Lisette Lubbers Momtalk
18/11/2019

Momtalk: Lisette

Lisette Lubbers (27) fotografeert ‘brides, bumps, births & babiesblogt, vlogt én is de mama van zoontje Scotti (bijna 3). Ze is inmiddels bijna 38 weken zwanger van haar tweede kindje, een meisje. “Ik heb met vallen en opstaan geleerd een zo leuk mogelijke en relaxed mogelijke mama en vriendin te zijn voor mijn gezin. Ik had dit niet anders willen leren dan op deze manier.”

Hoe verloopt je zwangerschap tot nu toe? Is het anders dan de zwangerschap van Scotti?

“Het gaat eigenlijk supergoed! Ik beleef deze tweede zwangerschap een stuk prettiger dan mijn eerste zwangerschap. Niet omdat ik nu minder kwaaltjes heb hoor – want die zijn er zeker, hallo misselijkheid, slapeloze nachten, vermoeidheid en maagzuur – maar vooral omdat ik deze keer veel bewuster ben van alles dat me te wachten staat. Bij de eerste zwangerschap was ik veel meer onbevangen, ontzettend hard aan het werk met mijn eigen fotografie bedrijf dat toen enorm aan het groeien was en liet ik alles maar een beetje over mij heen komen. Ik vloog van afspraak 1 naar de verloskundigenpraktijk, naar afspraak 2, kennismakingsgesprek 3 en ging dan nog even snel langs de zwangerschapsyoga omdat ik toch íets van voorbereiding wilde doen voor de bevalling.

Als ik erop terug kijk, was ik in mijn hoofd alleen maar bezig met werk en stond ik weinig stil bij wat er allemaal zou gaan gebeuren en veranderen. Ik heb natuurlijk best veel ervaring op het gebied van baby’s, jonge gezinnen en bevallingen dankzij mijn werk maar had het desondanks toch flink onderschat. Zowel het krijgen van een kindje als alles wat er bij kwam kijken. Ik heb het eerste jaar best lopen worstelen met het moederschap in combinatie met een 40+ urige werkweek. Als ik terugkijk ben ik er dankbaar voor alle hulp die me op dat moment geboden werd door familie en vrienden. Een les voor de volgende keer… Waar ik van veel vrienden en familie hoor dat een ’tweede’ er vaak bij in schiet is dat dus bij mij totaal niet zo. Ik weet nu precies wat me te wachten kan staan en juist daardoor geniet ik intens van deze zwangerschap.

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Lisette Lubbers (@lisettelubbers) op

Waarbij ik bij mijn eerste zwangerschap de luiers nog snel moest inslaan na de bevalling en de lamp nog moest ophangen in de kraamweek ben ik nu al weken van te voren druk met alles regelen en aanschaffen en beleef ik er ook echt ontzettend veel plezier aan. Ik ben ‘zelfs’ met verlof zoals ik velen hoor zeggen, ook al doe ik nog wel kleine dingetjes, maar dat is dus al heel wat voor zo’n bezige bij als ik. Samen met mijn zoontje Scotti, nu bijna 3 jaar, en mijn vriend Mike kunnen we echt niet wachten tot ons meisje er is. Het is zo leuk om te zien dat Scotti het ook allemaal meebeleefd, kusjes geeft aan de buik, vragen stelt – hele grappige soms! – en dagelijks even checkt of de buik nog rond is. Een spannende tijd nu met nog ongeveer 2 weken op de teller…

Hoe kijk je terug op je eerste bevalling? Wat hoop je deze keer anders te kunnen doen?

In de tijd dat ik zelf bijna moest gaan bevallen had ik van te voren nog veel geboortereportages gepland staan. Waaronder die van Bobbi Eden en Andre Hazes & Monique. En het vervelende was dat al deze laatste bevallingen allemaal niet van een ‘leien dakje’ gingen, zeg maar. De laatste drie bevallingen waar ik bij was – ik was toen zelf al 38,5 week zwanger – eindigden dan ook allemaal in een spoedkeizersnede die ik vastlegde in de O.K. Door deze laatste ervaringen was ik compleet het vertrouwen in mijzelf en in mijn lichaam kwijt en ging ik er bij voorbaat eigenlijk al vanuit dat ik het waarschijnlijk toch niet zou kunnen. Zoals de meeste vrouwen weten is dit de slechtste instelling die je kunt hebben tijdens je bevalling want juist van je mindset en kracht moet je het hebben.

