Blog: borstvoeding? Omarm de zoektocht en het geklungel

Dat borstvoeding een natuurlijk fenomeen is, betekent niet dat het gemakkelijk is. Het is soms pijnlijk, frustrerend en klungelig, en vereist oefening, veel oefening. Dat had ik – net als veel nieuwe moeders – onderschat. Terwijl ik er notabene zelf een boek over schreef 🙂

‘Is dit het nou?’ ‘Moet ik dit nog weken, maanden volhouden?!’. ‘Mijn god, nog 1276 voedingsmomenten te gaan’. Zo maar wat gedachten die door mijn hoofd spookten in de eerste dagen en weken terwijl ik worstelde om mijn zoontje Sam borstvoeding te geven. Nu, pas na een maand of 2, kijk ik terug en merk ik dat het inmiddels – meestal – moeiteloos gaat. 

Borstvoeding is een proces van vraag (van de baby) en aanbod (van je borsten), en het kan even duren voordat die twee op elkaar afgestemd zijn. Mijn melkproductie kwam nog niet goed op gang in de eerste dagen, en mijn zoontje had moeite met aanhappen. Hij had nog te weinig kracht om goed te kunnen happen en blijven zuigen, en ik had te weinig ervaring om te weten hoe ik hem goed kon aanleggen en ondersteunen.

Vrijwel direct na de bevalling werd Sam op mijn borst gelegd. Met hulp van de kraamverzorgende in het ziekenhuis dronk hij in dat eerste uur. Ik was nog een beetje te beduusd om door te hebben wat er gebeurde, maar daar lag hij: te drinken uit beide borsten, waar ik een tintelende sensatie voelde die ik nog niet kende. Eenmaal thuis ging het borstvoeden een stuk minder gemakkelijk. Of liever gezegd: niet. Als het direct na de bevalling lukte om te drinken, waarom lukte het nu dan niet meer?

De eerste 24 uur was Sam nog misselijk van het vruchtwater dat hij had ingeslikt, en spuugde hij nog kleine beetjes melk op, van de eerste voeding net na de bevalling. Toen de ergste misselijkheid voorbij was, was het belangrijk dat hij melk binnen zou krijgen. Daarom startten we vanaf dag 2 na de bevalling met bijvoeden met kunstvoeding. Wel lukte het me om colostrum op te vangen – druppel voor druppel – door mijn borsten met de hand af te kolven en de colostrum op te vangen met een lepeltje. Sam kreeg die colostrum en de bijvoeding, via een klein spuitje, gewoon te koop bij de apotheek.

We hadden heel veel huid op huid contact. Door je baby op je blote borst te leggen, stimuleer je de melkproductie. Ook was het belangrijk om hem vaak aan de borst te leggen en te oefenen met goed aanleggen en hem te laten drinken. Je kunt je voorstellen dat we er druk mee waren die eerste dagen: met de hand kolven, colostrum opvangen en bewaren, aanleggen en proberen uit de borst te laten drinken, huid-op-huid contact, Sam voeden met het spuitje. Mijn vriend Patrick maakte zich zorgen: zou zijn zoon wel genoeg voeding binnenkrijgen? Viel hij niet te veel af? Ik had een rotsvast vertrouwen dat het op den duur zou lukken met borstvoeden, maar wat een zoektocht.

Met de introductie van een tepelhoedje, een soort plastic hulpstukje dat de tepel verlengt, lukte het uiteindelijk op dag vijf na de bevalling om Sam goed te laten drinken. Ook huurde Patrick een professioneel kolfapparaat van Medela, een krachtige kolf die ook in het ziekenhuis gebruikt wordt om de melkproductie op gang te brengen, op advies van onze kraamverzorgende Saki. Met de introductie van een tepelhoedje, en met advies van lactatiekundige Céline, lukte het uiteindelijk in de kraamweek om alle voedingen met borstvoeding te kunnen geven en de bijvoeding te stoppen.

Na een week of twee kwamen nieuwe vragen omhoog: geef ik één borst per keer, of twee? Duurt borstvoeding geven altijd zo lang (ik was zo’n 20 tot 30 minuten per borst bezig)? Kan ik dat tepelhoedje misschien ooit afbouwen? Of blijf ik in alle tassen tepelhoedjes meenemen, want wat nou als ik ze ooit vergeet? Sam groeide intussen goed door. Hij werd steeds sterker en kon krachtiger aanhappen en drinken. Door te blijven oefenen – ook zonder tepelhoedje – lukte het ons zo’n vier weken na zijn geboorte om goed aan te happen. Eén succesvolle voeding werd er twee. Twee werden er drie. Ik probeerde hem ‘s nachts aan te leggen, ook met succes. En voor ik het wist was ik twee weken verder en lukte het ons om zonder tepelhoedje te voeden.

Mijn belangrijkste tips als je borstvoeding wil geven? Bereid je goed voor, bijvoorbeeld met How About Mom app, de video-cursus van lactatiekundige Céline en ons boek. Geef in het ziekenhuis of aan jouw zorgverleners aan dat je graag wil borstvoeden. Durf hulp in te schakelen, via een lactatiekundige, je verloskundige of het consultatiebureau, waar ook lactatiekundigen werken. Weet hoe je met de hand moet kolven en colostrum kan opvangen in de eerste dagen. En het belangrijkste? Omarm de zoektocht en het geklungel. Ze horen erbij. Jij en je baby leren iedere dag bij, net als bij iedere nieuwe vaardigheid.