In verwachting van een tweeling (deel 2)

Wat gaat er door je heen als je bij de 12 weken echo niet één maar twee hartjes hoort? Helene is zwanger van een tweeling. Ze beviel in 2017 van haar zoontje, en is in oktober uitgerekend van een tweeling. Voor How about mom houdt ze een dagboek bij. Na een natuurlijke bevalling twee jaar geleden is haar zwangerschap nu een medisch traject, door de tweeling.

“Dat ik nu een medische indicatie heb door de tweeling, vond ik lastig om te accepteren. Omdat ik de eerste keer thuis ben bevallen en dat zo’n mooie ervaring is geweest, had ik heel erg gehoopt dat nog een keer mee te mogen maken. Maar gelijk na de eerste echo werden we overgedragen aan het ziekenhuis. Tegelijkertijd weet ik dat er meer kans is op complicaties en dat we in goede handen zijn. Daarom heb ik me neergelegd bij het feit dat ik in het ziekenhuis ga bevallen en probeer ik te denken: dit is ook iets wat ik mee mag en kan maken.

De zwangerschap is en voelt heel anders dan toen ik zwanger was van Tijn. Omdat één kindje een groeiachterstand heeft, hebben we wekelijks controles. Er zijn zelfs gesprekken gevoerd met de kinderarts waarin verschillende scenario’s besproken zijn. Ook scenario’s waar je liever niet aan denkt. Dat is wat mij betreft een nadeel van ‘medisch’ zijn: dat er vanuit het ziekenhuis ook vooral vanuit risico’s gedacht wordt. Dat maakt het als vrouw moeilijk om vertrouwen te blijven houden en dichtbij je jezelf te blijven. Deze zwangerschap is iets minder onbezonnen dan mijn eerste.

Juist ook doordat alles weer nieuw is en we wekelijks controles hebben, zijn we heel bewust met de zwangerschap en de gezondheid van de baby’s bezig. We ervaren dat het niet vanzelfsprekend is en we ervaren hoe goed de zorg is en dat we in goede handen zijn. Daarnaast vind ik het bijzonder dat we dit mee mogen maken en dat 2 zieltjes ons uitgekozen hebben om tegelijk bij ons te komen.

Bepaalde kwaaltjes zijn inmiddels verdwenen, zoals eczeem, maar daar zijn andere ongemakken voor in de plaats gekomen. Het meest lastige vind ik de combinatie zwanger van een tweeling – waardoor ik vaak druk op m’n blaas voel – verkouden zijn, en hooikoorts hebben. Hoe dat zich uit? Dat ik de hele dag niezend en proestend over straat loop, overal zakdoekjes heb liggen en bijna iedere keer dat ik moet niezen (zo’n 50 keer per dag) urine uit m’n blaast vliegt. Yep, incontinentie is real. Door het vele niezen heb ik ook regelmatig bloedneuzen en afgelopen week een koortslip. Op zich niets onoverkomelijks, maar het is wel gewoon onhandig, zeker met een peuter van bijna twee om je heen die ook continu aandacht vraagt.

Ook is het een uitdaging om dichtbij jezelf te blijven. Op jezelf te vertrouwen en je niet te laten ondersneeuwen door medische risico’s, andermans oordelen of mening. Maar dat geldt ook voor een reguliere zwangerschap.

Bij 24 weken ben ik met verlof gegaan. Door een samenloop van omstandigheden (werk, verhuizing) kwam dit toevallig zo uit, maar tegelijkertijd kwam het heel goed uit. Vanaf dat moment ben ik langzaam begonnen met middagdutjes samen met mijn zoontje. Dat heeft me echt goed gedaan, naast gezond eten, bewegen en af en toe ook nee zeggen – ook ook tegen leuke sociale dingen – om je balans en energie te bewaken.”

Volg Helene’s dagboek over zwanger zijn van een tweeling op How about mom. Lees hier deel 1.

Helene is de oprichtster van De Yogaschool Utrecht, een boetiek yogastudio in het centrum van Utrecht. Deze verkocht ze in 2019. Ze werkt als yogadocent, gespecialiseerd in zwangerschapsyoga en bedrijfsyoga, en organiseert retraites. Samen met haar vriend en zoontje Tijn (2 jaar) heeft ze recent de stad verlaten en woont ze in het bosrijke Driebergen.