Mede door die omstandigheden heb ik geen prettige bevalling gehad. Het duurde ongeveer 22 uur, inclusief ruggenprik, weëenstorm en een uur persen, plus een knip met veel hechtingen, maar met uiteindelijk wel het allermooiste jongetje als resultaat. Dit is dus vooral wat ik voor deze keer graag anders zou willen doen, ervaren en beleven. Ik heb me nu meer ingelezen in hypnobirthing en mindfulness. En ik weet natuurlijk dat mijn lichaam het kán dus daardoor hoop ik deze bevalling beter door te komen.

En de kraamperiode?

Omdat ik zo’n zware bevalling had gehad en veel bloed was verloren, heb ik de eerste keer weinig van mijn kraamweek meegekregen doordat ik veel in bed heb gelegen. Ik was vooral heel dankbaar voor de kraamhulp, ouders en de rest die op dat moment ons jonge gezin konden ondersteunen. Ik hoop dat ik me deze tweede keer iets eerder beter zal voelen zodat ik eerder kan genieten van opnieuw een klein baby’tje in huis. Als ik weer veel bloedverlies heb en lang in bed moet blijven dan is dat natuurlijk ook niet anders. Mike is twee weken thuis, dus het komt hoe dan ook goed. Ik vind het wel spannend als ik er nu weer over nadenk!

Hoe ervaar jij het moederschap?

Ik vind het moederschap de allermooiste en dierbaarste ‘job’ die er is. Ondanks dat ik wel even moest wennen in het begin aan deze nieuwe titel en ook echt mama moest ‘worden’, wil ik nu niets liever meer. Ik kan me echt niets mooiers voorstellen. Een jongetje dat ’s ochtends wakker wordt en je de allerdikste kus van de wereld geeft met de woorden: ‘lofjoe mama’. Dat is toch geweldig? Mijn hart maakt meerdere keren per dag sprongetjes hoor.

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Lisette Lubbers (@lisettelubbers) op

Tuurlijk is het ook hard werken met een eigen bedrijf, een vriend die een eigen zaak heeft en nu tijdens de zwangerschap met meer vermoeidheid dan normaal. Maar het scheelt dat Mike en ik heel goed kunnen relativeren en praten met elkaar. Lukt het niet om het eten op tijd klaar te hebben? Dan eten we gewoon twee patat die week of slapen we nog een nachtje langer onder een dekbed dat eigenlijk al verschoond had moeten worden.

Alle ballen hoog houden hebben we in het begin geprobeerd, maar we zijn er inmiddels achtergekomen dat dat gewoon niet altijd lukt. Doordat we elkaar ontzettend veel vrijheid geven in het ondernemen, bijvoorbeeld een keer een avond overwerken, in het weekend achter de laptop kruipen of een dag langer weg van huis zijn, zijn we ook veel relaxter naar elkaar toe geworden en kunnen we daardoor betere ouders zijn voor Scotti. We maken gebruiken van onze vaste oppas-oma’s en drie ochtenden kinderdagverblijf. Deze combinatie zorgt ervoor dat ik vier doordeweekse dagen en een dag in het weekend kan werken en Mike ook 40+ uren kan maken. We werken beide ook veel ’s avonds en kunnen dan overdag leuke dingen doen met Scotti. Bij mijn werk ben ik ook vaak afhankelijk van goed licht en goed weer, dus ik heb ook regelmatig dat de agenda hierdoor plotseling omgegooid moet worden en ik extra dagjes vrij ben. Een geluk bij een ongeluk dus.

Hoe hou jij thuis balans tussen gezinsleven, werken (als ondernemer), tijd voor jezelf etc.?

