22/09/2022

Als het niet vanzelf gaat: “Meerdere keren zwanger, telkens een miskraam”

In de serie ‘Als het niet vanzelf gaat‘ delen fotografe Sacha Janssen en How About Mom de foto’s en verhalen van vrouwen die te maken hebben of hebben gehad met fertiliteitsproblemen. Eén van deze dames is Mariska. Ze raakt meerdere keren zwanger, maar krijgt keer op keer na een paar weken een miskraam.

Wie ben jij?

“Ik ben Mariska en ben 51 jaar. Inmiddels ben ik moeder van drie prachtige jongens en ik werk parttime als medisch secretaresse in een ziekenhuis.”

Kun je iets vertellen over jouw fertiliteitstraject?

“Die drie jongens zijn er niet zomaar gekomen. Vanaf jonge leeftijd wilde ik en later ook mijn partner, al kinderen. Toen we op 23-jarige leeftijd trouwden, was ik al een paar maanden gestopt met anticonceptie.

Helaas, na een jaar was ik nog niet zwanger. Als je graag zwanger wilt worden is elke maand te lang, dus besloten wij naar de huisarts te gaan voor een verwijzing. Plots hadden we een positieve test. Jawel, ik was zwanger. Ik voelde me onzeker, had veel bloedverlies en na 8,5 week ging het mis. We waren helemaal van slag.

De verwijzing naar het ziekenhuis lag er nog en we besloten om toch een afspraak te maken. Dat was het begin van de medische mallemolen. Onderzoek na onderzoek, eigenlijk allemaal zonder resultaat. Ik bleek alleen een wat hoge zuurgraad te hebben, maar geldt blijkbaar voor meer vrouwen. We kregen het voorstel om IUI te proberen. Natuurlijk deden we dat. Alles om zwanger te worden.

We hebben meerdere positieve zwangerschapstesten gehad, alleen eindigden ze allemaal binnen zes weken. Het gevoel was bijna zakelijk geworden. Genieten van een positieve zwangerschapstest deden we allang niet meer.

Starten met IVF

De arts stelde voor om over te stappen op IVF. We moesten dan wel naar een ander ziekenhuis, want daar werd samenwerkt met het grotere academische ziekenhuis. Voor ons betekende dit nieuwe artsen en een nieuw ziekenhuis. Het spuiten van hormonen was niet het moeilijkste voor mij. Ik was tenslotte verzorgende, alhoewel ik rond die periode werkzaam was in de kinderopvang. Gelukkig waren mijn werkgevers – ik switchte nog wel eens in die tijd – allemaal meelevend en kon ik ten allen tijde naar het ziekenhuis als dat moest. Ik herinner me nog vaag dat ik even tijdens een volleybalwedstrijd naar het toilet ging en daar de hormonen in m’n lichaam spoot. Stel je voor dat er te lang tussen de doseringen zou zitten… 

De echo’s toonden veel eitjes, dus was het tijd om te oogsten. Mijn man plakte ze op zijn buik – lekker warm – en daar gingen we naar het volgende ziekenhuis om mijn eitjes en zijn zaadcellen achter te laten. Geen idee meer hoe lang het geduurd heeft voordat er weer twee bevruchte eicellen teruggeplaatst werden, maar ik weet wel dat daarna de twee langste weken van mijn leven volgden. Helaas was de zwangerschapstest opnieuw negatief…

Oke, knop om en nog maar even rustig op zoek naar een koopwoning. De woningmarkt was bijna net zo erg als vandaag de dag en dus moest je overal snel bij zijn om een kans te maken. We hadden geluk en konden een huis kopen. Heerlijk, plannen maken en shoppen en oh ja,.. tussendoor toch maar alvast een  tweede poging IVF.

Ik was er met mijn hoofd niet bij en vergat zelfs de zwangerschapstest te doen. Toen ik uiteindelijk toch een test deed, bleek deze die positief! Wauw, zou het echt? Ik weet nog dat ik me zoveel beter voelde dan al die andere keren. Een gevoel van: het zit goed. De echo op 6,5 week liet twee embryo’s zien. Het was echt waar. Inmiddels was ik 28 jaar en zwanger.

De hele zwangerschap ging goed. Bij de controle in week 39 bespraken we dat we toch gingen inleiden. Het was goed zo. De mannen waren op gewicht en ik was het zat. Ik was 25 kilo aangekomen… De jongens zijn met bijna 6,5 en bijna 7 pond geboren, inmiddels 23 jaar geleden. En jongen nummer 3? Dat was een spontane zwangerschap, twee jaar na de tweeling. Die keer voelde ik ook direct het heerlijke gevoel dat het goed zat.”

Hoe hield jij de moed tijdens het fertiliteitstraject?

“Wat mij geholpen heeft al die jaren dat we bezig waren, was dat ik heel open en eerlijk ben geweest over ons traject. Je krijgt er zoveel voor terug van iedereen. Kinderen neem je niet, die krijg je. Als iemand ook maar zegt dat hij of zij kinderen neemt, dan wijs ik ze daar op.”

“Probeer ook vooral om rustig te blijven. Bedenk dat alles op z’n tijd komt. Het leven is niet te sturen. Geniet van de andere mooie momenten die je samen met je partner hebt en dan komt ook die kinderwens hopelijk uit. “

Mariska is meerdere keren zwanger, maar krijgt keer op keer na een paar weken een miskraam. Via IVF raakt ze in verwachting van een tweeling.

Meer over het project ‘Als het niet vanzelf gaat’

Over de fotografe
Sacha Janssen – de Gruiter is fotografe en oprichter van In Veins Fotografie. Ze is gespecialiseerd in familiefotografie en richt zich specifiek op vrouwen of koppels die in een fertiliteitstraject zitten of hebben gezeten. “Ik wil naast mooie foto’s ook een luisterend oor bieden.”

Gratis een wekelijkse update?

How About Mom nieuwsbrief: korting, tips en de beste gelezen verhalen