Van het leven in Nederland naar een nieuw hoofdstuk in Engeland: Chayenna Main woont inmiddels vier jaar in het Verenigd Koninkrijk, samen met haar partner Cedric Main en hun dochter Jelina van zestien maanden. Binnenkort breidt het gezin zich uit met een zoontje. Terwijl ze haar draai vindt in een ander land, midden in het moederschap en haar tweede zwangerschap, blijft ze nuchter, eerlijk en positief. “Twee onder de twee? Ja, dat was even slikken. Maar we gaan er het allermooiste van maken.”
“Bij mijn eerste zwangerschap voelde ik me echt top, en nu eigenlijk ook, maar het vraagt wel meer van me. Ik heb natuurlijk al een kleintje rondlopen. Jelina is nu zestien maanden, dus heeft echt nog wel veel zorg en aandacht nodig. Maar ik mag absoluut niet klagen. Ik geniet ook van deze zwangerschap enorm en vind het enorm bijzonder dat er weer een kleintje in mijn buik groeit.”
“Mijn partner Cedric en ik maakten er weleens grapjes over, van ‘stel je voor dat ik weer zwanger ben’, maar dat was echt niet serieus bedoeld. We waren onderweg van Engeland naar Nederland – dat is best een lange rit – en ik voelde me beroerd, moest constant plassen. Mijn man snapte er niks van, maar ik dacht gewoon aan een voedselvergiftiging ofzo. Eenmaal in Nederland voelde ik me nog steeds niet goed, dus zei mijn moeder: ‘Doe gewoon even een test’.”
“Ik deed de test en zag twee streepjes verschijnen. Ik dacht echt: oh shit. Ik liet het aan mijn man Cedric zien en hij dacht dat ik een grap maakte. Toen ik begon te huilen, besefte ik pas hoe overweldigend het was. Het was een shock, want Jelina was net een jaar oud. Twee onder de twee: dat idee moest even landen. Maar al heel snel kwam er blijdschap. Mijn man was helemaal stil, ook verbaasd, maar daarna vooral heel blij. Nu kunnen we niet wachten tot onze zoon er is.”
“Ik hoor gelukkig van veel moeders dat het een van de leukste dingen is die je kunt meemaken. Dat helpt me om het positief te zien. Alles is nog vers in je hoofd: de luiers, het slaapritme, het ritme van het moederschap. We trekken het gewoon in een keer door. En praktisch gezien is het natuurlijk ook handig: ik kan alle kleertjes van Jelina hergebruiken.”
“Maar eerlijk? Soms denk ik nog steeds: wow, ik word straks moeder van twee. Dat besef komt in golven. Als ik onze zoon in mijn buik voel bewegen, realiseer ik me weer hoe bijzonder het is. Het blijft een gek idee dat ik straks twee kinderen heb die allebei nog zo klein zijn, maar ik kijk er echt naar uit om hen samen te zien opgroeien.”
“Ik heb altijd gedacht dat ik een meisjesmoeder was. Dat zei ik zelfs voordat ik kinderen had: ‘Mijn eerste moet een meisje zijn.’ En dat gebeurde ook. Dus toen we hoorden dat we nu een jongetje krijgen, moest ik daar even aan wennen. Mijn man was dolblij. Hij zag het al helemaal voor zich: samen spelen, stoeien, dat soort dingen.”
“Ook ik was eigenlijk al snel heel blij. Ik vind het heel bijzonder. Een zoon voelt anders, denk ik. Ik ben benieuwd hoe dat zal zijn, hoe de dynamiek verandert. Ik ben nog steeds een meisjesmoeder in hart en nieren, maar ik kan niet wachten om te ontdekken wat voor band ik met mijn zoon ga krijgen.”
“Ik had het moederschap eerlijk gezegd heel anders voorgesteld. Ik dacht dat het zwaarder zou zijn, maar zo ervaar ik het niet. Natuurlijk zijn er momenten dat het druk of vermoeiend is, maar over het algemeen ben ik trots op hoe ik het doe. Ik ben best een relaxte moeder. Ik vind dat kinderen best een beetje mogen vallen, dat ze mogen ervaren hoe iets voelt. Dat betekent niet dat ik niet bezorgd ben, maar ik geloof dat je als ouder ook moet kunnen loslaten.”
“En ik ben blij dat ik mezelf toelaat om af en toe me-time te nemen. Dat had ik ook niet echt verwacht. Maar zeker nu ik zwanger ben, is dat belangrijk. Als Jelina op het kinderdagverblijf is, pak ik lekker een koffietje of een smoothie en neem ik een moment voor mezelf. Dat laadt me op. En we plannen ook regelmatig datenights, want je relatie verandert enorm als er een kindje is. Samen tijd maken is echt nodig.”
Meer interviews lezen? Momtalk
“Mijn eerste bevalling ging heel goed. Ik had geen verwachtingen, geen plan, en dat werkte voor mij perfect. Ik laat het graag op me afkomen, en dat ga ik deze keer ook weer doen. De kraamtijd is hier in Engeland wel heel anders dan in Nederland. Je hebt hier geen kraamzorg, dus dat is echt wennen. Gelukkig vliegt mijn moeder over en komt ook mijn schoonmoeder helpen. Dat geeft me rust.”
“Ik vind hulp vragen niet moeilijk, maar ik ben wel iemand die snel denkt: we redden het zelf wel. Toch merk ik nu, bij de tweede, dat ik hulp meer toelaat. Zodat we ook echt even tijd hebben met z’n drieën – straks met z’n vieren – zonder dat alles draait om ‘regelen’.”
“Het beste advies dat ik ooit kreeg is: doe lekker je eigen ding. In het moederschap heeft iedereen een mening, maar geen kind is hetzelfde. Als je gaat luisteren naar wat iedereen vindt of zegt dat je beter kan doen, dan maak je jezelf gek.”
“Ik doe wat goed voelt voor mij, en dat zou ik andere moeders ook aanraden. Vertrouw op jezelf, laat het op je afkomen, en weet dat je het goed doet – op jouw manier. Dat is uiteindelijk wat telt.”
How About Mom nieuwsbrief: korting, tips en de beste gelezen verhalen