Boobtalk: Anneke

Borstvoeding geven is prachtig én heftig. In onze nieuwe serie Boobtalk delen we de verhalen van vrouwen en moeders over het geven van borstvoeding. Deze week: Anneke Wientjes, moeder van Loïs (’20).

Waarom wil(de) jij borstvoeding geven? 

“Ikzelf heb als baby ook borstvoeding gehad, dus ben opgegroeid met de kennis dat borstvoeding de beste voeding is. Toen ik zwanger was van mijn dochter wist ik meteen dat ik wilde proberen borstvoeding te gaan geven. Het idee dat ik mijn dochter zo de beste start kon geven, was voor mij de hoofdreden. Toen nog niet wetende dat borstvoeding zoveel meer is dan alleen ‘voeden’.”

Heb jij je voorbereid op het geven van borstvoeding? Zo ja, hoe?

“Tijdens mijn zwangerschap deed ik mee aan Centering Pregnancy via mijn verloskundige praktijk. Een van mijn verloskundigen is ook lactatiekundige dus zij gaf tijdens de CP-bijeenkomsten een informatieavond over borstvoeding. Ook ben ik nog naar een informatieavond gegaan in het ziekenhuis, waar mijn man van mij mee moest. Ik vond het belangrijk dat hij ook wist wat borstvoeding inhield.”

Hoe kijk jij terug op de eerste uren, dagen of weken borstvoeding geven? Een vliegende start of ging het met vallen en opstaan?

“Ik kijk zeer positief terug op de eerste tijd. Tijdens de informatieavond werd verteld dat door een ruggenprik de borstvoeding moeizamer op gang zou kunnen komen. Tijdens mijn bevalling wilde ik dus eigenlijk ook geen ruggenprik omdat ik de borstvoeding wilde laten slagen. Maar ik werd ingeleid, de ontsluiting kwam moeizaam opgang en ik kreeg hele heftige rugweeën. Ik ben overgegaan op de ruggenprik, en uiteindelijk is mijn dochter met behulp van een kunstverlossing geboren waardoor zij erge hoofdpijn had en dus niet wilde drinken. Dus helaas heb ik dat eerste borstvoedingsmoment tijdens het gouden uur (het eerste uur na de bevalling, red.) gemist. Maar de volgende dag ging het een stuk beter. Ondanks ik in mijn kraamweek nog terug moest naar het ziekenhuis, klokte mijn dochter al snel de melk naar binnen. En zat ze binnen een week boven haar geboortegewicht.”

Wat vind jij het mooiste van borstvoeding geven?

“Borstvoeding geven is zoveel meer dan alleen ‘voeding’. De geborgenheid, trootst en liefde die je erbij geeft maakte het voor mij echt bijzonder. Echt even een knuffelmomentje samen.”

 Tegen welke uitdagingen ben jij aangelopen? 

“Mijn doelstelling was eerst: elke slok die ze binnenkrijgt is mooi mee genomen. Toen wilde ik graag proberen om het voeden de hele kraamweek vol te houden. Die week werden 6 weken, 6 weken werden 3 maanden. Want toen moest ik weer aan het werk (fulltime) en kolven op het werk ging ik écht niet doen. Uiteindelijk heb ik trouw tot 9 maanden gebruik gemaakt van mijn kolfrecht onder werktijd. En kolven op het werk vond ik echt wel heel spannend, maar uiteindelijk kreeg ik dat goed ingeregeld. In totaal heb ik haar 13 maanden mogen voeden. Ik wilde eigenlijk stoppen op haar eerste verjaardag, maar dat werd dus iets langer.”

Welke tip of advies zou jij aan andere (aanstaande) moeders willen geven? 

“Laat je NIET bang maken door horrorverhalen van andere moeders. Ja, het doet in het begin misschien zeer, maar het is ook zo mooi. Ik heb veel gehad aan de informatieavond, maar ook aan de hulp van mijn kraamverzorgster. Zonder haar hulp en ervaring weet ik zeker dat ik geen 13 maanden heb kunnen voeden. Ga het zelf ondervinden: elke lijf en kindje is anders. En wil je écht borstvoeding geven, investeer in een goede borstkolf. Vaak krijg je ook nog (een deel) vergoed via je zorgverzekering. En bij twijfel, laat altijd even een lactatiekundige mee kijken.

Ik heb ook tijdens mijn verlof regelmatig contact gehad met mijn werkgever, waarbij ik aangaf dat ik wilde gaan kolven op het werk. Zo konden zij een kolfruimte regelen.”

Zijn jouw borsten veranderd door de zwangerschap of borstvoeding geven? Op wat voor manier?

“Voor ik zwanger was vond ik mijn borsten echt heel erg mooi. Tijdens de zwangerschap zijn ze voller geworden, waardoor ik lichte striae heb gekregen. Ook veranderde mijn tepelhof heel erg. Ik vond mijn borsten echt heel erg lelijk geworden. Tijdens de borstvoedingperiode had ik hele volle borsten, dat was soms pijnlijk maar ook wel heel mooi.”

Ben jij (nog steeds) happy met je borsten? Welk cijfer zou je ze geven?

“Ik geef nu ruim een half jaar geen borstvoeding meer, de vorm is wel wat veranderd, ze zijn wat slapper geworden maar dezelfde cupmaat. En mijn eigen tepelhof is weer terug, gelukkig. Wetende dat ik 13 maanden heb mogen voeden, ben ik zeker nog heel erg blij met ze. Een dikke 9!

Wat ik nog wil toevoegen: ondanks dat de 13 maanden borstvoeding bij mij erg vlot zijn verlopen, weet ik dat dat helaas niet bij iedereen zo hoeft te zijn. Ik ben dan ook erg dankbaar voor mijn succes verhaal en realiseer me dat niet voor iedereen zo is. Het laatste wat ik wil is andere mama’s een schuldgevoel geven. Achteraf gezien zal ik het borstvoeden vast wat romantiseren, want het was echt niet altijd ‘mooi’. De uren clusteren, de nachten wakker omdat ík moest voeden…Maar ook realiseer ik me dat een happy mom zoveel belangrijker is, voor zowel jezelf, je partner als je kind(eren) Lukt borstvoeding niet, dan is kunstvoeding een prima alternatief.”

Fotocredits: Anne Verhees fotografie