Momtalk: Noortje

Lange tijd wist Noortje Geerts niet of ze moeder wilde worden, maar nu noemt ze het moederschap het allermooiste wat er is. Met de komst van dochter Juna (januari ’23) is haar leven namelijk mooier dan ze ooit had durven dromen. We spreken Noortje over haar kinderwens, het ontdekken van jezelf als moeder en de hoogtepunten van het afgelopen half jaar.

Lange tijd wist je niet of je kinderen wilde. Had dat een specifieke reden?

‘Eigenlijk niet. Ik dacht er simpelweg gewoon lange tijd niet echt over na en als ik er dan over nadacht, dan had ik vooral het gevoel dat een kind heel erg m’n vrijheid zou belemmeren. Toen ik mijn vriend Koen ontmoette, was hij 34 en ik 35 en hadden we het dus – ook vanwege onze leeftijd – al vrij snel over kinderen. Toen is eigenlijk het balletje gaan rollen en groeide de wens voor een kindje steeds meer.

Ik moet zeggen dat we het niet heel lang heeft geduurd voordat we besloten voor een kindje te gaan. Ergens voelde het gewoon heel erg goed om samen met Koen ouders te gaan worden en we besloten er dan ook maar voor te gaan. Ook met het oog op onze leeftijd.

Uiteindelijk krijg je twee keer een miskraam. Hoe heb je die periode beleefd?

Dat is natuurlijk heel verdrietig, zeker ook omdat we de eerste keer helemaal in extase waren. Noem het naïef, maar als je voor het eerst een positieve zwangerschapstest in je hand hebt, ben je gewoon echt helemaal in de wolken. De tweede keer was dat wel anders en ook die keer bleek ik helaas een leeg vruchtzakje te hebben.

Gek genoeg heb ik wel altijd gedacht: ‘Het komt wel goed’. Dat neemt natuurlijk niet weg dat dat ook gepaard ging met twijfels en onzekerheden. Zeker vanwege mijn leeftijd en de biologische klok die doortikt. Ik begon me ineens te beseffen van: ‘Wat nou als ik nooit moeder ga worden?’ Die gedachte beangstigde me ontzettend. En dat was ook gelijk een teken dat voor een kindje gaan de allerbeste keuze zou zijn.

Na de derde keer raak je in verwachting van Juna. Hoe vond je het om zwanger te zijn?

In het begin vond ik het natuurlijk nog wel even spannend of het deze keer allemaal goed zou komen. Maar toen de eerste echo helemaal goed was, kreeg ik gelijk veel vertrouwen. Ik heb het geluk dat ik een heel positief mens ben, dus ik kon gelukkig al vrij snel de knop omzetten en vertrouwen op m’n lichaam. Zo heb ik me eigenlijk de hele zwangerschap gevoeld.

Ik vond zwanger zijn namelijk echt fantastisch. Ik denk echt dat dat komt omdat ik van tevoren best een zwaar beeld had van zwanger zijn, bevallen en het moederschap. Dus ook een zwangerschap viel me echt alles mee. Die schopjes die je dan voelt in je buik: och, dat was toch zoveel mooier dan ik had verwacht.

Ik denk ook wel dat die verwachtingen die ik van alles wat te maken heeft met kinderen krijgen, ervoor heeft gezorgd dat ik eigenlijk elke fase veel minder pittig vind dan ik van tevoren had verwacht. Van m’n zwangerschap tot m’n bevalling tot de kraamtijd: ik vond alles gewoon fan-tas-tisch.

Fotograaf: Sarah Steckinha 

Kijk je dan ook goed terug op je bevalling?

Ja, absoluut! Ik heb het geluk dat ik een van de weinige vrouwen ben wiens bevalling precies zo is gegaan als ze had gehoopt. Voor de bevalling had ik goed nagedacht over wat ik graag zou willen: het liefste thuis in een bad. Ik had letterlijk opgeschreven hoe ik zou willen dat het zou gaan en dat is ook gebeurt.

Ik ben heel dankbaar dat ik er goed op terugkijk. Zeker omdat Juna de eerste seconden van haar leven geen adem kreeg. Dat is ontzettend heftig, maar op de een of andere manier is het een beetje aan me voorbijgegaan. Voor m’n vriend was dat moment veel heftiger, omdat hij het bewust meemaakte. Ik was nog in een soort roes.

