Dít kun jij overdag doen om jouw kind ‘s avonds makkelijker te laten slapen

Neemt het slaapritueel met jouw peuter of kleuter af en toe ook nét even iets meer tijd in beslag dan waar jij de energie voor hebt? Herkenbaar… Afgelopen week leerde ik van kinderslaapcoach Simone Meijer iets interessants over het gedrag van kinderen en wat ík overdag kan doen om mijn kind makkelijker te laten slapen ‘s avonds.

Ik geef eerlijk toe: soms zie ik zó op tegen het avondritueel. Ik weet dat dat onaardig klinkt, maar er zijn avonden dat ik letterlijk denk ‘pfff, daar gaan we weer’. Dat ik simpelweg de puf niet heb om twee kinderen achterna te zitten totdat ze hun pyjama’s aanhebben, tien keer terug te moeten lopen naar de kamers voor ‘slokje water’, ‘nog een knuffel’, ‘even iets vragen’. Ik hoop dat het bij jou altijd één gezellige, relaxte boel is, maar ik weet (gelukkig) dat ik niet de enige ben die dit op deze manier ervaart.

Eén op één aandacht

Het is zeker een herkenbaar scenario, zegt kinderslaapcoach Simone. ‘Eén van de vragen die ik aan ouders stel, is in hoeverre ze die dag écht even één op één aandacht hebben gehad met hun kind. Daarmee bedoel ik samen iets doen zonder afleiding en met name eigenlijk zonder telefoon erbij. Samen iets kijken op televisie, even kletsen over de dag, samen nog even een rondje wandelen na het eten, een spelletje doen. Het gaat erom dat jouw kindje het gevoel heeft dat jij er echt even voor hem of haar bent geweest. Want: als ze dit gevoel niet hebben gehad, dan gaan ze die aandacht van jouw vragen, of bijna eisen, op het moment dat ze naar bed moeten. Dat is eigenlijk heel logische reactie, maar kan jij inderdaad ervaren als lastig of vermoeiend.’

Vanavond was ik alleen met de twee kinderen en ik had gekookt voordat ze thuiskwamen, dus vanaf het moment dat we hier samen waren, had ik alle aandacht voor hen. Ik zat bij ze aan tafel terwijl zij lekker zaten te eten, we maakten samen het toetje, speelde een spelletje Annemaria Koekoek (wie kent het niet…) en daarna keken we, iets langer dan normaal, in een gezellig kluitje op de bank naar een film. Ik keek écht mee, dus niet met een half oog op mijn telefoon, waardoor ik even verontwaardigd als mijn kinderen kon reageren op de vos die iets afpakte van de haas.

Toevalstreffer of…?

Toen het tijd was om naar bed te gaan, hoefde ik precies één keer te zeggen dat ze mee naar boven moesten komen, gingen de pyjama’s moeiteloos aan, werd er zonder gepiep tandengepoetst én gingen ze allebei moeiteloos naar bed. Ik moest nog wel een keertje terugkomen naar Jacob’s kamer, maar dat was alleen zodat hij me kon vertellen dat hij ‘heeeel veel van me hield’. Och…

Vanavond kan een toevalstreffer zijn geweest. Maar met de kennis die Simone eerder deze week met me deelde en de ervaring die ik vanavond had, ga ik hier in ieder geval vanaf nu bewuster mee om. Hoewel ik weet dat onze kids geen aandacht tekort komen, kan ik die aandacht met name op doordeweekse dagen wel anders inzetten. Ik denk dat we dan een win-win situatie zullen krijgen… Keep you posted!

Meer lezen?
Waarom jouw slaapritueel als moeder er ook toe doet
Veel moeders hebben het gevoel altijd aan te staan: hoe komt dat en wat doe je eraan?