Zwanger en bevallen in het buitenland

Mijn naam is Laura en op dit moment woon ik samen met mijn partner en inmiddels 3 maanden oude dochtertje al een tijdje in Griekenland. Waarom? Omdat mijn partner hier voetbalt bij een Griekse club. Wat een enorm leuk avontuur is voor ons natuurlijk! Maar niet alles is rozengeur en maneschijn hoor. Of zon, zee en strand, zoals iedereen altijd zegt. Het is ook pittig. Ver van onze vrienden en familie. En ja, ook nog eens zwanger! Hoe ik dat heb ervaren – zwanger en bevallen in het buitenland – vertel ik in deze eerste blog op How About Mom.

December 2022 kwam ik erachter dat ik zwanger was. Ik deed een test, want het duurde wat lang met mijn menstruatie. Positief, wow! Zo onverwacht met mijn diagnose PCOS, maar natuurlijk zo welkom! Een geschenk uit de hemel. We waren enorm blij, maar er kwam ook meteen een beangstigend gevoel naar boven. Want ja, we wonen in Griekenland, een land waar we de taal nog niet spreken, ver weg van onze familie. Hoe gaat alles hier in z’n werk? Ik ging meteen rekenen, begin augustus 2023, dan zou ik moeten bevallen. In de meest drukke tijd van de baan van mijn partner, want dat is de voorbereiding en de start van de nieuwe competitie. Maar oké, we vinden wel een oplossing! 

Oud, vies, groot en druk

We maakten een afspraak bij een gynaecoloog die ik op internet had gevonden. Tot mijn verbazing sprak hij goed Engels en zag zijn ruimte er mooi uit. Dit voelde goed. Zo volgden de eerste afspraken. Maar ik begreep al snel dat hij alleen echo’s deed. Voor de rest moest ik bij het ziekenhuis zijn zei hij. Dus dat deden we. Ik wilde daar op tijd in mijn zwangerschap naar toe, zodat ik het kon zien, de juiste mensen kon vinden en mij kon voorbereiden op de bevalling. Maar een ziekenhuis in Griekenland is niet wat we kennen in Nederland. Hoewel ik het leven hier inmiddels wel gewend ben, moest ik toch even slikken. Zo oud, zo vies, zo groot en zo druk. Een openbaar ziekenhuis voor iedereen en alles door elkaar. Ik kon geen wijs uit alle Griekse letters die ik zag en iemand vinden die ons wilde helpen omdat we de taal niet spraken, was al helemaal moeilijk. Het enige wat ik dacht was waar moet ik hier in godsnaam heen als er iets gebeurt?!

Hij mocht niet bij de bevalling zijn

Met handen en voeten hebben we aan een beveiliger onze situatie een beetje uit kunnen leggen en hij bracht ons naar een kamer. Ondertussen werd de indruk van het ziekenhuis niet beter, maar oké, ik wilde voornamelijk gewoon met een arts praten die me zou vertellen hoe het hier gaat als ik ga bevallen. Toen uit het gesprek met een verloskundige bleek dat het in Griekenland niet is toegestaan dat je partner bij de bevalling mag zijn, barstte ik in tranen uit. Hoe dan?! In Nederland is dat zó normaal, zei ik.  Het zijn hier blijkbaar strikte regels en ouderwetse gewoontes. Net zoals dat je geen eigen kamer hebt na de bevalling, maar gewoon op een soort zaal ligt met andere moeders én baby’s. Maar goed, die optie viel voor mij sowieso meteen af. Bevallen in het buitenland van ons eerste kindje, een vreemde taal en zonder mijn partner, no way! 

En nu? Zou ik dan naar Nederland gaan, voor mijn bevalling? Ook dan is mijn partner er niet bij, want die zit midden in zijn seizoensvoorbereiding training. Een ding wist ik zeker: ik kan én wil het niet doen zonder hem!

Ik besloot toch te gaan

Ik ging verder met mijn onderzoek. Welke opties zijn er nog meer? Ik wist via internet dat er een soort privé kliniek is voor bevallingen. Maar de mensen die ik hier had gesproken vertelde me allemaal dat ik daar niet heen moest gaan. Het had een slechte naam en het is hier normaal dat iedereen naar het ziekenhuis gaat om te bevallen. Maar voor mij was het niet normaal om dit alles zonder mijn partner te doen, dacht ik.

Hoe slecht iedereen in de stad ook over die kliniek praatte, ik besloot toch zelf langs te gaan zodat ik het met eigen ogen kon zien. Zo gezegd, zo gedaan. De eigenaar en gynaecoloog maakte tijd voor ons en hij vertelde ons dat hij twee jaar geleden de kliniek heeft overgenomen en het inmiddels een andere naam draagt. Zo begon bij mij het kwartje bij mij te vallen. De horror verhalen die iedereen mij had verteld waren dus helemaal niet van deze tijd. Sterker nog, we hadden een goed gesprek en hij legde alles rustig uit. Ik kreeg een rondleiding en sprak wat mensen die daar aan het werk waren. Ja, het ziet er allemaal oud uit, maar dat moest ik loslaten. Alles in Griekenland loopt wat jaren achter, dus inmiddels was ik daar een beetje aan gewend. En ook hier worden baby’s geboren, zei ik steeds tegen mezelf. 

Een privé gynaecoloog

Natuurlijk was er maar één belangrijke vraag voor mij. Kan mijn partner bij de bevalling zijn als ik hier ga bevallen? Ja, natuurlijk. We krijgen zelfs een privé kamer waar we na de bevalling drie dagen mogen verblijven. Dat is namelijk verplicht hier in Griekenland. Eigenlijk was dat het enige dat voor mij telde en natuurlijk kundige artsen, maar daar had ik vertrouwen in sinds het eerste gesprek. Wat een groot voordeel is, is dat ik samen met deze dokter het verdere traject ging doen en hij ook bij mijn bevalling ging zijn. Een privé gynaecoloog, zo kun je het zien. 

Uiteindelijk ben ik op 17 augustus 2023 bevallen van onze dochter. In de kliniek. Met mijn partner aan mijn zijde vanaf de eerste wee. Het was beter dan ik me had voor gesteld. Alle stress die ik heb gehad, hoe druk we ons hebben gemaakt, het is zo onwijs moeilijk geweest om alles zelf uit te zoeken in een ander land en om alles te communiceren in een andere taal. Het is vast een andere zwangerschap geweest dan dat ik in Nederland zou hebben. Want genieten kon ik heel lang niet door de stress. Maar uiteindelijk heb ik naar mijn gevoel geluisterd en dat is zo belangrijk! Dat wil ik echt aan iedereen mee geven. Luister niet naar anderen, maar doe wat je gevoel zegt. 

Bevallen in het buitenland

Het was een erg moeilijke bevalling, maar met een geweldig team om mij heen was het een ervaring om nooit te vergeten. En ik ben ze eeuwig dankbaar.  Als je me van te voren had gevraagd of ik in het buitenland zou willen bevallen zou ik hard roepen ‘Nee!’ Nu kan ik alleen maar heel erg trots er op terug kijken. En heeft mijn dochter straks een mooi verhaal om op school te vertellen, haha! 

Meer lezen?
Blog: bijna emigreren met een baby
Mikki-Michelle was net voor onbepaalde tijd naar Mexico verhuisd, toen ze erachter kwam zwanger te zijn
Onverwacht zwanger van een tweeling tijdens onze wereldreis