De dagen na de bevalling ben ik bewust nog een paar keer teruggegaan naar dat moment en heb ik mezelf hardop afgevraagd: ‘Is dit voor mij een ding en heb ik het echt verwerkt?’ Maar al gauw merkte ik dat ik er geen last van heb en het niet als traumatisch heb ervaren.’

En dan ben je ineens – tegen alle verwachtingen in – moeder. Hoe voelt dat?

Ik zat echt op een grote roze wolk. Ook bij die eerste periode met een baby had ik me een grote, zware boel voorgesteld. Maar ik kon eigenlijk alleen maar huilen van blijdschap. Tijdens de kraamperiode hebben we bewust veel tijd met z’n drieën doorgebracht. Dat heb ik als heel fijn ervaren.

Ik durf nu echt te zeggen dat ik het moederschap het allermooiste vind. Die liefde die ik voor Juna voel, heb ik echt nog nooit gevoeld. Ik ben super gek op Koen en familie en vrienden, maar Juna… die liefde voor haar is echt zo intens. Dat maakt ook kwetsbaar, maar eigenlijk vind ik dat juist mooi. Het laat me zien hoe belangrijk het is om te genieten van elk moment en hoe sommige dingen – die ik voor het moederschap heel belangrijk vond – nu nergens meer toe doen.

Fotograaf uitgelichte foto: Liefs Indra

Eerder in het gesprek gaf je aan dat je bang was dat een kind je vrijheid zou belemmeren. Hoe ervaar je dat nu?

Dat ervaar ik helemaal niet zo. Of naja: ik ga niet meer elke week uiteten en maak minder uitstapjes, maar dat vind ik geen belemmering. Integendeel. Daarnaast neem ik Juna overal mee naar toe. Ik ben dol op reizen en het was wel echt een grote angst dat ik dat minder zou doen, maar we zijn nu al een paar op vakantie geweest en dat ging hartstikke goed. Einde dit jaar gaan we naar Japan en vieren we oud en nieuw in Tokyo.

Nu moet ik wel zeggen dat ik denk dat Juna een vrij makkelijk kindje is. Ze is niet zo snel gek te krijgen, dus dat maakt ook wel dat ik me nog steeds heel vrij voel. De momenten die voor mij vrijheid geven – zoals wandelen door de stad bijvoorbeeld – combineer ik nu gewoon met haar.

Onlangs spraken we je zus over de transformatie die je doormaakt als je een kindje krijgt. Hoe zie jij dat?

Juna is voor mij echt een spiegel en dat halfjaar dat ik nu moeder ben, heeft me echt veel geleerd. Ik ontdek kanten van mezelf, waarvan ik niet wist dat ik ze had. Ik blijk eigenlijk heel zorgzaam en ben ook een stuk zachter geworden. Vroeger dacht ik altijd dat ik ontzettend nuchter was, maar ik hoef nu maar naar Juna te kijken en ik schiet al vol haha.

Daarnaast zit die transformatie ‘m denk ik ook in hoe je je leven inricht. Nu ben ik qua werk bijvoorbeeld veel meer bezig met social media dan voordat ik moeder was. Het brengt me namelijk een bepaalde mate van vrijheid met m’n dochter die ik heel erg waardeer. Met de komst van een kindje doe je het niet meer allemaal alleen voor jezelf. Dat klinkt dan alsof het je beperkt, maar het brengt juist ook heel veel moois.

Ben je de moeder die je verwacht had te zijn?

Eigenlijk had ik verwacht dat ik wel wat minder leuk zou zijn dan ik nu eigenlijk ben haha. Dat heeft ook weer te maken met die verwachtingen en dat hele beeld dat ik het vooral heel zwaar zou vinden. Ik ben daarom ook vooral heel blij met de moeder die ik nu ben. Ik maak niet zo snel ergens een probleem van en dat maakt dat ik er heel relaxt insta. Zolang ik haar heel veel liefde kan geven, komt alles helemaal goed.’

Fotograaf uitgelichte foto: Liefs Indra

Meer lezen?