‘Kinderen? Die passen niet in mijn backpack!’

Het was mijn standaard antwoord op de vraag of we een kinderwens hadden. Ik was er niet erg mee bezig, en voelde ook niet de behoefte om hierover verantwoording af te leggen. Van mijn 28e tot 32e reisden we (mijn man Sander en ik) als ‘digital nomads’ de wereld over. We werken beiden locatie-onafhankelijk als zelfstandige – en in die periode vanuit allerlei uithoeken: van Thailand tot Colombia. 

Rammelende eierstokken? Dat had ik niet. Ik zag mezelf niet zónder kinderen, maar de huidige levensstijl aanhouden mét kinderen leek me een lastige combi. Stoppen met reizen? Dat had ik er niet voor over. Het zorgde voor een dilemma dat na m’n dertigste werd versterkt: de biologische klok ging langzaam tikken en de meeste vriendinnen zaten inmiddels midden in de luiers.

Nederland voelt niet meer als ‘thuis’

In 2022 kriebelden het bij Sander en mij om deels te settelen. Mede door de pandemie: we konden niet meer zo vrij rondreizen als voorheen. Nederland voelde voor ons niet meer als ‘thuis’ maar ons op een ander continent vestigen zagen we ook niet zitten. Het werd Spanje: hier kochten we onze woning (Finca Escondida) waarvan we een deel ook verhuren aan vakantievierders. Langzaam maar zeker veranderden we van ultieme flierefluiters naar een ‘burgerlijker’ bestaan. Zonder dat het voelde alsof we inleverden op vrijheid.

Het gesprek rondom kinderen kwam steeds vaker naar boven. We wilden genieten van onze vrijheid, maar de kinderwens was er bij ons beiden inmiddels. Maar ja: wat is dan de juiste ‘timing’? Is het je gegund? Vragen waarop we geen antwoord hadden. We besloten uit ons hoofd te gaan en te voelen wat we wilden. Die ‘perfecte timing’ bestond niet en we voelden inmiddels de ruimte om onze liefde te bezegelen met een kindje. Reizen kwam dan misschien op een lager pitje te staan – helemaal stoppen waren we (en zijn we nog steeds) niet van plan.

De planning draait nu volledig om haar

Begrijp me niet verkeerd: vanaf het moment dat onze (inmiddels zes maanden oude) baby in mijn armen lag, draaide onze 24-uurs planning volledig om haar. Ja, we moesten zaken opgeven. En nee, we kunnen niet onze backpack grijpen en morgen naar een hutje in Timboektoe vluchten. Maar dat is niet erg. Juist omdat we de tijd hebben genomen om te voelen wat we willen, voor ons gevoel ‘alles’ hebben kunnen doen in de ‘pre-kinderenfase’, kunnen we nu accepteren wat er is, en wat er niet is. Op álle vlakken. 

Nu hebben we het beste van alle werelden. Onze dochter groeit in alle vrijheid op in Spanje, en reizen doen we ook nog steeds. Met 3 maanden vloog ze voor het eerst met ons naar Nederland om alle vrienden en familie te ontmoeten. Met 6 maanden gingen we op vakantie naar Menorca. En de eerste verre reis naar Indonesië staat al gepland als ze net 1 jaar is geworden. Kom maar op, wij hebben zin in deze nieuwe reis. Volg je ons hierin mee?

Op reis met je kleintje: perfecte steden voor een citytrip

Over de gastblogger

‘Ik ben Jody en samen met mijn vriend Sander en onze dochter Yael wonen we in Spanje. Ik werk als freelance copywriter en blog daarnaast voor ons eigen platform thedutchnomads.nl. Op How About Mom neem ik je mee in mijn leven in Spanje als ondernemende moeder.’