Mijn bevallingsverhaal: “Ik riep vol verbazing dat het wel persweeën leken”

Geen enkele bevalling is hetzelfde. In deze bevallingsverhalen vertellen moeders over hun eigen ervaringen aan How about mom. De geboorte van Lysette’s eerste kindje verliep goed en probleemloos. “Ik heb een heel fijne bevalling gehad en zou dit graag delen. Nare verhalen horen we al genoeg, dus wat positiviteit lijkt me goed.”

“De zwangerschap van ons eerste kindje, een dochter, duurde inmiddels 41 en 4 dagen weken. In overleg met de verloskundige besloot ik de bevalling in te laten leiden. Omdat het er niet op leek alsof ons meisje wilde komen, stapten we op maandagmorgen om half 9 het ziekenhuis binnen.”

“Ik kreeg een CTG (cardiotocogram) waarmee de hartslag van de baby en het samentrekken van de baarmoeder werden gemeten. De CTG liet zien dat er toch al wat gebeurde, maar daar voelde ik nog niks van. Ik kreeg twee pilletjes prostaglandinen om mijn ontsluiting op gang te krijgen (medicatie zoals prostaglandines kunnen helpen bij het opwekken van weeën, red).”

“Vier uur later kreeg ik opnieuw twee pilletjes. Ik voelde nog niks, dus de verloskundige voelde op dat moment ook nog niet bij me hoe de ontsluiting verliep. Daar was later nog wel tijd voor, dacht we.”

“Nou, niet dus! Mijn vriend was even wat boodschappen doen. Toen hij terug was, vertelde ik dat ik dacht weeën te voelen. Kort daarna werd ik misselijk, en moest ik even flink overgeven.”

Op handen en knieën

“Ik mocht naar de bevalkamer en besloot daar even op m’n handen en knieën in bad te gaan zitten, zodat mijn vriend m’n rug kon verwarmen met de douchekop. Opeens ging er een siddering door mijn lichaam. Ik riep vol verbazing dat het wel persweeën leken. Mijn vriend duwde op de noodknop en ik vertelde de toegesnelde verpleegkundige dat ik snapte dat het eigenlijk nog niet kon, maar dat ik toch echt persweeën dacht te hebben. Haar nuchtere antwoord: “in de verloskunde kan alles”. Twee minuten later bleek ik het goed te hebben gevoeld, en bleek dat ik volledige ontsluiting had.”

“Het persen heb ik niet als onprettig ervaren: ik vond het juist heerlijk om mee te mogen werken met de weeën in plaats van ze alleen maar te kunnen ondergaan. Ons kindje zat nog in de vliezen. Dat vond de verloskundige leuk om mee te maken, omdat dat niet zo vaak voorkomt.”

“Na een goed half uur persen was daar onze dochter. Drie en een halve kilo, 50 centimeter lang en een prachtig koppie met veel haartjes. Ik kijk terug op mijn bevalling als een mooie, positieve ervaring.”

Dit is een ervaringsverhaal, opgetekend door een moeder. Wil jij ook jouw verhaal over je zwangerschap of bevalling delen? We horen graag van je via app@howaboutmom.nl.