Momtalk: Annemiek

Annemiek (30) is moeder van Elai en getrouwd met Theo-Marien. Ze werkt in de zorg met jongeren met autisme en heeft daarnaast een eigen babymerk en webshop BabyBird. Met haar man en zeven maanden oude zoontje woont ze in Veenendaal. “Op sommige dagen zet ik al mijn plannen in de koelkast en zit ik gerust een uur met Elai op de bank te wiegen. Het moederschap heeft me een flexibeler mens gemaakt.”

Hoe verliep jouw zwangerschapswens? Wanneer bedacht je: yes, een baby!

“In 2012 ben ik getrouwd met mijn man en in de afgelopen jaren hebben we samen mooie reizen kunnen maken. Dat was ook echt iets wat we nog graag samen wilden doen, voordat we over kinderen begonnen na te denken. Eerst investeren in een fijne en stabiele relatie en samen meer van de wereld zien. Op een gegeven moment kwam mijn 29^e verjaardag steeds dichterbij. Ik slikte al jaren de pil en werd met vlagen een beetje kriegelig bij het idee dat ik elke dag dat hormonenbommetje slikte. Dus besloot ik op mijn 29^e te stoppen met de pil. Niet om direct zwanger te worden, maar eerst om mijn lichaam de kans te geven om weer helemaal zelf te functioneren, zonder anticonceptie pil. Ik had er rekening mee gehouden dat het minimaal wel een halfjaar kon duren om zwanger te raken. Sowieso vond ik het wel een spannend idee, want hoe weet je nu of je lichaam het allemaal wel kan?

Was het makkelijk om zwanger te worden?

Ik was een keer een soort van ongesteld geworden na een aantal weken gestopt te zijn met de pil, maar het kon net zo goed een soort bloeding zijn. Toch begon ik me een beetje vreemd te voelen een maand later. Zo besefte ik me opeens dat ik wel erg veel tosti’s at en moest ik kokhalzen bij het ruiken van uitlaatgassen. Ik vond het allemaal maar vreemd en schreef het toe aan het ontpillen. Na nog eens twee weken heb ik het er eens goed over gehad met mijn man en besloot ik toch maar een zwangerschapstest te doen. Ik had de test in de hal neergelegd en zei tegen mijn man dat er twee streepjes zichtbaar moesten worden, maar dat dit wel 5 minuten kon duren. Na twee minuten spiekte mijn man stiekem al op de test en zei hij; ‘’Ik zie het al!’’. Het moment dat ik op de test keek vergeet ik nooit meer. Met een trillende hand, in mijn badjas omhelsde ik mijn man. Ik moest niet echt huilen of lachen, maar was zó verbaasd, ik was gewoon zwanger!

Hoe heb je je zwangerschap ervaren?

Mijn zwangerschap verliep erg goed. Ik had weinig klachten en ik kon er zo intens van genieten. Volgens mij straalde ik ook echt elke dag. Ik kon niet wachten op elke echo en genoot van het getrappel in mijn buik. Helaas kreeg ik wel last van zwangerschapsacné, maar dat was na een paar maanden ook weer gestabiliseerd. Ik vond het zo wonderlijk, dat leven dat zich in mij vormde.

Hoe bevalt het eerste jaar als moeder?

Het eerste jaar heb ik nog niet doorgemaakt, maar ik kan wel zeggen dat dit de meest turbulente zes maanden zijn geweest van mijn hele leven. Van ultieme geluksgevoelens, tot wanhoopstranen en veel gebroken nachten. Het is niet makkelijk met een newborn, maar het is tegelijkertijd het meeste bijzondere wat er is. Wat een liefde voel ik voor mijn zoontje, een hele speciale verbondenheid. Ik vind het moederschap met vlagen erg pittig en daar kom ik ook eerlijk voor uit. Vooral de nachten gaan nog niet helemaal lekker. Dat valt dan nog een beetje zwaarder nu ik sinds een aantal maanden weer aan het werk ben. Maar daarnaast vind ik het zo’n verrijking in het leven.

Wat voor moeder ben jij?

Ik denk dat ik een sensitieve moeder: ik verzorg en voed mijn zoontje op vanuit gevoel. Ik kijk naar de signalen die hij geeft en ik observeer hoe hij reageert. Ik maak dan op basis van mijn gevoel een keuze hoe ik iets ga aanpakken. Zo slaapt mijn zoontje bijvoorbeeld erg onrustig in de nacht. Hij is regelmatig wakker. Ik kan ervoor kiezen om hem te laten huilen, maar mijn gevoel zegt mij dat dit hem niet de veiligheid en geborgenheid geeft die hij nodig heeft. Dus we gaan er momenteel meerdere keren per nacht uit.

Naast dat ik veel op mijn gevoel doe, ben ik ook wel echt een lezer. Wanneer ik iets over zijn ontwikkeling wil weten, ga ik dat opzoeken of ik koop een boek. Zo heb ik het boek ‘Baby in een droomritme’ nu bijna uit. Wellicht dat het ons ook gaat helpen met de nachten. Ik haal daar tips en kennis uit die ik zou kunnen gebruiken. Ook ben ik een echte knuffelmoeder, dus ik hoopte dat mijn baby dat ook zou zijn. En gelukkig vindt Elai mijn knuffels hartstikke fijn. Hij is zelf ook echt een kroelkipje.

Hoe zorg je een moment voor jezelf? Hoe zorg jij voor je #howaboutmomtime?

De balans van me- time en moederschap is soms nog ver te zoeken. Ik merk dat het combineren van de zorg voor mijn zoontje, mijn werk dat weer is gestart na mijn verlof, sociale contacten en dan ook nog het runnen van een eigen webshop intensief is. Elai gaat natuurlijk altijd voor. Op dagen dat hij goed slaapt en lekker in zijn vel, zit heb ik ook automatisch wat meer tijd voor mijn eigen bezigheden. Maar er zitten ook genoeg dagen bij dat ik al mijn plannen in de koelkast zet en gerust een uur met hem op de bank zit te wiegen. Het moederschap heeft me ondertussen een flexibeler mens gemaakt.

Heb je advies of tips voor andere moms?

Je hoeft niet alles perfect te doen. De boel de boel kunnen laten en dit ook prima vinden kan heel veel opluchting geven. En blijf dichtbij je eigen gevoel als het gaat om keuzes maken voor je kindje. Van liefde, voeding en aandacht groeit je baby niet alleen in de lengte, maar ook als mensje. Het legt een fijne en stabiele basis voor de toekomst.”