Dagboek van kraamverzorgende Jackie: “‘Help haar, ze doet niets meer’, gilt de moeder”

Jackie van Pul is kraamverzorgende. Op How About Mom deelt ze fragmenten uit haar dagboek over haar dagelijkse werk bij nieuwe gezinnen thuis. “‘Dit is waar je voor hebt geleerd Jack. Jij kan dit,’ zeg ik tegen mezelf. Ik scan in een luttele seconde de baby. Ze is niet blauw, maar ik zie wel dat ze geen adem haalt.“

‘Na een paar dagen vrij te zijn geweest sta ik vanaf 00:00 uur weer op wacht voor eventueel een nieuwe zorg of bevalling. Ik maak mezelf klaar om naar bed te gaan, zet mijn telefoon op luid en leg hem aan de lader. Nu maar slapen en zien of ik gebeld word.

Ik word wakker van het licht dat door de lamellen naar binnen schijnt. Ik pak mijn telefoon en ik zie dat ik niet ben gebeld vannacht. Het is inmiddels 08:30 uur. Plots gaat dan toch mijn telefoon. ‘Goeiemorgen Jackie,’ zegt een aardige stem aan de andere kant van de lijn. Het is de planner van het kraamcentrum.
‘Ik heb weer een gezinnetje voor je, vanaf 14:30 uur ben je welkom in het gezin, dan zullen ze goed en wel thuis zijn’ zegt ze vrolijk. Ze geeft vervolgens de gegevens door en ik bereid me voor om ernaartoe te gaan. Dit gezin heeft het tweede kindje met een keizersnede mogen verwelkomen, er zijn geen problemen geweest en ze mogen na twee dagen naar huis. Het is een dochter geworden, leuk!

Alles is rustig in huis

Ik kom aan bij het gezin. De papa doet de deur open en ik feliciteer hem. Hij moet nog even wat dingen regelen en gaat gelijk weg. ‘Ik spreek je zo, Jackie. Tot straks!’ Ik loop door naar binnen en tref een trotse moeder aan de keukentafel. Haar kersverse dochter ligt in de Maxi-Cosi, die staat op tafel. Ze slaapt heerlijk. Ik feliciteer mama en ze nodigt me uit om te gaan zitten. Alles is rustig in huis.

Daar komt oma, ze was boven even bezig. Oma is een traditionele Marokkaanse vrouw. Ze is hartstikke blij en begroet mij. ‘Wat een prachtige kleindochter heeft u gekregen,’ zeg ik haar. ‘Dank u, zuster,’ zegt ze. Ze maakt meteen thee en pakt iets lekkers. Die typische Marokkaanse gastvrijheid, heerlijk. Ook de andere opa en oma komen langs. Zij komen uit Curaçao. Wat een multiculturele familie! Na wat gekletst te hebben over hoe de bevalling is verlopen, ga ik even naar het toilet. Ik ben net een halfuur binnen.

“Help haar, ze doet niets meer!”

Ik zit op het toilet en hoor het volume in de keuken omhoog gaan. Ik denk nog: met al die verschillende culturen zal het vast ook wel een kippenhok zijn soms. Ik lach in mezelf, maar de rust op het toilet wordt snel verstoord. Er wordt op de deur gebonkt en de oma roept: ‘Zuster, zuster! Kom snel! Baby baby!’

Shit! Ik hijs mijn broek op, trek de wc niet eens door, haal snel mijn handen door het water van het kraantje en loop nog met natte handen de woonkamer in. Of ja loop, ik ren! Welgeteld vier mensen komen op mij af, de baby wordt in de lucht gehouden door mama. ‘Help haar, ze doet niets meer!’ gilt ze.

Er schieten wel honderdduizend gedachten in één seconde door mijn hoofd. ‘Dit is waar je voor hebt geleerd Jack. Jij kan dit,’ zeg ik tegen mezelf. Ik scan in een luttele seconde de baby. Ze is niet blauw, maar ik zie wel dat ze geen adem haalt. Haar oogjes zijn open, maar je ziet duidelijk aan haar dat ze het moeilijk heeft. Dan pak ik haar over, ik klop op haar rugje en praat tegen haar: ‘Hé meisje, wat ben je aan het doen? Gaat het niet lekker?’ vraag ik haar. Dit doe ik niet eens zo voor de baby, maar meer om rust te bewaren in deze situatie.

Ik start de reanimatie

Om mij heen is iedereen nog steeds in paniek. Mama huilt en loopt te ijsberen. De opa’s en oma’s roepen: ‘Bel de ambulance!’ Ik zeg dat ze rustig moeten blijven en aan tafel moeten gaan zitten. Ik loop met ze mee, ga ook zitten en start de reanimatie. Er zit duidelijk iets dwars bij de baby, waardoor ze geen lucht krijgt. Ik leg haar op mijn been met het hoofdje ter hoogte van mij knie. Deze knie wijst naar beneden, op deze manier wijst haar hoofdje ook naar beneden. Ik klop op het ruggetje en probeer haar te stimuleren door te wrijven en wat druk te geven met mijn vingers.

Plots begint de baby keihard te huilen en hoest ze wat. Ik draai haar weer terug om en zie taai slijm uit het mondje naar buiten komen. Ik haal dit weg met een hydrofiele doek en praat weer tegen de baby: ‘Zo, dat lucht op hè, al dat vieze slijm ook in je mond, bah!’

Dan komt bij mij de schrik

De opa’s en oma’s roepen ondertussen nog steeds dat er een ambulance moet komen. ‘Maar kijk, ze kan weer goed ademhalen, ze huilt en dat betekent dat er circulatie is,’ geef ik aan. Voor nu is het goed zo. Ik geef de kleine aan mama en stel haar gerust: ‘Het gaat nu echt goed met je kindje, ze ademt en moet even bijkomen. Ik ga de verloskundige bellen, zodat ze ook even kan komen, goed?’ ‘Ja, dat zou heel fijn zijn,’ snikt ze.

De verloskundige komt langs, controleert de baby en stelt iedereen gerust. We vragen ons samen af wat het geweest kan zijn waardoor het kindje het zo moeilijk had. Volgens de moeder was ze de afgelopen dagen al misselijk door het vruchtwater dat ze binnen had gekregen. Dit kwam er dus allemaal uit en als het wat taaier is, dan kan dit weleens lastig zijn voor de baby. We spreken af morgen weer met de verloskundige te bellen. Ik krijg een schouderklopje voor mijn acties en loop met de verloskundige mee naar de deur om haar uit te laten. Zodra de deur dichtvalt, komt ineens bij mij de schrik. Jeetje, wat is er nou net gebeurd, alles in hooguit twee minuten?

Gelukkig was het geven van borstcompressie niet nodig en het bellen van een ambulance ook niet, maar dit is toch wel best heftig allemaal. Ik merk dat mijn handen trillen. ‘Wauw, goed begin van de kraamweek dit. Jullie testen mij gelijk goed uit, zeg,’ zeg ik om het ijs wat te breken. We praten samen na over wat er is gebeurd en gaan vervolgens verder met de orde van de dag.’

Meer van Jackie lezen? Haar boek ‘Wat ik uitkraam’ komt medio juli uit.

Meer lezen?
Dagboek van kraamverzorgende Jackie: “Deze ouders lijken maar niet te beseffen welke zorg hun baby nodig heeft”
Weet jij hoe je jouw baby of kindje moet reanimeren?