Boobtalk: Hannah

In onze nieuwe serie Boobtalk delen we de verhalen van vrouwen en moeders over het geven van borstvoeding. Deze week: Hannah Ita Heuves, zangers en moeder van Isaï.

Waarom wilde jij borstvoeding geven? 

“Ten eerste wilde ik borstvoeding geven omdat het me handig leek: je hebt het ‘altijd bij je’ en het is gratis. Als alleenstaande moeder had ik niet veel geld te besteden, dus mijn eerste insteek was om voor borstvoeding te gaan omdat het me geen geld zou kosten. Ik wist dat mijn moeder mij vroeger ook een aantal maanden borstvoeding gegeven had en leek het me mooi als het mij ook zou lukken. Vanaf dat ik 17 weken zwanger was begon ik ’s nachts melk te lekken uit mijn borsten, dus vanaf dat moment zat het ook wel in mijn hoofd geprent dat ik er vol voor zou gaan.”

Heb jij je voorbereid op het geven van borstvoeding? Zo ja, hoe?

“Eigenlijk helemaal niet. Ik had me überhaupt tijdens de zwangerschap nergens echt op voorbereid. Maar van borstvoeding wist ik helemaal niks en ik had ook niet het idee dat het zo zwaar kon zijn. Ik had er een beetje een geromantiseerd beeld van.”

Hoe kijk jij terug op de eerste uren, dagen of weken borstvoeding geven? Een vliegende start of ging het met vallen en opstaan?

“Het was in het begin echt afzien. Ik heb van mezelf wat vlakke tepels en dit maakte het aanhappen voor mijn zoontje heel lastig. Toen ik op aanraden van de kraamhulp begon te voeden met tepelhoedjes ging het gelukkig makkelijker, maar in eerste instantie kreeg mijn zoon te weinig melk binnen en heeft hij nog een aantal dagen bijvoeding moeten krijgen. Ik zette door en ondanks alle pijnlijke kloven en de momenten dat ik huilend van de pijn en de vermoeidheid heb zitten voeden, troostte de intieme momentjes met mijn lieve jongen mij enorm. Pas na een maand of drie merkte ik dat de borstvoeding makkelijk ging en zaten we samen in een goed ritme. Het feit dat Isaï groeide op mijn eigen geproduceerde melk was voor mij erg bijzonder.”

Wat vind jij het mooiste van borstvoeding geven?

“Dat het is hoe moeder natuur ons heeft geschapen. Ik vind het zo bijzonder dat wij als vrouwen een mensje kunnen laten groeien in onze baarmoeder en dat ons lijf vervolgens na een bevalling ook nog in staat is om voeding voor die kindje te produceren. Wonderbaarlijk.”

Tegen welke uitdagingen ben jij aangelopen?

“Het aanhappen, tepelhoedjes en de onverzadigbare zuigbehoefte die mijn zoontje bleek te hebben. Ik moet eerlijk bekennen dat ik, toen Isaï zes weken oud was, hem een speentje heb gegeven zodat hij ook even kon sabbelen zonder alleen maar aan mijn borst te hangen.”

Welke tip of advies zou jij aan andere (aanstaande) moeders willen geven?

“Heb je het even zwaar? Besef dat dit niet gek is en dat heel veel andere mama’s dit ook hebben meegemaakt. Borstvoeding geven is echt in het begin hard werken, maar je krijgt er enorm veel voor terug. Mocht je denken dat het niet lukt of mocht het teveel van je vragen, dan is dat ook oké. Wees lief voor jezelf! Iedere mama doet het best voor haar kindje. Op welke manier dan ook, groot worden ze echt wel en dat maakt jou geen slechtere moeder. De moedermaffia kan zo hard zijn soms. Wees lief voor elkaar.”

“Ik had ook een crème van Lansinoh die erg verlichtend werkte bij tepelkloven en ik zweer ook bij de zoogcompressen van dat merk, dit waren de enigen die bij mij hielpen tegen de enorme lekkages in mijn BH.”

Zijn jouw borsten veranderd door de zwangerschap en / of borstvoeding geven? Op wat voor manier?

“Ja, ze zijn wat minder stevig en wat meer gaan hangen.”

Ben jij (nog steeds) happy met je borsten? Welk cijfer zou je ze geven?

“Ik heb mijn borsten nooit echt mooi gevonden, maar ik ben ze door de borstvoeding wel veel meer gaan waarderen. Ik geef ze een 7.”