Sommige vrouwen dromen al hun leven over kinderen krijgen en zelf ooit moeder worden. Voor andere vrouwen is dit helemaal niet zo’n uitgemaakte zaak. Wat niet is kan altijd nog veranderen, maar het is ook niet gek als je nog twijfelt. Samen (of alleen) een kind krijgen is immers een gigantische verantwoordelijkheid en één van de grootste keuzes die je maakt in je leven. Geen wonder dat daar twijfels bij kunnen komen kijken.
Deze vrouwen vertellen waarom zij hebben getwijfeld of nu nog twijfelen over kinderen krijgen:
“Ik wist niet of ik genoeg liefde kon geven als ik er zoveel voor op moest geven”
“Ik twijfelde of ik in staat was om een kind op te voeden”
“Omdat ik deze wereld soms niet zo mooi meer vind. Het brengt veel angst met zich mee”
“Ik weet niet of ik moedergevoelens wel zo ga ervaren”
“Ik wilde mijn levensgeluk niet afhankelijk laten zijn van het krijgen van kinderen”
“Kan ik het aan, met name mentaal? En gaat mijn huwelijk niet heel erg veranderen?”
“Een grote vraag: is dit de wereld waarin ik een nieuw mens verzeild wil laten raken?”
“Ik heb nooit het gevoel gehad dat we er echt klaar voor waren?”
Rammelende eierstokken? Wanneer voelde jij: ik ben klaar voor een kind?
“Ik was bang om mezelf te verliezen”
“Ik ben vooral bang voor het onbekende”
“Omdat je ze krijgt voor het leven. Je kunt niet even proefdraaien, zoals met een auto”
“Vanwege mijn verleden met anorexia”
“De twijfel kwam door het heersende beeld van ‘moeder zijn’. Maar natuurlijk kun je het ook anders doen dan gemiddeld. Uiteindelijk doet iedereen het op zijn eigen manier.”
“Ik vind kinderen over het algemeen niet leuk. Baby’s nog minder. En er is no way back.”
Blog: ik was niet echt een baby persoon, totdat ik zelf moeder werd
“Wat als ik geen gezonde kinderen krijg? Kan ik dat wel aan?
“Vanwege mijn faalangst.”
“Kan ik wel een goede moeder zijn? Mijn eigen moeder was geen goed voorbeeld…”
“Vanwege mijn gezondheid wist ik niet of een kinderwens egoïstisch zou zijn”
“Ik dacht eigenlijk dat ik nooit kinderen wilde hebben tot ik mijn huidige man tegenkwam. Al is de twijfel nooit helemaal weggegaan. Nu heb ik het weer rondom de tweede. Het altijd aan-staan, de enorme verantwoordelijkheid en geen slaap vind ik erg intens. Mooi, maar intens. Ik vind lastig daar altijd de balans in te vinden en evengoed vrijheid te ervaren.”
“De scheiding van mijn ouders en de vraag of ik zelf wel een goede moeder zou zijn”
“Ik ervaarde veel angst voor de bevalling“
Meer lezen?
Petra stelde haar kinderwens jaren uit vanwege de angst voor een vaginale bevalling
Mirella van Markus over vervullen kinderwens als vrouwenstel: ‘Heeft mijn kind een vaderfiguur nodig?’