Nicky had een hernia en een navelbreuk
11/05/2022

Nicky liep tijdens zwangerschap rond met hernia en navelbreuk: ‘Ik moest vol op de rem’

Tijdens de zwangerschap van haar zoon Mees, kan Nicky (’89) – moeder van Lot (5), Mees (3) en Tijn (11 maanden) – door de pijn in haar lichaam enkel voorovergebogen lopen waardoor ze een navelbreuk oploopt. Eenmaal na de bevalling hoopt Nicky dat de pijn weg is, maar helaas… Ze blijkt naast en navelbreuk ook een hernia te hebben.

Aan How About Mom vertelt ze openhartig over haar lichaam tijdens en na de zwangerschap.

Pijn tijdens zwangerschap

Vanaf ongeveer 20 weken zwangerschap krijgt Nicky zenuwpijn in haar linkerbeen. ‘De pijn was op een gegeven moment zo hevig waardoor ik alleen maar voorovergebogen kon lopen’, vertelt ze. ‘Dat was onwijs pittig, zeker ook omdat Lot destijds 1 jaar was en vanzelfsprekend veel aandacht en zorg nodig had. Toch kon ik me ook wel redelijk goed over de pijn heenzetten. ‘Het is wat het is, ik moet er gewoon doorheen’, dacht ik. Daarnaast hadden artsen het vermoeden dat ik Ischias (zenuwpijn) had waardoor ik hoogstwaarschijnlijk na de bevalling geen pijn meer zou hebben.’

Wie Ischias heeft, wordt geadviseerd om veel te blijven bewegen. ‘En dat deed ik dus ook, ondanks de pijn’, vertelt Nicky. ‘Maar doordat ik alleen maar voorovergebogen kon lopen, kwam er heel veel druk op m’n navel te staan waardoor die – zo werd na de bevalling geconstateerd – brak. Logisch ook. Mijn hele gewicht drukte op die navel en achteraf gezien heb ik m’n lijf gedurende de zwangerschap heel erg overbelast. Ik had zoveel pijn en zoveel belemmeringen waardoor ik echt vol op de rem moest.’

Hernia

Wanneer Nicky eenmaal van Mees bevalt, blijft – in tegenstelling tot wat ze had verwacht – de pijn aanhouden. ‘Nog steeds liep ik voorovergebogen waardoor ik op een gegeven moment dacht: ‘Dit klopt niet’, vertelt ze. ‘Toen heb ik aan de bel getrokken bij de artsen en na verschillende onderzoeken constateerden ze dat ik geen last had van Ischias, maar dat ik een hernia had. Al tijdens de zwangerschap van Mees. En eerlijk gezegd was ik opgelucht toen ik dat hoorde, omdat de artsen direct aangaven dat de pijn verholpen zou kunnen worden door middel van een operatie.’

Naast dat een hernia wordt geconstateerd, wordt ook duidelijk dat Nicky een navelbreuk heeft overgehouden aan haar zwangerschap. ‘Dat dacht ik al wel, omdat mijn navel heel erg omhoog kwam als ik bewoog. Ook kwam een stukje van m’n darmen soms – weliswaar voor een paar seconden – door m’n navelbreuk heen waardoor het knelde. Dat was een onwijs naar en pijnlijk gevoel om te ervaren.’

Herstel navelbreuk

Uiteindelijk besluit Nicky een hernia-operatie te ondergaan, maar het herstel van haar navelbreuk uit te stellen. ‘Ik werd door de hernia-pijn namelijk echt belemmerd in m’n dagelijkse leven als moeder van twee kinderen, de pijn van mijn navelbreuk was minder’, vertelt ze. ‘Ik geef work-outs aan andere vrouwen en die kon ik gewoon helemaal niet meer uitvoeren waardoor het me dus ook amper lukte om nog te werken. Daarnaast had ik natuurlijk gewoon de zorg voor twee kinderen waardoor ik echt heel graag van de pijn af wilde zijn.’

Dat Nicky niet gelijk een operatie aan haar navel ondergaat, is omdat wordt geadviseerd de operatie pas te ondergaan als je zeker weet dat je geen kinderen meer wil. ‘En hoewel ik tijdens de zwangerschap van Mees niet aan een derde zwangerschap moest denken, wist ik wel dat die wens voor een derde er altijd was. We hebben lang getwijfeld of we niet heel dankbaar moesten zijn met twee kinderen, maar toen ik fysiek langzaam herstelde was die wens toch zo sterk dat we ervoor wilden gaan’, vertelt ze. ‘Nadat Tijn, onze derde, werd geboren, voelde ons gezin compleet en besloot ik ook mijn navelbreuk te laten herstellen en m’n oude lichaam weer een stukje meer terug te krijgen.’

Acceptatie

Nu een aantal weken geleden de navelbreuk van Nicky is hersteld, voelt het alsof ze langzaamaan haar lichaam weer terugkrijgt. ‘Ik geef al 5,5 jaar aan een stuk door borstvoeding en heb een hernia en een navelbreuk gehad. Dus dat ik nu weer langzaam herstel, voelt echt als een afsluiting van een periode waarin ik fysiek heel erg werd beperkt. Maar ook mentaal merk ik dat het toch wel wat met me deed. Nu ben ik stiekem heel blij dat die navelbreuk minder zichtbaar is en ik m’n oude lichaam – die natuurlijk nooit meer helemaal zo wordt als voor m’n zwangerschappen – weer een beetje terugkrijg. Niet alleen qua gevoel maar ook qua hoe het eruit ziet.’

Nicky noemt de afgelopen vijf jaar dan ook een mooie zoektocht naar de balans tussen acceptatie dat haar lichaam niet meer de oude wordt en zelfliefde. ‘Want ondanks dat ik de zwangerschappen zo weer over zou doen en ik dankbaar ben dat ik drie gezonde kinderen heb, vond ik het de afgelopen jaren ook pittig dat m’n lijf niet meewerkte’, aldus Nicky.

Meer lezen?
Tien keer prachtige postpartum foto’s

Gratis een wekelijkse update?

How About Mom nieuwsbrief: korting, tips en de beste gelezen verhalen