Blog: oppas zoeken

Deze zomervakantie stelden mijn vriend en ik tot onze schrik vast dat we in de eerste zes maanden met onze baby één date hadden gehad. Een lunch van ongeveer een uurtje, waarbij we vooral praktische zaken als kindertoeslag en de nieuwe routine als nieuw gezin van 4 hadden besproken. Romantisch… Dat moet anders. Tijd voor een oppas.

Als oprichter van How About Mom is het ironisch dat ik de adviezen die we zelf geven – o.a. in de app en ons boek – zelf ook lang niet altijd in de praktijk brengt. Hoe gaat het gezegde ook alweer? Bij de loodgieter thuis lekt het ook?

Wij drukken andere vrouwen op het hart: investeer tijd in jezelf en in je relatie. Zorg dat je naast je rol als ouders ook als partners tijd samen doorbrengt. Practice what you preach.

Dus mijn voornemen nadat we relaxed weer terugkwamen van vakantie in Toscane: regelmatig(er) een oppas inschakelen.

Oppas van 15

Inmiddels hebben we via via contacten in onze woonplaats. Dochters van bekenden die graag willen oppassen. Dus plannen we een kennismaking, om eerst elkaar eens te spreken en Sam (2) en Tijn (7 maanden) voor te stellen. Leuke meid, en ook al is ze pas 15 jaar, ik heb er wel vertrouwen in. Zeker omdat ze ook bij andere buren oppast en haar ouders om de hoek wonen.

Het weekend breekt aan. Op zaterdagavond gaan we met vrienden in Eindhoven uit eten. Net voordat we wegrijden en de oppas met de kids aan tafel zit en gaat eten, realiseer ik me: ik laat mijn kinderen achter. Bij een ander kind!

Mijn vriend helpt me te relativeren. ‘Hoe oud was jij ook alweer toen je oppaste?’ Dezelfde leeftijd: ook ik begon op mijn vijftiende met oppassen en vond het geweldig. Vooral als de baby of kinderen in bed lagen en je in een groot huis, met een kast vol snoep en chips, tv kon kijken. De keren dat ik echt ‘aan het werk’ moest om een baby te troosten of kinderen die kalmeren die een nachtmerrie hadden of hun ouders misten, waren op één hand te tellen.

Die ‘mevrouw’

Gevoelsmatig lijkt het nog zo kort geleden dat ik een ‘eigen’ oppasadres had. En ben ik nu opeens die ‘mevrouw’ die een oppas inschakelt voor haar eigen kinderen. Zie ik een meisje aan de andere kant van de tafel zitten, en realiseer ik me dat ik nu een volwassen vrouw met gezin ben.

Oké, ik voel me oud. Maar ik ben ook blij dat deze oppas het mogelijk maakt om op date te gaan. En weet weet zelf als vanouds een onbezonnen avond uit te hebben.