Column Fien: ‘Ik had me zo voorgenomen dit nooit te doen als moeder…’

Voor het eerst moeder worden: het is één grote bron van inspiratie. Op How About Mom geeft columnist Fien Vermeulen een eerlijk kijkje in haar leven. Deze week: ze nam het zich nog zo voor om deze dingen niét te doen als ze zelf moeder was…

Op dinsdag en woensdag veer ik letterlijk op van mijn bureaustoel wanneer ik een melding krijg van een nieuw ‘Dagverslag van Lise-Marie’. Vertederd kijk ik dan naar foto’s van mijn mooie meisje dat altijd met een scheef bekkie op die foto’s staat waar dan bijschriften bij worden gezet als ‘Lise-Marie eet een peer’, of ‘Babyvergadering’ (toen ze met haar vrienden in een kringetje op bijtringen lagen te sabbelen). En dat terwijl ik nog zo had gezegd van tevoren dat ik ‘die moeder’ niet zou worden. Die moeder die dan ook de foto’s aan iedere collega in de buurt wil laten zien. En ja, ook dat doe ik vaak. De lijst van dingen die ik niet zou doen, maar wel doe, wordt steeds langer. Dus ik vond het tijd voor een update. 

‘Ik zou niet het woord ‘fase’ gaan gebruiken…’

‘Bubbel’, ‘Fase’ en ‘Sprongetje’, vond ik altijd vrij irritante woorden. Ik hoopte ze niet te gaan gebruiken. Niet omdat ik de verhalen van mijn moedervriendinnen stom vond waar ze in voor kwamen, maar omdat ze gewoon veelvuldig voorkwamen in vrijwel ieder moederverhaal. En ik ze niet begreep. Dat doe ik inmiddels wel. Want ze blijken gewoon onlosmakelijk verbonden met zo ongeveer alles dat je meemaakt in het eerste jaar. Er zijn zelfs veel meer bubbels dan ik dacht en ik heb ze allemaal met mijn moedervriendinnen besproken. Van de nestelbubbel, de verlofbubbel, de kraambubbel, de liefdesbubbel, de babybubbel, de anti-sociale ‘ik kom nergens anders meer aan toe’-bubbel tot de ‘ik ben weer aan het werk en dat kost me even tijd om te wennen’-bubbel – ze zijn allemaal voorbijgekomen. 

Net zoals de fases. Dat woord gebruiken ik en twee ook kersverse moedervriendinnen veelvuldig in onze groepsapp met z’n drieën. Het woord gebruik je in de zin: ‘alles is een fase’, om de ander een hart onder de riem te steken als er iets effe best wel pittig is. Zoals een slaapregressie, hetgeen dan weer hoort bij een sprongetje. 

Van niet in de derde persoon praten tot geen schermtijd: wat jullie als moeder nóóit van plan waren te doen en nu tóch doen

‘Ik zou nooit de sprongetjes de schuld geven…’

Om iets te kunnen wijten aan een ‘sprongetje’ blijkt ook heel prettig te zijn: dan weet je namelijk dat er voor die meer pittige dagen en nachten straks een mooie nieuwe ontwikkeling terugkomt. En denk je niet: ‘O help, misschien slaapt mijn kind vanaf nu nooit meer’. Want: het is een fase, je komt weer door dat sprongetje heen en dan kom je dus ook weer in een andere en iets grotere (je voelt ‘m aankomen) bubbel. 

Wat ik ook niet zou gaan doen, was de gave ontwikkelen om ieder gespreksonderwerp te kunnen omturnen naar mijn kind. Maar ook dit was een kwaliteit die onlosmakelijk verbonden bleek te zijn met de (eerste) zeer trotse momenten uit mijn het leven van een moeder. Het is gewoon zo leuk om van alles over Lise-Marie te vertellen. Gelukkig kan ik er wel maat in houden bij de meeste mensen en weet ik bij wie ik deze gave vol overgave toe mag laten: de oma’s en opa’s. Die blijken namelijk precies dezelfde gave te ontwikkelen bij de geboorte van een kleinkind.

‘Ik zou mijn kind altijd óveral mee naartoe nemen en daar laten slapen’

Nog zoiets: ik zou niet de moeder worden die op allerlei voorstellen voor leuke afspraken zou reageren: ‘O, dan slaapt onze dochter net, dus dat lukt niet’. Ik zou de moeder worden die haar kind gewoon overal mee naar toe zou slepen en daar zou laten slapen. Ook een utopie in mijn geval. Niet omdat ik geen makkelijke slaper heb. Lise-Marie slaapt oprecht overal: bij opa en oma, in een hotel, in de wagen, op de opvang of in je armen. Maar, ik vind het zelf geen prettig idee. Het leek me voor haar heel onrustig om maar overal mee naar toe te moeten. De 4 R’en zijn mijn ding: Rust, Reinheid, Regelmaat en Relaxt blijven. Helemaal leuk en gezellig als er één van de drie slaapjes ergens anders is op de dag, of 2 als het echt zo uit komt. Maar ik vind het voor ons kindje toch wel een heel fijn idee dat zij ook gewoon overdag in haar eigen bed kan slapen en niet de hele tijd mee moet in mijn ritme. Dat kan ook nog met 1 kind, dus waarom dan niet gewoon doen, bedacht ik me. 

Dit doen andere moeders als ze even compleet overprikkeld zijn

Haar ‘wakkertijd’ is voor haar

Over dat slapen: ik blijk ook de moeder te zijn die op haar vrije dagen of in de wakkertijd van ons moppie rustig de tijd wil hebben met haar om gewoon samen te zijn, te knuffelen, te spelen of naast haar te zitten terwijl zij speelt. Dat betekent dat ik dus wél de moeder ben geworden die ’s avonds als zij slaapt langer doorwerkt om ’s middags even qualitytime te hebben. Ook ben ik de moeder die eigen dingen zoals sporten, opruimen en het huishouden het liefst tijdens haar slaapjes doet en dat doe ik ook met sommige leuke koffieafspraken. Dan heb ik én de tijd en aandacht voor de koffiedrinker als die er is, en als Lise-Marie wakker wordt, ben ik er weer helemaal voor haar. Natuurlijk gaat dat niet altijd zo, maar ik let er wel heel goed op dat ik niet te veel van haar wakkertijd met allerlei andere dingen of mensen bezig ben. 

De mooiste én de slimste

Nog een paar dan: ik dacht dat ik wel zou kunnen zien als mijn dochter niet het mooiste kind ter wereld zou zijn en gewoon ‘mooi’ was – maar dat is niet zo. Mijn dochter is écht het mooiste kind ter wereld. Ik raak steeds verder in de overtuiging dat ze een Olympiër wordt – want dat tijgeren gaat zo soepel dat ze veel weg heeft van een topsporter in mijn ogen. En nu ze doorheeft hoe ze ‘puzzels’ moet maken, betrapte ik mezelf op de gedachte dat ze ook het slimste kind ter wereld moet zijn. Haha.   

Ach, ik kan nog wel even doorgaan want dat is ook zo’n ding aan de lijst: eigenlijk raak ik tegen mijn verwachting in, nooit uitgepraat over haar en het moederschap. Het leuke: deze lijst zal nog zoveel langer worden want iedere fase (haha) brengt weer nieuwe dingen. 

Alle columns van Fien lezen?