De kleine muntjes-attracties bij de supermarkt: een uitstekende kans om je opvoed-skills te oefenen. Je kent het vast wel. Je kind wil dolgraag in dat speelgoed-autotje maar jij wil eigenlijk door. Anderzijds snap je ook dat het kinderen zijn, dus geef je toch maar wat speeltijd (“zonder muntje hoor”). Onlangs ging ik met mijn jongste (4) boodschappen doen en stond ik zelf weer voor de uitdaging: hoe breid je er een eind aan met minder driftbuien bij jouw kind?
Op automatische piloot doen we als volwassene meestal het volgende:
“Kom, tijd om te gaan schat. We moeten boodschappen doen. Hup. Kom je?”
Vaak lijkt je kind dit echter niet te ontvangen en gaat het daarna ongeveer als volgt: “Joehoe, hoor je me? Het is klaar. Wel luisteren hè, anders doen we dit niet meer. Ik tel tot 3 en dan ben je eruit! 1,2,3… Nou dan haal ik je er zelf wel uit!”
Zo eindigt een leuk moment in een vervelend moment en dan moet het echte boodschappen doen nog beginnen. Alhoewel het echt niet altijd te vermijden valt, is er wel een manier waarop dit soort momenten in veel gevallen een stuk soepeler zullen verlopen. Daar is ‘ie weer: “Connect to redirect.” Oftewel eerst verbinden om daarna terug te leiden.
Meltdown bij jouw kind? Zorg eerst voor jouw eigen emoties
Connect to redirect: hoe pak je dat aan?
Je loopt naar je kind toe, kijkt en volgt even wat het doet om hier vervolgens bij aan te sluiten. Zie je je kindje sturen, dan vraag je: waar gaat de reis naartoe? Of je doet alsof je schrikt van de toeter. “Leuk hè!”
Je geeft ruimte aan het spel om er vanuit daar vervolgens een einde in aan te kunnen brengen. Niet als toeschouwer of tegenstander, maar vanuit verbondenheid als speelgenoot of teamlid. “Zijn we er al…? Nee? Nog een klein stukje… Roep maar als we er zijn!”
Mijn dochter zit momenteel in een fase waarbij alles “zelf doen” een hit is dus de kans om het zelf te bepalen liet ze niet schieten. Ze riep: “We zijn er!”. Waarop ik kon zeggen: “Okido, goed gedaan buschauffeur. Uitstappen maar!”
Begrijp me niet verkeerd: soms is het nodig om kordaat te zijn, maar vaak ziet ‘leiding nemen’ er anders uit dan we denken. Het heeft alles te maken met richting geven vanuit zelfregulatie, inlevingsvermogen en speelsheid. En oh wat is dat makkelijker gezegd dan gedaan! Maar ik daag je uit om het uit te proberen en ontdek dat jouw houding waarschijnlijk een groot verschil maakt in hoe je kind reageert.
Meer lezen: de kracht van humor bij opvoeden
Minder driftbuien bij jouw kind?
Natuurlijk zijn er momenten waarop kinderen minderen ontvankelijk zijn voor onze sturing. Denk aan het ‘broken cookie’-fenomeen waarbij een kind stress opbouwt gedurende de dag en een kleine teleurstelling (zoals een kapot koekje) de druppel kan zijn voor een driftbui. Juist op die momenten is ‘connecten’ de enige manier om kinderen te bereiken, maar het kan zijn dat het ‘redirecten’ pas veel later mogelijk is. In dat geval ligt de focus meer op het kind laten ontladen en te helpen zichzelf te reguleren, bijvoorbeeld door ze uit de situatie te halen, even te kroelen en rond te lopen.Maar probeer ‘Connect to redirect’ meer uit en zie dat er minder driftbuien zullen voorkomen!
Wil je meer weten over het stimuleren van de sociaal-emotionele ontwikkeling bij kinderen? Schrijf je in voor mijn webinars of check mijn webshop. 26 februari staat het volgende webinar emotie-coaching gepland.