Janina over zwangere buik: ‘Iets waar ik altijd onzeker over ben geweest, staat nu ineens in het middelpunt van belangstelling’

Tijdens je zwangerschap krijg je gegarandeerd opmerkingen over je buik: van ‘wat een mooie buik’ tot ‘zo, jij bent gegroeid’. En hoewel het vaak goed bedoeld is, kan het voor sommigen anders overkomen. Zoals voor Janina (’88), 34 weken zwanger van haar eerste kindje, die altijd onzeker is geweest over haar buik en daardoor opmerkingen over haar alsmaar groeiende buik soms lastig vindt om mee om te gaan.

Aan How About Mom vertelt ze erover.

Je buik tijdens de zwangerschap

Altijd al heeft Janina het gevoel gehad dat ze niet trots mag zijn op haar buik. ‘Vroeger kreeg ik bijvoorbeeld te horen dat ik m’n buik moest inhouden voor een foto. Ook in de media zie je vaak enkel vrouwen met hele platte buiken’, vertelt ze daarover. ‘Daardoor heb ik altijd gedacht dat mijn buik er niet mocht zijn. Dat is een diepgewortelde overtuiging waar ik ook, nu ik zwanger ben, tegenaan loop. Ineens is mijn buik het middelpunt van de belangstelling, terwijl ik zelf altijd het idee heb dat ik m’n buik juist moet verbergen.’

‘Onzeker over mijn zwangere buik’

Dat de buik van Janina ineens het middelpunt van de belangstelling is, is iets wat voor haar heel dubbel is. Ze vertelt: ‘Enerzijds ben ik namelijk onwijs dankbaar dat ik in verwachting ben van een kindje en ben ik trots dat mijn lichaam zo krachtig is. Anderzijds ben ik altijd al heel onzeker geweest over mijn buik en mijn lichaam en heb ik nog steeds ergens het idee dat ik mijn buik moet verstoppen en niet mag tonen.’

Dubbele strijd

Janina noemt het steeds groter worden van haar buik door de zwangerschap mentaal dan ook ‘best een strijd’. ‘Ik dacht in het begin: ‘Oh shit, nu gaat mijn buik weer groeien’, vertelt ze. ‘De afgelopen jaren heb ik er hard aan gewerkt om kilo’s kwijt te raken en nu word ik – vanzelfsprekend natuurlijk – weer dikker en zwaarder. Die gedachtes zorgen er wel voor dat ik me afvroeg: hoe ga ik mijn lichaam tijdens mijn zwangerschap beleven? Kan ik deze groei accepteren en mijn drang om aan een bepaald schoonheidsideaal te voldoen, loslaten? Nu ik zwanger ben, merk ik dat ik inderdaad nog bewuster ben van mijn buik, mede vanwege de opmerkingen die ik erover krijg.’

De opmerkingen die Janina over haar buik krijgt nu ze zwanger is, noemt ze daarom logisch en confronterend tegelijk. ‘Een kindje dragen in je buik is natuurlijk heel bijzonder, dus ik snap dat mensen er iets over zeggen’, vertelt ze. ‘Maar omdat ik me altijd zo bewust ben geweest van m’n buik is het soms ook confronterend en kwetsend. Eerst mocht mijn buik er nooit zijn, en nu ineens is het wel oké om het te showen en strakke shirtjes aan te hebben.’

Ongegeneerd aaien

Hoewel de opmerkingen over haar buik Janina soms raken, voelt ze zich ergens ook bevrijd van het niet hoeven inhouden. Ze vertelt: ‘Gewoon lekker ongegeneerd aaien over mijn buik na een smakelijke maaltijd. Het staan met mijn handen in mijn rug zodat mijn buik nét even iets meer uitsteekt. Het is allemaal mooi en verwonderlijk nu. Heel graag wil ik nog even in deze fijne zone blijven. Waar ik gewoon niet na hoef te denken over of mijn buik over mijn broek hangt bijvoorbeeld.’

Buik laten zien

Dat Janina haar buik nu wel durft te laten zien, maakt haar ook nog meer bewust van het schoonheidsideaal dat in onze maatschappij heerst. ‘Als je niet zwanger bent, is je buik vaak een punt van kritiek en wanneer je in verwachting bent, mag je er juist mee pronken. Eenmaal bevallen? Dan is het ook gelijk ergens weer een prestatie als je binnen een aantal weken weer back in shape bent. Als ik daarover nadenk, denk ik vooral: kunnen we ons voor nu gewoon niet even focussen op de prestatie dat we een kindje negen maanden lang onze buik laten groeien en gezond op de wereld mogen zetten?’

Open over je lichaam

Volgens Janina heerst er dan ook een onrealistisch beeld over het zwangere lichaam en het lijf van vrouwen na een bevalling. ‘En ik hoop door mijn verhaal te delen dat we die onrealistische standaarden kunnen doorbreken’, vertelt ze. ‘Want zolang we het niet tonen en er niet eerlijk over praten, houden we die harde eisen ook in stand. Laten wij er als zwangere of net bevallen vrouwen juist veel over delen, zodat we elkaar kunnen geruststellen in de gedachte dat we niet alleen zijn.’

Fotograaf: Anne Booms

Meer lezen?
Suzanne over het waarderen, maar niet houden van haar (zwangere) lichaam