Blog: “Hoe moet ik voldoen aan alle verwachtingen als moeder, zus, vriendin en collega?”

Sinds ik moeder ben lijd ik aan het leed dat een meetlat heet. Het is een speciaal ontworpen meetlat, zonder centimeters maar met verwachtingen. Als ik aan ieders verwachting voldoe dan bereik ik de top van het meetlat. Zodra ik de top heb gehaald, weet ik dat ik niemand heb teleurgesteld en dus niet gefaald heb.

Deze verwachtingen bestaan voornamelijk uit sociaal gerelateerde eisen. Ik wil de goede vriendin zijn die alles onthoud en ik wil ook de perfecte partner zijn. Ik wil de flexibele collega zijn en ik wil er ook voor zorgen dat het huishouden altijd on point is. Ik wil de gekke en leuke tante zijn en ook de luisterende zus. Ik wil een goede moeder zijn, nee eigenlijk wil ik de perfecte moeder zijn. Voor ik het in de gaten heb, ben ik 25 ballen hoog aan het houden.

In het begin van mijn nieuwe leven als moeder was dit nog prima te doen. Ik had nog verlof, ik was goed aan het herstellen en het schema van Otis was vooral slapen en gevoed worden. Mijn dagen had ik zo ingedeeld dat ik een soort van structuur had. Ik kon weer mijn oude leven oppakken en het was alsof er niks veranderd was. En dat met een mini!

Huilend in de woonkamer

Totdat er tijdens de zomervakantie iets knapte in mij. Huilend stond ik in de woonkamer, omdat ik de afgelopen tijd enorm aan het falen was. Ik kon niet meer tippen aan mijn meetlat. Ik vergat die ene vriendin te appen. Het huishouden liep achter. Ik moest moeite doen om met aandacht naar mijn vriend te luisteren. En Otis zat niet helemaal lekker in zijn velletje door een sprong. De tranen heb ik maar laten vloeien, want ergens hoort dat ook bij het verwerken van een periode en bij moeder zijn. Daarnaast lucht het enorm op.

Inmiddels zijn we 8 maanden verder en heb ik kleine stapjes gemaakt om de verwachtingen van mijn meetlat te veranderen. De verwachtingen zijn niet meer torenhoog, maar realistisch. Snelheid is geen eis meer, maar met aandacht en er echt daadwerkelijk zijn. Als ik dan toch eens niet voldoe aan een verwachting dan zorg, dan probeer ik vooral niet te streng te zijn voor mezelf. Het is oké als je een keer een bal laat vallen, je doet je best en daar gaat het om. 

Het allerbelangrijkste is dat ik probeer los te laten om aan de maatstaven van de perfecte moeder te voldoen. Ik doe mijn best om een goede moeder te zijn. Ik doe mijn best om te ontdekken wat Otis nodig heeft als ie weer niet lekker in zijn velletje zit. Ik doe mijn best en ben er voor hem met volle aandacht en hart, dat is alles wat hij nodig heeft.

Meer lezen?

Perfecte moeders bestaan niet, perfectionistische moeders wel

Hoe kun je als moeder dat schuldgevoel loslaten?