Momtalk: Maartje

Maartje Paumen is de moeder van Seve Sun (‘21) en Loua Liv (‘22) en verloofd met Savannah. Ze is een ex-hockeyster en runt samen met Savannah nu het bedrijf Fit Happy Healthy waarin hun gedeelde passies voor sport, voeding en personal training samenkomen. ‘Er is een rustige, zachte kant in mij naar boven gekomen. Eentje die zorgen voor haar gezin voorop stelt en niet zoals vroeger vooral met zichzelf bezig is. Die niet altijd alleen maar, koste wat het kost, bezig is met presteren.’

Hoe gaat het met jullie?

‘Inmiddels gaat het eigenlijk heel goed. De eerste maanden als gezin van vier waren pittig. Niet alleen door de newborn in ons leven, maar ook omdat we in diezelfde periode zijn verhuisd en aan het verbouwen waren. Geen ideale timing, ha, maar het leven laat zich nu eenmaal niet altijd perfect plannen. Inmiddels begint de rust weer een beetje terug te komen gelukkig.’

Hoe vonden jullie de overgang van één naar twee kids?

‘Vooraf hoorden we van veel mensen dat de overgang naar twee kinderen heel heftig is. De eerste week met Loua erbij keken we elkaar aan: wat stelt iedereen zich aan? Ze lag vooral veel te slapen en het was prima te doen. Daar kwamen we twee weken later wel op terug. Toen merkten we dat je met twee kinderen echt 0 tijd voor jezelf overhoudt. Dat is absoluut even schakelen en samen zoeken naar een nieuw ritme. Met één kind kun je nog gemakkelijk overal naartoe, maar met twee kinderen wordt het ineens zo’n onderneming. Dan ben je een uur aan het inpakken om even ergens te lunchen, haha. Om over die slaapjes nog te zwijgen: je bent de hele tijd bezig om één van de twee in bed te leggen.’

Wat vond Seve van de komt van z’n zusje?

‘Hij was tijdens Savannah’s zwangerschap ontzettend nieuwsgierig naar de baby in haar buik. Dat was zo aandoenlijk. Na de geboorte was hij direct ontzettend lief voor haar. In de weken daarna kreeg hij door dat een baby erbij betekende dat er niet meer alleen aandacht voor hem was, dus ging hij zich af en toe wat verzetten. Er waren voor hem natuurlijk ook een boel veranderingen: hij werd grote broer, kreeg een nieuw huis en er waren continu klussers over de vloer. Inmiddels gaat ook dat gelukkig weer heel goed. Alles is ‘zusje’, ‘baby’ en ‘Loua’ en hij wil heel graag helpen.’ 

Wilde jij altijd al moeder worden?

‘Ik vond kinderen altijd fantastisch, maar heb ook altijd opgekeken tegen een zwangerschap. Angst is een groot woord, maar er is gewoon niks in mij wat naar zwanger zijn verlangt. Ik wilde wel graag kinderen, dus toen ik Savannah leerde kennen heb ik dat snel met haar besproken. Gelukkig had zij niet alleen een grote kinderwens, maar ook de wens om een kindje te dragen. Ook daarin waren we dus een perfecte match. Nadat Seve was geboren heb ik wel even getwijfeld. Een baby in je buik en zo’n bevalling, dat is toch zoiets geweldigs. Zou ik er spijt van krijgen als ik die ervaringen nooit zelf zou meemaken? Maar toen de roes van dat moment was uitgewerkt, merkte ik dat het verlangen er niet écht is. Sav wilde ons tweede kindje met liefde dragen, dus kozen we ervoor om het zo te doen.’

Hoe was het om voor de eerste keer je kindje vast te houden?

‘Het was prachtig en bijzonder, maar ook heel gek. Je hebt ergens zo lang naartoe geleefd en dan is het moment ineens daar. Ik kan me vooral nog goed herinneren hoe we met z’n drieën het ziekenhuis verlieten en thuis kwamen met ons kindje. We konden niet wachten tot de kraamzorg zou arriveren, haha. We wisten echt niet precies hoe alles moest. Dat was ook zo’n leuk verschil de tweede keer, dan ben je zoveel relaxter.

Wat ik me ook nog goed herinner is het gevoel dat je nooit meer écht zorgeloos bent. Het is zo’n grote verantwoordelijkheid, het ouderschap.’

Hoe vind jij het om samen ouders te worden?