Soms zijn er weken waarin ik extreem druk ben, denk bijvoorbeeld aan het trouwseizoen in de zomer. Ik ben dan vaak meerdere dagen achter elkaar in het buitenland en moet hierdoor mijn gezin lang missen. Dit vind ik het meest vreselijke aan mijn baan. Gelukkig heb ik afgelopen zomer Scotti, mijn moeder en Mike wanneer het kon naar de meeste buitenlandse bestemmingen mee kunnen nemen. We boekten dan een Airbnb in de buurt en zo kon ik gewoon ’s avonds thuis komen en hoefde ik Scotti niet zo lang te missen. Win-win dus voor mij en voor hen. Als ik weer aan de zomer terugdenk besef ik me weer hoe bijzonder deze momenten samen eigenlijk waren. Best uniek om met je moeder en zoontje op deze manier te kunnen genieten van werk en veel quality time.

Tuurlijk zijn er ook weken geweest waarin ik baalde dat ik minder ‘mama’ kon zijn dan ik gewild had. Maar dat soort dingen weet ik van te voren als ik de opdrachten in plan, dus dan plan ik bijna altijd na die drukke weken extra grote blokken ‘vrij’ om leuke dingen te kunnen doen. Zowel samen als gezin als voor mijzelf om weer te kunnen opladen, langs de kapper te kunnen gaan of even de stad in te kunnen bijvoorbeeld.

Wie vindt jij een inspirerende mama?

Met veel verbazing denk ik vaak terug aan mijn eigen moeder die vier dochters heeft grootgebracht. Tussen ieder kind zat net één jaar verschil. Echt, hoe dan?! Zelf zegt ze continu dat dat echt een aanrader is trouwens haha. Wat scheelde is dat ze destijds niet werkte, wat in vergelijking met mijn situatie wel echt een heel groot verschil is, maar toch. Ik vind het verbazingwekkend.

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Lisette Lubbers (@lisettelubbers) op

Daarnaast zijn er natuurlijk heel veel vriendinnen en mensen om mij heen waar ik ontzettend tegenop kijk. Zo loopt er bijvoorbeeld iedere ochtend – wanneer ik nog maar net de gordijnen open doe – een buurvrouw langs het raam met drie gewassen en aangeklede kinderen die al onderweg zijn naar school of het kinderdagverblijf. Op dat soort dagen denk ik echt, wow, hoe doet ze dat toch?

Hetzelfde heb ik met een aantal bekendere mama’s. Zoals Kim Kötter die ook altijd overal en nergens is en dat gecombineerd met twee zoons en man Jaap met een druk leven. Of Iris Zeilstra die allerlei zaken runt, heen en weer naar Spanje vliegt en dan ook nog twee prachtige dochters heeft en ook nog opnieuw in verwachting is. En zo kan ik nog wel even doorgaan met mama’s opnoemen. Ik denk dat ik überhaupt gewoon bewondering heb voor moeders in het algemeen. Het is naast dat het natuurlijk geweldig is ook de meest intense job ooit en daar heb ik gewoon heel veel respect voor.

Wat is de gouden tip of het beste advies dat jij kreeg als (aanstaande) moeder?

Ik denk het besef dat je niet alle ballen altijd hoog kunt houden. Als je jezelf hierbij neer kunt leggen, helpt dat enorm. Er is geen goed of fout. Je doet je best, en niet altijd pakt dit uit zoals je gewild had. So what? Als je deze last van je schouders kunt laten glijden en je de boel de boel kunt laten op momenten dat het even niet anders is, dan geef je jezelf echt vrijheid in het moederschap. Alsof je kind zich later kan herinneren dat je een keer vijftien minuten later op school arriveerde, hij twee keer per week patat en één keer pizza at, of dat oma bijna een week heeft opgepast omdat de afspraken toch niet zo goed gepland waren als van te voren bedacht… Juist van deze momenten leer je en daardoor kun je groeien. Mama zijn ben je niet van de een op de andere dag, in ieder geval ik niet. Ik heb met vallen en opstaan geleerd een zo leuk mogelijke en relaxed mogelijke mama te zijn voor mijn gezin en ik had dit niet anders willen leren dan op deze manier. Ik hoop dat andere mama’s zich dat net zo zullen beseffen als ik.

Gratis een wekelijkse update?

How About Mom nieuwsbrief: korting, tips en de beste gelezen verhalen