Ask Tilda: ‘Ik zit al 3 jaar in een identiteitscrisis’

In de rubriek Ask Tilda geeft postpartumtherapeut Tilda Klumpenaar antwoord op jullie vragen en zorgen over het moederschap. Deze week: ‘Ik zit al 3 jaar in een identiteitscrisis en ben niet écht gelukkig geweest. Is dat een postpartum depressie?’

Ik krijg deze vraag wel vaker. Of je achteraf een postpartum depressie hebt gehad, kan ik niet zo 1,2,3 beoordelen. Wat ik wel weet, is dat als je jezelf die vraag stelt, het wel zo zou kunnen zijn. Je hebt dit vermoeden immers niet voor niets.

Voor een echt antwoord zou ik je één op één moeten spreken, dus ik beantwoord je vraag wat breder. Want, als je mama wordt, kan het zo zijn dat je jezelf soms verliest. Eerst was je gewoon ‘Tilda’ en zodra je zwanger wordt, ben je ‘Tilda’ the mom edition. Dit proces begint vaak al als je zwanger bent. Ineens vragen mensen niet meer zozeer naar jou, maar naar je zwangerschap, of de baby goed groeit, etc. Veel mama’s denken dat dit normaal is en besteden hier niet zo veel aandacht aan. Andere moeders vinden dit al storend en daar wordt het zaadje geplant dat later kan zorgen voor een identiteitscrisis. Ik zeg dit een beetje gechargeerd, niet elke mama ervaart dit zo. Maar veel moeders raken zichzelf behoorlijk kwijt na de bevalling en dat is heel begrijpelijk.

Transformatie als vrouw

Tijdens de bevalling laat je de vrouw achter die je ooit was en transformeer je naar een mama. Een proces waar niemand je op voor kan bereiden. Ineens staat je hele wereld op zijn kop. Je kindje is geboren en er gebeurt zoveel tegelijk. Je voelt een overweldigende liefde, maar ook dat enorme verantwoordelijkheidsgevoel. Doe ik het wel goed? Ben ik wel een goede moeder? De hormonen gieren door je lijf en het relativeringsvermogen gaat zo hoppakee het raam uit. Tel daar het slaapgebrek bij op en je snapt dat die eerste periode na de bevalling voor zowel fysiek als mentale struggles zorgt voor zowel vader als moeder

Wie ben ik ook alweer?

Veel moeders die ik zie in mijn praktijk vertellen dat ze niet meer weten wie ze zijn, nu ze mama zijn. Ze zijn pardoes vergeten welke hobby’s ze vroeger hadden, hoe ze hun vrije tijd besteedden of hoe ze me time in kunnen plannen voor zichzelf. Ik had dit zelf toentertijd ook hele erg. Ik weet nog dat onze oudste ‘s middags sliep en ik dacht: wat ga ik nu dan doen? Wat deed ik vroeger ook alweer als ik even vrije tijd had? Oh ja….ik las wel eens een magazine of een goed boek. Laat ik dat eens proberen. Om vervolgens elke twee minuten op de babyfoon te kijken of mijn meisje wel sliep, of ik was afgeleid omdat ik dacht haar te horen huilen. Daarnaast maakte ik me constant zorgen of ze wel veilig was, had ik last van intrusies en twijfelde ik aan alles. Vooral als ik onder de douche stond. Kortom: ik was mezelf behoorlijk kwijt en wist me vaak met mezelf of mijn emoties geen raad.

Identiteitscrisis als moeder

Als je jezelf kwijtraakt na de bevalling is dat heel logisch, lieve mama. Stop met jezelf veroordelen om wat je allemaal niet (meer) bent en ga kijken naar wat je wel kan en wie je wel bent. Namelijk: een goeie moeder, maar ook een leuke vrouw. Ook al voelt dat wellicht nu niet zo, je bent het echt! Kies voor jezelf en neem je ruimte in. Je hoeft niet constant alleen maar in die moederrol te kruipen, je mag ook weer die sportster zijn of de carrièrevrouw. Andere moeders vinden het fijn om nieuwe hobby’s op te gaan pakken en te kijken wat er in deze huidige levensfase bij hen past. En alles daar tussenin. Alles is geoorloofd, als jij je er maar goed bij voelt.

Wat ook belangrijk is, is dat je weer een beetje je best doet voor jezelf. Dat kan zitten in beetje mascara opdoen of in een leuke outfit. Aan het begin vlak na de bevalling pas je de meeste kleding niet meer. Koop dan iets nieuws in een of meerdere maten groter. Dan zie je er leuk uit en kijk je met een fijner gevoel van tevredenheid naar jezelf. Want eerlijk: jezelf proberen in die skinny te proppen na zes weken, never helped nobody. Dus doe het jezelf niet aan en koop die broek gewoon een paar maatjes groter. Daar is niks mee. Leg die kleine broek achter in de kast en probeer het over een paar maanden weer.

Je seksleven ligt ook vaak tijdelijk op zijn gat na de bevalling. Hierdoor zijn de meeste moeders niet bezig met hun vrouwelijke en sexy kant. Terwijl, die kan is er nog steeds. Je hebt haar alleen (vaak onbewust) een tikkeltje verwaarloosd. Dat je na de zes weken controle weer “aan de bak” moet, vind ik niet meer van deze tijd. Probeer te kijken naar wat goed voelt voor jou. Vind je seks nog te ver van je bed? Begin dan met strelen, een lange kus, hand vasthouden op de bank. Zodat die oxytocine gaat flowen. Dat is het knuffelhormoon wat ervoor zorgt dat je weer zin krijgt in seks. De volgende stap kan zijn dat jullie elkaar masseren, aanraken, seks zonder penetratie of dat je weer eens met jezelf gaat spelen. Dat kan good old masturbatie zijn, maar je kan ook nieuwe speeltjes uitproberen.

Hierdoor kom je weer in touch met je feminine side en zal je merken wat je ook alweer fijn vindt en kom je steeds dichter bij die sexy kant van jezelf. Praat ook met je partner over jullie seksleven, dat is belangrijk. Veel partners hebben een andere seksdrive dan die van hun jou, dat is niet erg. Alleen leg dan bijvoorbeeld uit dan een lange kus of kroelen, niet meteen hoeft te leiden naar penetratie. Er is nog zoveel meer dan dat. Wees duidelijk in wat je wel en nog niet wil. Geef het ook de tijd. Je hoort soms verhalen van stellen die zes weken na de bevalling alweer in de kroonluchters hingen. Ik ken ze niet, moet ik zeggen. Dus hecht hier niet teveel waarde aan, blijf bij wat goed voelt voor jou.

En dan kom je echt bij die 2.0 versie van jezelf. Je bent meer dan alleen mama en dat mag ook! Of je depressief bent geweest, kan ik dus zomaar niet bevestigen of uitsluiten. Wat ik wel weet, is dat als je jezelf die vraag stelt, het wel zo zou kunnen zijn dat je die roze wolk niet ervaarde. Je hebt dit vermoeden immers niet voor niets.

Hulp bij identiteitscrisis als moeder?

Merk je dat je jezelf helemaal bent kwijtgeraakt en maar moeizaam terug kunt vinden? Mail dan naar info@froufroubegeleiding.nl. Ik ga je hiermee helpen en zorgen dat we die 2.0 versie van jou gaan vinden en je weer beter in je vel komt te zitten.