Blog: wel of geen speen?

De eerste keer dat ik Thore een speen gaf rolde de tranen over mijn wangen. Ik denk dat hij net een paar weken oud was. Er waren momenten dat hij ontroostbaar leek en we niet goed wisten wat we moesten doen om hem te kalmeren.

Ik voelde me zo’n slechte moeder dat ik zoiets als een speen moest gebruiken om hem rustig te krijgen. Waarom lukte mij dat niet als moeder en had ik een hulpmiddel nodig? Voordat Thore er was had ik mezelf voorgenomen nooit een speen te gebruiken. Je vraagt je vast af waarom. In dit geval denk ik dat ik een klap van de molen heb gehad via mijn moeder. Zij vond spenen namelijk ontzettend ordinair en ik heb er dan ook nooit een gehad. Ze ventileerde dit regelmatig door de jaren heen als we ergens een baby met speen zagen.

Ik vraag me af of het minder ordinair is om een duim in je mond te steken, maar goed, deze gedachtegang had zich toch in mij vastgezet. We hebben vervolgens jaren mogen beugelen om de tanden daar weer van recht te trekken. Mijn moeders is helaas niet meer in leven, dus heeft ze geen recht op een mening, maar toch spookte haar woorden door mijn hoofd. 

Je leest zoveel verschillende dingen online. Ik heb uiteraard aardig wat onderzoek gedaan voordat ik over ging op de speen. Heb zelfs de nodige advies lijntjes uitgegooid bij vriendinnen. Ik kwam online verschillende nadelen tegen. Bijvoorbeeld dat een speentje de vorming van het gehemelte in de weg zou zitten. Ook zou je je kind foppen als hij of zij honger heeft en daarmee hongersignalen niet goed lezen. Spenen zou ook slecht zijn voor de borstvoeding en er blijk ook zoiets te zijn als speenverwarring. Daardoor zou de baby niet goed meer zou kunnen aanhappen aan de borst doordat de speen een andere zuigbeweging nodig heeft. Dit fenomeen heeft mij ook nog dagen wakker gehouden toen hij last had met aanhappen aan de borst. De speen ging regelrecht de prullenbak in. Ik besef me ook: er is veel misinformatie te vinden online en soms is Google echt niet je beste vriend.

Ervaringsdeskundige vriendinnen gaven aan dat met name het afbouwen van de speen lastig kan zijn op latere leeftijd. Ik hoorde ook dat dit bij sommige kindjes juist heel makkelijk ging. Sommige moeders gaven de speen alleen tijdens het slapen, maar gaven dan aan dat ze midden in de nacht eruit moesten om de speen terug te geven. Kortom, er kwam eigenlijk geen duidelijk ja of nee uit naar voren. Zoals met de meeste dingen in het moederschap, volg je gevoel en kijk wat het beste bij jou en je kindje past. Niks is fout. Alles heeft zijn voor- en nadelen. Zo ook het gebruik van een speen.

Wel of geen speen

Ik koos ervoor om wel een speen aan te bieden en oh wat vond hij deze fijn. Het maakte hem zo rustig en gaf ons wat ruimte. Heel eerlijk: het is heel veel waard om beide wat extra rust te hebben. Nu zijn we inmiddels een aantal maanden verder en ik moet zeggen dat ik me nog weleens druk maak over de speen. Vooral als er weer een artikel online komt over het gebruik van een bepaald merk speen dat bijna de helft van alle speengebruikers gebruikt en hoe “extra” slecht deze is.

Wat ik wel heb geleerd is dat er overal wel een mening over te vinden is, met name alles wat betrekking heeft op je baby of je manier van opvoeding. Het beste om te doen is jouw eigen gevoel volgen. We komen er vast samen wel uit wanneer we vinden dat de speen de deur uit moet en tot die tijd laten we hem deze lekker gebruiken. Ik heb inmiddels overal extra spenen rondzwerven en gelukkig is hij bijna op het punt dat hij zelf de speen weer terug in zijn mond kan duwen als hij hem verliest. Ook is het helemaal geen drama als hij hem kwijt is gedurende de nacht.

De duim, een vinger of het hele handje gaat inmiddels ook zijn mond in bij gebrek aan beter. Zo zie je maar: ook de baby geeft zelf wel aan waar hij zich het prettigst bij voelt. Sorry mam 😉

Meer lezen?
Stoppen met de speen? Zo pakten andere moeders dit aan bij hun kids
Poetsen in de houdgreep: 5 vragen aan de kindertandarts
Baby heeft darmkrampjes: dit kun je er tegen doen