Rachelle Eijkelenboom (Rock n Rachelle) is een echte boysmom van de 7-jarige Jax en de 14 maanden oude Bobby. Sinds een paar weken is ze ook verloofd met Bas. Samen vormen de vier een hecht gezin.
Van jong moeder worden tot opnieuw beginnen na een scheiding, en van twee miskramen tot een gezin dat nu precies voelt zoals het moet zijn: in deze Momtalk vertelt Rachelle open over wat haar heeft verrast, hoe ze de balans bewaakt en hoe het moederschap voor haar vooral draait om genieten, nuchter blijven en meebewegen met de dag.
“Moeder worden was voor mij altijd al iets vanzelfsprekends, iets waarvan ik dacht: dat ga ik later doen. Toen ik zwanger werd van Jax was ik 26 en voelde het meteen alsof er een puzzelstukje op zijn plek viel. Veel vrouwen moeten even wennen aan het idee, maar bij mij was het alsof mijn lichaam me al jaren voorbereid had. Uiteraard was ik me wel heel bewust van dat het misschien niet kon lukken. Of lang zou duren. Ik heb gelukkig de eerste keer heel veel geluk gehad, dat het gelijk raak was.”
“Ik weet nog dat ik die zwangerschapstest deed en mijn hoofd eigenlijk niet eens ‘oh help’ dacht, maar meer: ‘Ja, logisch.’ Ik voelde me meteen zwanger – letterlijk al diezelfde dag. Ik was jonger, onbevangen, had er vooral heel veel zin in. Ik dacht nog helemaal niet na over wat er allemaal mis kon gaan of hoe het je leven verandert. Het was die pure, vrolijke verwachting van: er komt een kindje aan.”
“De miskramen waren natuurlijk verdrietig en heel intens. Laatst was het twee jaar geleden, toen moest ik wel even slikken. Toch heeft het me ook dankbaarheid gebracht. Ik ben veel bewuster naar een zwangerschap en het krijgen van een kindje gaan kijken. Het deed me beseffen dat je nooit iets vanzelfsprekend moet vinden – en dat heeft me later juist geholpen om nóg meer te genieten toen Bobby in mijn buik zat.”
“Tegelijkertijd zorgde het verlies natuurlijk ook voor angst en onzekerheid. Waar ik bij Jax totaal onbevangen de zwangerschap doorging, was dat bij Bobbie wel anders. Bij elke echo zat m’n hart in m’n keel en was ik ontzettend gespannen of alles wel goed zou zijn.”
“Mijn zwangerschappen waren echt twee verschillende werelden. Bij Jax was ik vooral heel moe en had ik een lage bloeddruk, waardoor ik regelmatig bijna flauwviel. Maar verder was het best een rustige zwangerschap. Bij Bobby was het alsof mijn lichaam dacht: laten we álles maar tegelijk doen. Ik kreeg nierbekkenontsteking, longontsteking en uiteindelijk moest ik zelfs geopereerd worden aan mijn blindedarm. Mijn immuunsysteem ging eigenlijk continu onderuit.”
“Maar gek genoeg maakte dat me ook dat weer bewuster van mijn lijf. Emotioneel vond ik het daardoor een hele bewuste zwangerschap: ik genoot echt van elk schopje en elk moment dat ik hem voelde bewegen. En tegelijkertijd wist ik: lichamelijk hoeft het van mij echt niet nóg een keer. Het was genoeg.”
“Mijn bevallingen waren ook twee totaal verschillende ervaringen. De bevalling van Jax was erg traumatisch. Door een navelstreng prolaps zijn we Jax bijna verloren. Hierdoor was ik ontzettend bang voor de bevalling van Bobby. Tijdens de zwangerschap van Bobby heb ik daarom EMDR-therapie gevolgd. Dit heeft met geholpen de bevalling van Jax te verwerken. Ook een bevalplan, die ik samen met de psycholoog en verloskundige had opgesteld, hielp me om met vertrouwen mijn bevalling in te gaan.”
“Door de traumatische ervaring bij de bevalling van Jax had ik een geplande keizersnede voor Bobby. Maar omdat Bobby met 36 weken al kwam, ben ik toch natuurlijk bevallen. Uiteindelijk was dit een helende ervaring en kijk ik er met een goed gevoel op terug.”
“Ik had dat nooit zo gepland, maar ik vind het fantastisch. Jax is echt een lieve grote broer. Heel zorgzaam, heel trots en Bobby kijkt naar hem alsof hij een superheld is. Ze zitten zo in verschillende fases dat het eigenlijk heel relaxed is. En doordat Jax al wat ouder is, kon ik van Bobby’s babyfase extra genieten. Hij helpt me zelfs mee; dan staat hij al klaar met een luier of wil hij samen met Bobby in bad. Ik had het niet verwacht, maar ik vind het ontzettend leuk.”
“Door goed naar mezelf te blijven luisteren. Mijn drie werkdagen voelen voor mij echt als tijd waarin ik weer even ‘ik’ ben. Maar het blijft zoeken hoor. Sporten, vriendinnen zien, samen met mijn verloofde iets doen… soms moet ik dat echt actief inplannen. Binnenkort ga ik twee nachtjes naar Ibiza. Daar heb ik heel veel zin in, maar ik vind twee nachtjes ook wel de max hoor. Ik ga de kindjes echt missen. Laatst waren Bas en ik een nachtje samen weg. Toen hebben we vooral naar andere kinderen gekeken omdat we die van ons zo misten haha.”
“Go with the flow. Echt. Ik kijk per dag hoe het loopt en probeer me niet druk te maken om kleine dingen.”
“De grootste uitdaging is vaak de logistiek; voetbaltraining, opvang, werk. Echt de praktische kant van het moederschap, maar we komen er altijd wel weer uit. En als ik de kleintjes dan ’s avonds naar bed breng, ben ik dat geregel allang weer vergeten. Samen in bad, even kletsen, een boekje lezen. ’s Avonds vertelt Jax altijd het meest. Dat vind ik zó leuk om te merken, dat hij steeds meer zijn eigen wereld krijgt.”
“Laat Instagram los. Echt. Het perfecte plaatje bestaat niet. Toen ik een alleenstaande moeder werd, vond ik die perfecte plaatjes heel confronterend. Nu weet ik: het is nergens perfect.”
“Je doet het goed als het goed voelt voor jou en je gezin. Vertrouw daarop.”
How About Mom nieuwsbrief: korting, tips en de beste gelezen verhalen