© 2024 // How About Mom
Joyce Jacobs (28) is fotograaf, eigenaar van een webshop en moeder van Liam (6 maanden). Haar passie, fotograferen, groeide uit tot haar werk.
Op mijn zestiende begon ik met fotograferen, inmiddels is mijn hobby uitgegroeid tot mijn werk. Ik ben graag bezig met nieuwe dingen opzetten, daarom ben ik ook net gestart met een sieradenwebshop. Vlak voor mijn verlof hoorde ik dat het onzeker was of mijn contract bij mijn vorige werkgever verlengd werd. Ik zag het als een kans: daardoor heb ik de stap gezet om voor mezelf te gaan werken.
Jeffrey en ik zaten in een verbouwing van ons huis toen we erachter kwamen dat ik zwanger was. We waren zo’n twee jaar samen toen, en dachten ‘we zien wel wat er gebeurt’. Het was al vrij snel raak, alleen hadden we dat niet helemaal zien aankomen haha. Je hoort vaak dat het toch minimaal wel een jaartje duurt om zwanger te worden. Ik was ook helemaal niet bezig met mijn vruchtbare dagen en cyclus bijhouden. We waren er wel super blij mee.
Toen we eenmaal wisten dat we een kindje kregen, hebben we er vaart achter gezet thuis. De week voor mijn geplande keizersnede hebben we op de bovenverdieping nog alles geschilderd. Het huis was precies af toen ik moest gaan bevallen.
Dit bericht bekijken op Instagram
Eigenlijk heel goed. Ik was wel heel moe, dat kwam ook door de hete zomer vorig jaar. Ik had veel eerder mijn grenzen aan moeten geven op mijn werk, realiseerde ik me later. Er waren dagen waarop ik thuiskwam en niets meer kon, zelfs geen eten koken. Ik ging direct naar bed. Werken, slapen, werken, slapen, dat idee.
Dat is wel echt een les geweest. Achteraf gezien had ik eerder kunnen aangeven wat wel en niet ging. Jij bent de enige die dat kan aangeven, niemand anders kan dat voor jou doen. Andere mensen weten niet hoe jij je voelt tijdens je zwangerschap. Verder kijk ik gelukkig terug op een fijne zwangerschap met weinig complicaties.
De enige lastigheid was de positie van Liam. Tijdens de echo van de geslachtsbepaling lag hij in stuitpositie, maar gaf de verloskundige aan dat ze toen nog niet van een stuitligging spraken, omdat Liam volgens haar continue nog lekker rond kon zwemmen en bewegen. Ik maakte me niet druk. Ik was pas 14 weken zwanger, dus er kon nog van alles gebeuren. Dachten we.
Naarmate de maanden vorderden heb ik verschillende dingen geprobeerd om die stuitligging te veranderen. Met een uitwendige versie werd geprobeerd om Liam te draaien. Dat vond ik best lastig, zelfs toen ik op die stoel lag twijfelde ik nog. Mijn gevoel zei dat ik niet wilde, maar wat als het door die uitwendige versie toch lukte om hem te draaien? ‘Dit gaat hem toch niet worden’, dacht ik alleen maar, en mijn gevoel klopte. Ik heb me ook nog gewaagd aan voetreflexologie, onder het mom van: ik kan het altijd proberen. Ik dacht: dan heb ik er in ieder geval alles aan gedaan om Liam te laten keren.
Dit bericht bekijken op Instagram
Ondanks Liams stuitligging mocht ik ook op een natuurlijke manier proberen te bevallen. Wat adviseren jullie, vroeg ik in het ziekenhuis. De ene arts stond er heel anders in dan de andere arts. Een van de gynaecologen zie: ik merk aan jou dat je je er niet fijn bij voelt. Het is je eerste zwangerschap, het helemaal niet gek om voor een geplande keizersnede te kiezen. Eigenlijk zei ze precies wat ik op dat moment voelde. Vanaf toen kon ik ook accepteren dat ik een geplande keizersnede zou krijgen.
De eerste zes weken waren behoorlijk heftig, vooral omdat Liam heel onrustig was. Hij sliep niet of nauwelijks, de borstvoeding kwam niet goed op gang, en ik was herstellende van een keizersnede die heftig was. Als mensen tegen me zeiden ‘lekker genieten in je kraamperiode’, dacht ik: wat nou genieten?
Die roze wolk, die had ik niet. Wij beiden niet eigenlijk. Help, dachten we die eerste periode. Liam sleepte ons er doorheen. Als we naar hem keken, en ons beseften dat we een kindje hebben samen, maakte dat zoveel goed. We hadden gelukkig ook veel steun aan elkaar. We bleven wel een team, dat was fijn. Natuurlijk is het zoeken naar balans, maar we zaten en zitten vaak genoeg op één lijn.
Het gekke was: na zes weken stopte de onrust. Van de ene op de andere dag hadden we een tevreden kindje. Liam was opeens zoveel rustiger, het was alsof hij even moest wennen. Hij is door een keizersnede op de wereld gekomen, zonder weeën en zonder voorbereiding. Het leek alsof hij na die weken eindelijk zijn ritme vond. Hij zat ineens lekkerder in z’n vel.
Wat ik het leukst vind aan het moederschap? Ik vind het geweldig om te zien hoe Liam zich ontwikkelt: hoe hij opeens iets kan vastpakken, zich opeens kan omdraaien. En hoe hij ons begint te herkennen, daar kan ik ook van genieten.
Wat ik best heftig vind om te merken, is de verandering van je lichaam. Als je buik groeit heb je niet zo door dat de rest van je lichaam daarnaast ook doorgroeit, haha. Ik ben zonder dat ik er erg in had toch best wat aangekomen tijdens mijn zwangerschap. Ik accepteer wel steeds meer dat het zo is.
Waar ik momenteel enorm van kan genieten, is een dagje thuis werken. Wanneer Liam bij mijn schoonouders is, kan ik lekker mijn eigen ding doen en doorwerken zonder dat ik gestoord word. Daar geniet ik dan echt van, lekker werken voor mezelf.
Dit bericht bekijken op Instagram
Ik krijg ook veel energie door met Jeffrey samen wat leuks te gaan doen. In september gaan we samen naar Ibiza en daar kijk ik nu al naar uit. Ik weet zeker, in begin wordt het vast lastig maar het is denk ik hele goede keuze.
Tijdens de kraamweek waren we zo enthousiast, dat er dagelijks vriendinnen, familie en vrienden van Jeffrey over de vloer kwamen. De kraamzorg adviseerde wel om een beetje rustig aan te doen, maar bezoek is toch leuk, dacht ik. Achteraf gezien heb ik daar spijt van. Ik had liever iets meer tijd met z’n drietjes gehad, van elkaar genieten voordat we iedereen toelieten. Dat zou ik niet meer zo doen bij een volgende zwangerschap.
Veel mensen willen in hun enthousiasme en met goede bedoelingen langskomen, en blijven vaak ook langer dan een half uur hangen. Dat zou ik aanstaande moeders als tip willen meegeven: kies eerst voor een periode van rust en geniet van elkaar. Al die gezelligheid kan daarna ook nog.
How About Mom nieuwsbrief: korting, tips en de beste gelezen verhalen
© 2024 // How About Mom