‘Eigenlijk heel natuurlijk. We spraken naar elkaar onze kinderwens uit en die wens is uitgekomen in de vorm van onze zoon en dochter. We weten dat de komende jaren de zorg voor onze kinderen minder tijd voor andere zaken over laat. Hoewel de tijd voor ons samen nu beperkt is, weten we ook dat dit op den duur wel weer verandert. Dat is een geruststellende gedachte waar we ons samen vasthouden. Aan de andere kant is het ook prachtig om je vrouw moeder te zien worden en om haar bezig te zien met de kinderen. Dat maakt de band die wij met elkaar hebben nog specialer.’

Zijn jullie goed in zorgen voor jezelf?

‘We vinden dat allebei belangrijk, dus we doen daar wel ons best voor. We zijn begin dit jaar begonnen met een uurtje eerder opstaan. We proberen in die tijd wat te sporten, zoals yoga, en rustig aan de dag te beginnen. Ik zeg ‘proberen’, want onze lieve kleine vriendin dwarsboomt dit plan regelmatig. We geven elkaar daarnaast de ruimte om tijd voor onszelf te nemen. Om de beurt sporten als de kids beide liggen te slapen ‘s avonds, bijvoorbeeld. 

Weet overigens dat dit bij ons ook regelmatig anders loopt. Mijn grootste les daarin: stel je nergens op in. Als je erop rekent dat je even tijd voor jezelf hebt als ze allebei slapen, dan zul je zien dat er altijd toch eentje besluit wakker te blijven. Dan raak je alleen maar gefrustreerd.’

Wat vind jij het mooiste aan moeder zijn?

‘Hun stralende koppies als ze je zien. De kleine dingen waar zij lol aan beleven. Als je ziet dat je kinderen happy zijn, dan geeft dat zo’n fijn gevoel. Zelfs al hebben ze de hele nacht lopen klooien: één grote glimlach en je bent die nacht weer vergeten.’

‘Vannacht om 1 uur, 2 uur en 3 uur piepte je wel anders’, roept Savannah uit de keuken. Maartje lacht: ‘Oké, da’s waar.’

Wat is de grootste uitdaging in het moederschap? 

‘Altijd maar je geduld zien te bewaren en consequent zijn. Bij Seve merk je dat het opvoeden écht begonnen is. Hij test ons tot de max uit. Wat een uitdaging is dat soms! De ene keer lukt het goed om de regels straks te houden, soms totaal niet. Hij kan heel driftig worden als hij zijn zin niet krijgt. Als topsporter kon ik voor mezelf heel duidelijk de grenzen bepalen, met kinderen is dat echt een ander verhaal.’

Zijn er bepaalde lessen of ervaringen die jij uit jouw carrière als topsporter meeneemt in het ouderschap?

‘Als je iets graag wilt, dan geef je niet op en ga je er vol voor. Die mentaliteit zou ik onze kinderen graag meegeven. Mijn discipline om het maximale uit jezelf te kunnen halen lijkt me ook heel waardevol, maar hoe geef je zoiets door? Ik heb daar in mijn carrière hard voor getraind, maar het is geen formule die je zo een ander aanleert. Sav en ik vinden sporten, bewegen en gezond leven allebei belangrijk, dus dat hopen we ook aan onze kinderen door te geven. Het mooie daarvan is natuurlijk dat ze doen wat wij doen en ze onze keuzes daardoor vanzelf meekrijgen.’ 

Hoe heeft het moederschap jou veranderd?

‘Ik ben zachter geworden. Vanuit de sport ben ik gewend om het maximale eruit te halen om de top te halen én daar te blijven. Daarvoor moet je vaak hard zijn. Als je dat niet doet is er iemand die jouw plek overneemt. Zo overleef je in die wereld. Sinds ik ben gestopt met professioneel hockeyen en een gezin heb gekregen is er een rustige, zachte kant in mij naar voren gekomen. Eentje die zorgen voor haar gezin voorop stelt en niet alleen zoals vroeger vooral met zichzelf bezig is. Die niet altijd alleen maar, koste wat het kost, bezig is met presteren. 

Ik heb leren accepteren dat ‘goed’ goed genoeg is. Niet alles moet 200%. Dat heeft wel tijd gekost, maar na vijf jaar durf ik te zeggen dat het is gelukt. En het voelt zoveel relaxter, zoveel vrijer, zeker in deze fase van ons leven.’

Heb jij nog een gouden advies voor een andere moeder?

‘Eerst een van praktische aard: koop altijd een luiermaat groter, die absorberen meer. Daarnaast hoop ik andere vrouwen mee te geven dat ze hun doelen kleiner mogen houden. Op die manier ervaar je zoveel meer positiviteit, wat jou de kracht heeft om door te gaan.’

Fotocredits: BY SAAR

Meer lezen?
Momtalk: Melissa
Momtalk: Lily