vooral heel erg fijn om te weten dat er mensen voor me klaar staan als dat nodig is.”

Meer lezen?
Kletsen, knuffelen, koken, oppassen of simpelweg ‘er zijn’
‘Een warme maaltijd betekent voor een nieuwe ouder zoveel meer dan alleen eten’

Gratis een wekelijkse update?

How About Mom nieuwsbrief: korting, tips en de beste gelezen verhalen