Milena Tocci komt uit Genk, België en is moeder van dochter Rosalia (2024). Na de geboorte werd Rosalia onverwacht opgenomen in het ziekenhuis. Dat had veel impact op het gezin. ‘Het gaat beter met me, maar nog wel met ups and downs.’
‘Mijn bevallingsverhaal startte met 36 weken. Rosalia werd geboren met een onverwachte inleiding, omdat de placenta minder goed werkte en ze aan de kleine kant was. Eigenlijk te vroeg, maar de bevalling verliep snel en goed.’
‘De eerste dagen gingen goed, maar na twee nachten werd mijn baby voor 2 weken opgenomen in het ziekenhuis op de neonatologie afdeling. Het was een intense tijd vol zorgen, aanpassingen en kwetsbaarheid. Ik leefde tussen hoop en bezorgdheid, en probeerde ondertussen overeind te blijven in een (binnen)wereld die helemaal veranderd was.’
‘Ik wilde zo graag borstvoeding geven’
‘Ik wilde haar zo graag borstvoeding geven. Daardoor verloor ik mezelf in dag en nacht kolven, en continu bezig zijn met de borstvoeding op gang brengen en houden.’
‘Rosalia was een moeilijke drinker en onrustig, dus ik heb haar ook continu gedragen in de draagzak. Het was een heftige periode. Ik stond echt in de overlevingsstand. Mijn leven bestond uit voeden, zorgen voor Rosalia en heel veel tranen. Ik raakte langzaam de verbinding kwijt met mezelf en met de mensen om me heen. Ik voelde me vaak alleen.’
Het ging steeds slechter
‘Het was mijn vriend Raffaele die aan de alarmbel trok toen hij zag dat het niet goed met me ging. Ik kon alleen maar huilen, wilde niet naar buiten en maakte me enorm veel zorgen. Ook heb ik professionele hulp gezocht en een fijne coach gevonden. Langzaam werd het minder donker.’
‘Stoppen met borstvoeding vond ik heel emotioneel. Had iemand me daar maar op voorbereid. Tegen een nieuwe moeder zou ik willen zeggen: verlies jezelf niet, hoe lastig dat ook is.’
Meer eerlijke verhalen
In de serie MamaTalk van Lansinoh en How About Mom vertellen moeders openhartig over hun postpartum periode. Geen perfecte plaatjes, maar de echte verhalen.