Natasja deelt hoe het is om jaar na jaar niet zwanger te blijven, terwijl de wens voor een kindje steeds groter groeit. “Na zes onvoldragen zwangerschappen wordt het vertrouwen dat ik ooit moeder mag worden, steeds kleiner. De hoop is er altijd en houdt mij sterk.”
“Toen ik in mei 2022 stopte met de pil, raakte ik na drie maanden zwanger. Mijn vriend Peter (inmiddels mijn man) en ik waren dolblij. Ik voelde mij op en top zwanger inclusief opgeblazen gevoel, pijnlijke borsten en lichte misselijkheid. Aan mijn lijf voelde ik dat er wat in mijn buik groeide en dat was een geweldig gevoel.
Was ik te actief geweest?
Helaas kreeg ik een paar dagen na de positieve test een miskraam. ‘Geen reden tot paniek, er zijn heel veel vrouwen die een miskraam krijgen.’ Ik verweet mezelf dat ik misschien te actief was geweest of te veel in de zon had gestaan waardoor de miskraam mijn eigen schuld was.
Na een week of twee stopte de kramp en het bloeden en probeerde ik mijn leven weer op te pakken. Vervolgens duurde het tien lange maanden voor ik weer zwanger werd. We hadden ons net aangemeld in het LUMC voor een zogeheten OFO, het oriënterend fertiliteits onderzoek.
Meer lezen: Esther Vedder over miskraam
Opnieuw natuurlijk zwanger
Maar nog voor het onderzoek kon plaatsvinden, bleek ik opnieuw zwanger. Twee weken na de positieve test kreeg ik wederom een miskraam. Er zijn toen in het LUMC een aantal onderzoeken uitgevoerd waar geen oorzaak uit gevonden werd. Na de onderzoeken kreeg ik miskraam nummer drie. We waren hopeloos, dit kon geen pech meer zijn en we meldden ons aan voor een onderzoekstraject in het UZ Gent.
Al vrij snel konden we terecht en wát voelde ik mij daar gehoord en gezien. Eindelijk iemand die echt luisterde en ons graag wil helpen. Gedurende drie maanden lang werden er verschillende onderzoeken uitgevoerd. Tijdens het onderzoekstraject raakte ik wonder boven wonder weer zwanger. Voor deze zwangerschap kreeg ik vanuit Gent aspirine en utrogestan voorgeschreven om te gebruiken tijdens de zwangerschap. Dat deed ik braaf en het gaf mij hoop dat het deze keer wel goed zou gaan. Helaas met bijna zeven weken zwangerschap ging het toch mis.
Al drie jaar een onvervulde kinderwens
Pas na drie maanden en een operatieve hysteroscopie was de hele miskraam eruit en konden we weer verder met onze inmiddels al drie jaar onvervulde kinderwens. En na een half jaar bleek ik weer zwanger. Ik vertel het iedereen inmiddels direct als het weer zo ver is omdat ik de steun van mijn naasten ook nodig heb, mocht het weer misgaan. Opvallend was dat ik deze zwangerschap nauwelijks felicitaties kreeg. Vooral veel hoop en veel kracht kreeg ik mijn kant op. Ik snap het wel, bij mij is een zwangerschap geen reden tot een felicitatie maar een reden tot ellende en huilbuien. Maar toch voelde het als een steek.
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Net na het schrijven van dit gastblog, bleek ik voor de zesde keer zwanger. Direct na de positieve test startte ik met mijn medicatie om mijn zwangerschap te ondersteunen. Wat voelde deze zwangerschap goed. Ik had er zoveel vertrouwen in dat het goed zat. Na twee lange weken wachten, was het eindelijk tijd voor de eerste echo. Hier stortte mijn wereld wederom in. In de baarmoeder was niets te zien. Geen baby, geen zwangerschap, niets… De baby mét kloppend hartje bleek in mijn eileider te zitten. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap dus. Ik werd met spoed opgenomen en een paar uur later werd ik geopereerd waarbij mijn levende baby en de eileider zijn verwijderd.
Al bijna vier jaar zijn we bezig een kindje te krijgen. We hebben drie ziekenhuizen bezocht in binnen- en buitenland, ik heb talloze echo’s, gesprekken, pillen en bloedpriksessies gehad.
Geen enkel ziekenhuis weet wat ze met mij aan moeten. Een vruchtbaarheidsbehandeling, daar kom ik niet voor in aanmerking omdat ik zelf zwanger kan worden. Naasten durven niet meer aan ons te vertellen als zij wel het geluk hebben langer dan zeven weken zwanger te zijn. Wat een zwaar, uitzichtloos en eenzaam proces is dit toch. Mijn droom om een groot gezin met vijf kinderen te krijgen, ben ik aan het los laten. Het is tijd om de andere dromen, waar ik wel invloed op heb, na te jagen…



